بیماری آستیگمات جز بیماری های شایع چشمی است که غالبا ارثی بوده و راه درمان قطعی ندارد. شکایت اصلی مبتلایانف تاری دید است که اکثرا همراه با دوربینی یا نزدیک بینی نیز می باشد.
علت ایجاد آستیگمات
با این که این بیماری را چشم پزشکان ارثی می دانند، اما فشار پلک به قرنیه نیز در تشدید آن بی اثر نیست. علاوه بر آن ضربات و صدمات وارده بر قرنیه نیز مى تواند منجر به آستیگماتیسم به ویژه از نوع نامنظم آن شود.
علائم آستیگمات
افراد داراى نمره هاى بالاى آستیگماتیسم اغلب از تارى دید و تغییر شکل یافتگى تصویر اشیا شکایت دارند. آنهایى که مبتلا به درجات خفیف هستند، اغلب مشکل بینایى ندارند ولى ممکن است از خستگى و احساس ناراحتى در چشم ها و سردرد گله داشته باشند.
درمان آستیگمات
درمان شامل تجویز عدسی های تصحیح کننده به صورت عینک یا لنز تماسی یا انجام جراحی تصحیحی می شود.
هدف درمان آستیگماتیسم تصحیح انحنای نایکنواخت قرنیه است که باعث تاری دید می‌شود. استفاده از عدسی های تصحیح کننده، اثر ناشی از انحنای نایکنواخت قرنیه را برطرف می کند.
در روش جراحی نیز با شکل دهی مجدد به سطح قرنیه، آستیگماتیسم تصحیح می گردد.
در درجات متوسط و بالا، براى دستیابى به دید بهتر و راحت تر، لازم است فرد از عینک استفاده کند، ولى در نمرات کم، در صورت ناراحتى فرد یا براساس نیازهاى شغلى اقدام به تجویز عینک مناسب مى شود.
تفاوت آستیگمات با ضعف چشم
با این توضیح که آستیگمات نوعی ضعف چشم مطرح می شود اما این بیماری مادرزادی، با انواع دیگر بیماری های چشم که به مرور زمان ایجاد می شوند، تفاوت دارد.
عوامل زیادی چون عوامل زیر باعث تنبلی و یا اصطلاحا ضعف چشم می گردد:
- سیگار کشیدن
- خوابیدن با آرایش
- کمبود انواع ویتامین ها
- نشستن طولانی پشت کامپیوتر
- استفاده از مواد آرایشی نامرغوب
- استفاده نکردن از عینک آفتابی مناسب
- کم کردن فاصله چشم با صفحه مانبیتور یا تلویزیون بخصوص در کودکی
- و…
