در کشور وسیع و گسترده ایران که تکنولوژی های حمل و نقلی در آن بسیار افزایش پیدا کرده آمار نشان میدهد سالانه چیزی قریب به بیست و هشت هزار کشته در تصادف ها بر اثر رانندگی کشف میشود . در صورتی که این آمار در کشور های دیگر بسیار کمتر میباشد . اما چرا آمار تصادفات در راننده های ایرانی بیشتر است موضوعی است که باید از نگاه روانشناسی به آن پرداخت .
عدم رعایت فاصله
رعایت نکردن فاصله یا به اصطلاح «سپر به سپر» راندن، سرعت غیرمجاز و انحراف ناگهانی به راست یا چپ، واژگونی خودرو اکثرا به دلیل خستگی و خواب آلودگی راننده ها از مهم ترین عوامل انسانی تصادفات در ایران هستند. علاوه بر رعایت نکردن قوانین از سوی راننده ها، ایمن نبودن جاده ها و کیفیت پایین خودروها هم از دلایل هم و غیرانسانی افزایش تلفات در ایران محسوب می شوند.
وجوه شخصیتی و رفتاری
خطای شناختی
۱- خطای نسبت دهی:
اشتباهات دیگران را به شخصیت یا مهارت آنها نسبت می دهیم و اشتباهات خود را وابسته به موقعیت می دانیم. مثلا وقتی کسی بدون حق تقدم حرکت می کند، چند ناسزا از قبیل بی شخصیت و بی فرهنگ به او می دهیم ولی وقتی خودمان این کار را می کنیم، آن را به خستگی، جبران کمبود وقت و… نسبت می دهیم.
۲- خطای داننیگ کروگر:
توانایی و مهارت خودمان را بیشتر از واقع ارزیابی می کنیم. مثلا برای نشان دادن دست فرمان خود به دیگران در مقایسه با مایکل شوماخر و راننده ها فرمول یک با ویراژ یا سرعت غیرمجاز و عدم ارزیابی همه جانبه، خود و دیگران را به دلیل این خطای ذهنی مهارت در معرض خطر قرار می دهیم.
