گروهی از محققان توانستهاند دیانای ویروس HIV را از ژنهای موشهای زنده توسط سیستم کریسپر جدا کنند؛ موشها هم زنده ماندهاند. هنوز بسیار زود است تا به این متد، به عنوان یک درمان نگاه کنیم، اما این موضوع که چنین روشی روی موجودات زنده جواب داده است، ظرفیتهای تحقیقاتی بسیار زیادی را ممکن میکند. برای مثال، باید دید که آیا میتوان از چنین روشی برای درمان بیماریهای دیگر، مثل سرطان استفاده کرد؟
«کامل خلیلی»، ویروسشناسی است که روی این تحقیقات کار میکند. او سالهاست که سعی دارد با دستکاری ژنتیکی، ویروس HIV را از بین ببرد. او و تیماش سال گذشته توانسته بودند دیانای HIV را از موشهای زنده خارج کنند، اما نتایجی که امسال گرفتهاند بسیار جدیتر است.
برای تحقیقات تازه، پژوهشگران از انوع مختلفی از موشها استفاده کردهاند. گروه اول موشها HIV نهفته داشتهاند، در حالی که گروه دومی هم بوده که ویروس HIV در بدن آنها کپی میشده است. گروه سومی هم وجود داشتهاند که سلولهای ایمنی انسان به آنها تزریق شده است؛ این سلولها HIV نهقته در خودشان داشتهاند. احتمالا میدانید که ویروس HIV میتواند در سلولهای ایمنی بدن انسان مخفی شود و آنها را نابود کند. به همین دلیل هم پیدا کردن درمان برای HIV سخت شده است.
خلیلی توضیح داده است: “راه درمان فعلی برای HIV در مقابل جلوگیری از تولید مثل ویروس، بسیار موفق عمل میکند. ولی با این حال ویروسهایی که خودشان را وارد ژن کردهاند، از بین نمیروند. در نتیجه اگر بیمار، داروهای خودش را مصرف نکند، ویروسها دوباره کارشان را شروع میکنند.”
محققان با استفاده از سیستم کریسپر (CRISPR) توانستهاند دیانایهای HIV را بدن موشها نابود کنند، اما هنوز مطمئن نیستند که آیا ژنها خوب همگی سر جایشان هستند یا نه. به همین دلیل هم فعلا تحقیقات ادامه خواهد داشت. در نهایت، این گروه پژوهشگران میخواهند مثل دانشگاه سیچوان چین، آزمایشهای کریسپر را روی انسان انجام دهند.
دیجیکالامگ