دیروز بود که پس از کش و قوس فراوان تعرفههای اینترنت نامحدود اعلام شد. کاربران پس از اعلام این خبر و مشاهده تعرفه های موجود انتقادهای فراوانی را به آن وارد کردند. میتوان گفت تمام انتقادهای آنها به جا و درست بوده است.
در اکثر کشورها کلمه نامحدود به معنای استفاده به اندازه دلخواه و بدون محدودیت است. متاسفانه دیروز دیدیم که این واژه معنای دیگری هم دارد! نامحدود یعنی همان محدودیتهای قدیمی حجم اینترنت، ولی با نامی جدید، غیر از این است؟!
در ابتدا نگاهی به تعرفههای اعلام شده بیاندازیم:
همانطور که میدانید ترافیک بینالمللی منظور استفاده از سایتهای خارجی است که اکثر ما در طول روز از برخی از آنان برای کارهای مختلف از جمله دانلود فایل، مرور خبرها و … استفاده میکنیم. البته سایت های فارسی زبان زیادی هم در ایران در سرورهای خارجی میزبانی می شوند! در جدول میبینیم که حجم در نظر گرفته شده برای ترافیک بین المللی بسیار پایین و محدود در نظر گرفته شده است.
اما بحث دیگر مربوط به سقف مصرف اینترنت داخلی میباشد. این حجم نیز در مقایسه با استفاده بسیاری از کاربران و خانوادهها از سایتهای ایرانی کم به نظر میرسد.
اکثر مردم با شنیدن خبر واگذاری اینترنت نامحدود و کنار گذاشته شدن خرید حجمی اینترنت خوشحال شدند. اما این خوشحالی تنها برای چند روز پایدار بود و متوجه شدیم که همان سناریو قبلی تکرار خواهد شد.
بهتر نبود نامی به غیر از اینترنت نامحدود برای آن در نظر گرفته شود؟!
بد نیست بدانید در اکثر کشورهای دنیا اینترنت ADSL به صورت نامحدود و با قیمتهای بسیار پایین عرضه میشوند و تنها تفاوت در سرعت است. از همین رو در بسیاری از مکان ها از جمله رستوران ها، هتل ها و .. شما می توانید به راحتی و به رایگان از اینترنت وای فای استفاده کنید بدون اینکه صاحب اینترنت نگران حجم مصرفی اینترنت کاربران باشد! اما فعلا قرار است نام اینترنت نامحدود در ایران به اجرا در آید و احتمالا در سالیان بعد باید منتظر کاهش قیمتها و استفاده از اینترنت نامحدود واقعی باشیم!