«آنا کارینا» ستاره موج نوی سینمای فرانسه در سن 79 سالگی درگذشت
«آنا کارینا» بازیگر زاده‌ی دانمارک که به یکی از نمادهای سینمای موج نوی فرانسه تبدیل شد، روز شنبه در سن ۷۹ سالگی درگذشت. مرگ او را وزیر فرهنگ فرانسه با ارسال متنی در شبکه‌های اجتماعی به تأیید رسانده است. «لورن بالاندراس» ایجنت کارینا نیز در صفحه‌ی توئیتر خود اعلام کرد که علت مرگ بازیگر سرطان بوده است.
کارینا اولین فیلم خود را در سنین نوجوانی با «سرباز کوچک» (Le Petit Soldat) گدار تجربه کرد. داستان فیلم در مورد تروریسم سال‌های جنگ میان فرانسه و الجزایر است. این فیلم در سال ۱۹۶۰ ساخته شد اما تا سال ۱۹۶۳ به علت حساسیت‌های سیاسی روی پرده نرفت. کارینا در سال ۱۹۶۱ به خاطر بازی در فیلم «زن زن است» (Une Femme Est Une Femme) گدار برنده‌ی جایزه‌ی بهترین بازیگر زن از جشنواره‌ی برلین شد. داستان این فیلم در مورد استریپر مجردی است که تمایل دارد فرزندی داشته باشد.
دیگر فیلم‌های بلند کارینا برای گدار که در خلال سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۶ عرضه شدند شامل «گذران زندگی» (Vivre sa vie)، در مورد زنی که به فاحشگی رو می‌آورد؛ «دسته جداافتاده‌ها» (Bande à Part) یک کمدی جنایی در مورد یک رابطه‌ی رمانتیک مثلثی، « پی‌یرو نادان» (Pierrot le Fou) درامی جنایی در مورد مردی که با معشوقه‌ی سابقش متواری می‌شود، «آلفاویل» (Alphaville) یک داستان علمی-تخیلی در آینده‌ای دور، و «ساخت آمریکا» (Made in U.S.A.) یک کمدی جنایی که داستانش در یک شهر خیالی فرانسوی روی می‌دهد، می‌شود.
در سال‌های بعد، کارینا این ادعا را رد می‌کرد که او و گدار – که در سال ۱۹۶۱ به ازدواج یکدیگر درآمدند – سینما را احیا کرده‌اند، اما استایل غیرمعمول فیلمسازی گدار را تأیید می‌کرد. او در سال ۲۰۱۶ در مصاحبه با نیویورک تایمز گفته بود: «در فیلم‌های قدیمی‌تر هالیوود، شخصیت وارد می‌شود، دری را می‌بندد، سیگاری روشن می‌کند، می‌نشیند، چیزی می‌نوشد. در فیلم‌های گدار، بازیگر گاهی در را کامل نمی‌بندد. گاهی سیگارش با اولین تلاش روشن نمی‌شود.» او می‌گوید بازی در فیلم‌های گدار بیشتر به زندگی شبیه است تا بازیگری.
گدار در دورانی که منتقد فیلم بود کارینا را در یک سالن سینما با تبلیغات محصولات شویندگی می‌بیند. وقتی که گدار نقش کوتاهی در اولین فیلم بلندش «از نفس افتاده» به او پیشنهاد می‌دهد، کارینا حاضر نمی‌شود در یکی از صحنه‌های فیلم برهنه شود. گدار که اخیراً او را روی پرده در وان حمام دیده گیج می‌شود. کارینا در سال ۲۰۱۶ در مصاحبه با مجله‌ی «ووگ» توضیح می‌دهد: «[در آن آگهی] برهنه نبودم. شما تصور کردید که برهنه هستم. کف صابون تا زیر گردن من آمده بود.» گدار دوباره با او تماس می‌گیرد و نقشی در فیلم «سرباز کوچک» به او می‌دهد.
کارینا ارتباط کمی با آثار سینمایی آمریکایی داشت. او در سال ۱۹۶۹ نقشی در فیلم «جاستین» به کارگردانی «جورج کوکر» بازی کرد، اما بازیگرانی از سراسر دنیا در آن فیلم به ایفای نقش پرداخته بودند. او در فیلم «حقیقت در مورد چارلی» اثر «جاناتان دمی» نیز که بخش‌هایی از آن در فرانسه فیلمبرداری شد بازی کرد.
کارینا پس از جدایی از گدار که به گفته‌ی او برای خریدن سیگار بیرون می‌رفت و تا سه هفته بعد به خانه نمی‌آمد، چندین بار دیگر ازدواج کرد. ازدواج دوم و سوم او با دو بازیگر به نام‌های «پی‌یر فابر» و «دنیل دووال» بود و هر دوی آن‌ها به جدایی انجامید. او در سال ۱۹۸۲ با کارگردان آمریکایی «دنیس بری» ازدواج کرد.
