زندگی در دهکده ی اسمورف بسیار آرام و زیبا است، بخاطر اینکه همه ی آنها از اسمورف باهوش بِرِینی (دنی پودی) گرفته تا اسمورف عجیب و دوست داشتنی کِلامسی (جک مک بِرِیِر) و اسمورف قدرتمند هِفتی (جو مانجِنیِلو) تحت نظر رئیس دهکده یعنی پاپا اسمورف (مندی پتینکین) زندگی می کنند. اما یک استثنا در بین این اسمورف ها به نام اسمورفیت (دِمی لِواتو) وجود دارد، اسمورفی که توسط جادوگری به نام گارگِمال (رین ویلسون) ایجاد شده است تا قبل از استفاده ی پاپا اسمورف از قدرت جادویی اش برای خوب کردن اسمورفیت، دهکده ی اسمورف ها را نابود کند.
یک روز در حالی که اسمورف ها (برینی، کلامسی و هفتی) به همراه اسمورفیت در حال گردش در جنگل هستند، اسمورفیت به طور اتفاقی متوجه راهی مرموز بر روی نقشه می شود که احتمالا آنها را به محل دهکده ی گمشده ی اسمورف ها می رساند. گارگمال بد جنس نیز که از امکان وجود چنین مکانی مطلع می شود، در صدد می شود تا قبل از اسمورف ها آنجا را پیدا کند تا اهداف خرابکارانه ی خود را در آن جا پیاده کند. حال وظیفه ی اسمورف ها است تا جلوی گارگمال را بگیرند و قبل از او به دهکده برسند.
فیلم Smurfs: The Lost Village (اسمورف ها: دهکده ی گمشده) یک انیمیشن بازسازی شده کامل از عنوان اسمورف ها محصول سونی پیکچرز می باشد. قبل از این انیمیشن نیز دو فیلم دیگر اسمورف با استفاده از تصویر سازی های کامپیوتری ساخته شده است و این انیمیشن با کیفیت جدید اسمورف ها را می توان عنوانی رنگارنگ، جالب و با تصاویری زیبا نامید که می توان باعث سرگرم شدن و لذت بردن مخاطبان خود شود.
فیلمنامه ی این کار توسط استیسی هارمن (فیلمنامه نویس The Goldbergs) و پاملا ریبون (Moana) نوشته شده است و ماجرای شخصی اسمورفیت را می توان در راس انیمیشن اسمورف ها: دهکده ی گمشده نامید. اگرچه به دیگر شخصیت های داستان به اندازه ی اسمورفیت پرداخته نشده است، اما در معرفی خود اسمورفیت نیز زیاده روی صورت نگرفته است که باعث تکرار بیش از حد او در طول انیمیشن شود و ترکیب او و تیم اسمورف ها (برینی، کلامسی و هفتی) کاملا متناسب با داستان و روند آن می باشد، البته [شاید] اگر مدت زمان انیمیشن بیشتر می بود می توانست داستان طولانی تر را برای هر دو گروه اسمورفیت و تیم اسمورف ها دنبال کند.
کارگردان انیمیشن اسمورف ها: دهکده ی گمشده، کلی آزبوری می باشد که تجربه کار در انیمیشن های Shrek 2 و Gnomeo & Juliet را در کارنامه دارد و هر کدام از این دو انیمیشن نیز از جهاتی خوب و از جهاتی بد بوده اند. آزبوری به خوبی توانسته است کاراکترهای اسمورف ها که توسط یک هنرمند بلژیکی به نام پِیو (نام کامل: پیر کالیفورد) طراحی و توسط همسرش جنین کالیفرود نقاشی شده است، را در قالب یک انیمیشن با کیفیت سه بعدی پیاده کند، که با تصاویر جذاب خود همواره جلب توجه می کند، اما یکی از ایرادهایی که می توان به کار او وارد کرد، موزیک های پیاپی است که پس زمینه ی انیمیشن می باشند و تاثیر گذاری منفی در جو آن دارند.
کادر اصلی صداپیشگان انیمیشن یعنی دنی پودی در نقش بِرِینی، جک مک بِرِیِر در نقش کِلامسی و جو مانجِنیِلو در نقش هِفتی که تشکیل دهنده ی تیم اسمورف ها هستند به همراه خواننده، دِمی لِواتو در نقش اسمورفیت با توجه به فیلمنامه، حضور قابل توجهی در نقش های خود داشته اند. البته این چهره ها تنها خوب های انیمیشن نبوده اند، بلکه باید از دیگر بازیگران مکمل نیز بخاطر نقش ها و صداهای عالی و سرگرم کننده شان تشکر کرد.
اگرچه کادر اصلی صدا پیشگان و نقش های برجسته ی آنها را بیان کردیم، اما در این بین نباید از چهره هایی چون مندی پتینکین (بازیگر سریال Homeland) در نقش پاپا اسمورف و رین ویلسون (بازیگر سریال The Office) در نقش منفی جادوگر گارگمال غافل شد، افرادی که هر کدام در نقش های خود، نام های بزرگی در انیمیشن اسمورف ها: دهکده ی گمشده هستند. یکی دیگر از کاراکترهای جالبی که در انیمیش حضور دارد، عزرائیل با صدا پیشگی فرانک وِلِکر می باشد که نقش قابل توجهی و به یاد ماندنی را ایفا کرده است.
به عنوان سخن نهایی نیز می توان گفت که انیمیشن اسمورف ها یک عنوان رنگارنگ، با کیفیت، زیبا و سرگرم کننده است که هر مخاطبی می تواند از آن لذت ببرد، البته مطمئنا سن های پایین تر بخاطر فانتزی بودن انیمیشن با آن ارتباط بیشتری برقرار می کنند. سنین بالاتر نیز در صورت لذت نبردن از این انیمیشن می توانند با انیمیشن جدی تری چون Sausage Party (پارتی سوسیس ها) خود را سرگرم کنند!
بیاتومگ
