اثر جدید دیوید لیچ کارگردان پرکار این روزها با استقبال نسبتا خوبی از سوی منتقدین مواجه شده است. لیچ بعد از همکاری در ساخت فیلم بسیار پرطرفدار جان ویک، حالا نسخه‌ی شخصی‌تری از آن را به عنوان اولین فیلم خود با بازی شارلیز ترون ساخته که توانسته به یک اکشن خوب بدل شود. فیلم Atomic Blonde تنها با یک نقد منفی، میانگین نمره‌ی نه‌چندان ضعیف ۶۳ را در سایت متاکریتیک ثبت کرده است.
«بلوند اتمی» شارلیز ترون و جیمز مک‌آووی را به عنوان بازیگران اصلی دارد و جان گودمن، تیل شوییگر، ادی مارسان، سوفیا بوتلا و توبی جونز دیگر بازیگران فیلم را تشکیل داده‌اند. Atomic Blonde از روی رمان گرافیکی به نام «سردترین شهر» چاپ شده در سال ۲۰۱۲، ساخته شده و به عنوان یک اقتباس سینمایی، توانسته با صحنه‌های اکشن جذاب و بازی خوب شارلیز ترون به یکی از اکشن‌های قابل قبول تابستان تبدیل شود. قبل از نگاهی به نقدها، خلاصه‌ی داستان فیلم را مرور می‌کنیم:
مأمور لارین براوتن (شارلیز ترون)، عضو ممتاز سرویس جاسوسی مخفی ملکه یک جاسوس قابل و البته خشن و درمواقعی حساس است که از تمام مهارت‌هایش برای زنده ماندن در مأموریت غیرممکن خود استفاده می‌کند. او که به تنهایی به برلین فرستاده شده تا مدارکی مربوط به شخص خاصی را تحویل دهد، با دیوید پرسیوال (جیمز مک‌آووی) همراه می‌شود تا به کمک او در بازی مرگ‌آور جاسوس‌ها جان سالم به در ببرد.
ریچارد روپر | شیکاگو سان‌تایمز
۸۸
مشت، لگد، ضربه و شلیک. وام‌گرفته شده از بورن و باند. آن‌ها را ترکیب و تکرار کنید. این دستور پخت «بلوند اتمیِ» کاملا مضحک، به‌شدت خشن و به طرز اذیت‌کننده‌ای سرگرم‌کننده است.
استفانی زکرک | تایم
۸۰
شخصیت براوتن با بازی شارلیز ترون با موهای براق مهتابی-پلاتینیومی خود همه‌ی المان‌های سبکی هوا، سرعت نور و سختی آهن را در خود دارد. ما بیننده‌ها تنها پروانه‌هایی هستیم که اطراف شعله‌ی او پرسه می‌زنیم.
سارا استورات | نیویورک پست
۷۵
این فیلم که از کمیک «سردترین شهر» اقتباس شده، زیبایی و ظاهر این کمیک را در وهله‌ی اول قرار داده و در طول فیلم آن را حفظ می‌کند.
کریس ناشاوتی | اینترتینمنت ویکلی
۷۵
موسیقی متن دهه هشتادی (نیو اردر، دپش مود، مینیستری) بهتر از این نمی‌توانست باشد. خشونت بیش از حد به شکل بی‌وقفه‌ای بی‌رحمانه است و کمد لباس‌های کار ترون بسیار چشم‌نواز است. بنابراین باعث خجالت است که جدا از تغییر جنیست، فیلمنامه تأثیر بسیاری از فیلم‌های مشابه گرفته است.
پیتر تراورس | رولینگ استون
۷۵
ترون در میانه‌ی دوران شخصیت‌های اکشن قهرمانانه‌ی خود و در بهترین نقش‌آفرینی‌اش از جنس «مد مکس: جاده‌ی خشمگین»، بهترین جنبه‌ی فیلم است.
سایمون آبرامز | وب‌سایت راجر ایبرت
۷۵
بدون شازلیز ترون، فیلم جاسوسی و ماجراجویانه‌ی بلوند اتمی تنها جنبه‌ی هوشمندانه می‌داشت، او فیلم را دیدنی‌تر کرده است. ترون به رفتار سنگین قهرمان فیلم عمقی احساسی می‌دهد.
جاستین چنگ | لس آنجلس تایمز
۷۰
بلوند اتمی شاید یک اثر گمراه‌کننده در به تصویر کشیدن اکشن بی‌هدف باشد اما در عین حال در مواقعی که به خوبی الهام می‌گیرد، می‌تواند یک اکشن بی‌رحم و تأثیرگذار باشد.
کیتی والش | شیکاگو تریبون
۶۳
بلوند اتمی از لحاظ تصویری بسیار لذت‌بخش است اما به نظر می‌رسد غیر از ظاهر، نمی‌داند با محتوای خود چه کار کند و در نهایت فیلم تبدیل به چیزی می‌شود که که با ظاهر شکیل خود به هیچ‌جا نمی‌رسد.
اندرو بارکر | ورایتی
۶۰
ساختن فیلم‌های اکشن بی‌منطق می‌تواند خودش یک هنر باشد، اما برای ساخت یک هرج و مرج به هر حال باید بدانید دارید با چه کسی و به چه دلیل با اون می‌جنگید.
مایکل او سالیوان
۵۰
بلوند اتمی در نهایت مانند قهرمانش است: چیزی مثل یک ماشین که با نورهای نئونی روشن شده، از ریتم‌های پاپ دهه‌ی هشتادی تغذیه می‌کند و با کفش‌های پاشنه بلند، سیگار، اسلحه و عینک آفتابی آراسته شده که بسیار شکیل به نظر می‌رسد اما محتوای چندانی ارائه نمی‌کند.
ریچاد برودی | نیو یورکر
۵۰
فیلم سعی می‌کند به صحنه‌های نفس‌گیر و جادویی خیره‌کننده دست یابد اما کارگردانی دیوید لیچ بیش از اندازه لجوجانه، خشک و بی‌روح است.
