این لیستی از بزرگترین فیلم سازان معاصر جهان است. سینماگرانی که هنوز فیلم می‌سازند و توانسته اند کیفیت جادویی آثار خود را حفظ کنند. برخی از آنها مثل‌هانکه و و دیوید لینچ دیگر از دروازه تاریخ گذشته اند و فیلم سازان کلاسیک محسوب می‌شوند و بقیه هم شانس بسیار بالایی در ماندگار شدن در تاریخ سینما به عنوان فیلم سازان بزرگ دارند. یک لیست ۱۳ نفره از بهترین فیلم سازان معاصر جهان که هنوز می‌توانیم از آنها انتظار خلق یک شاهکار داشته باشیم.
۱- میشاییل‌هانکه
فیلم ساز کهنسال اتریشی خیلی دیر وارد دنیای سینمای حرفه ای شد و کشفش به عنوان یک غول سینمایی هم دیر اتفاق افتاد اما هر چه هست او در حال حاضر بزرگترین فیلم ساز معاصر است. درام‌های روانشناسانه اش در منتهی الیه شقاوت حرکت می‌کنند اما با تمام این احوال نمی‌توان چشم از آنها برداشت. “عشق”، “روبان سفید”، “پنهان”، “کد ناشناخته”، “بازی‌های مسخره” و “معلم پیانو” بهترین فیلم‌های این نابغه کهنسال ترسناک هستند. او ۷۴ ساله است.
۲- الکساندر سوکوروف
فیلم ساز ۶۴ ساله روسی به خاطر نوآوری‌ها و ماجراجویی‌های تکنیکی خود شهرت پیدا کرده است. به خصوص فیلم تک برداشته مشهورش به نام “کشتی روسی”. “پدر و پسر”، “مادر و پسر” و همینطور “الکساندرا” از فیلم‌های مشهور این وارث تارکوفسکی محسوب می‌شوند.
۳- بلاتار
فیلم ساز ۶۰ ساله مجار طی ۲۸ سال فیلم سازی فقط یازده فیلم ساخته که یکی از یکی عجیب تر هستند. او در سال ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ دوتا از شاهکارهایش را عرضه کرد که شامل “اسب تورین” و “مردی از لندن” بود. شاهکار اصلی او فیلم “satantango” در دهه ۹۰ ساخته شده است. او بازمانده نسل استادان افسرده حال اروپای شرقی است، مثل تارکوفسکی و آنجلوپولوس و کیسلوفسکی.
۴- هوهشیائو هشین
فیلم ساز ۶۹ ساله چینی تبار امسال با فیلم “آدمکش” نشان داد که هنوز تمام نشده است. این استاد بزرگ در دهه ۸۰ میلادی با فیلم‌های مشهوری چون “شهر اندوه” و “استاد عروسکساز” به چهره ای بین المللی بدل شد و در دهه ۹۰ با فیلم “گل‌های شانگهای” جایگاه خود را تثبیت کرد اما سپس برای مدتی طولانی نزدیک به دو دهه پروژه‌های شکست خورده در دست گرفت و نهایتا امسال با روایت تغزلی اش از یک زن آدمکش مربوط به قرن ۹ و ۱۰ میلادی در چین، دوباره جایگاه خود را پس گرفت.
۵- لارس فون تریه
فیلم ساز دانمارکی بیش از ۳۰ سال است که به فیلم سازی مشغول است و در سبک‌ها و شیوه‌های مختلف توانایی‌های تکنیکی خود را آزموده است. از موزیکال روشنفکرانه ای مثل “رقصنده در تاریکی” تا فیلم آوانگاردی مثل “داگویل” و فیلم علمی‌تخیلی و فلسفی مثل “ملانکولیا” و فیلم‌های اروتیکی مثل “تمفوماتیاک” و البته فیلم نوآر استیلیزه ای مثل “اروپا”. هیچ کس نمی‌داند فیلم بعدی این فیلم ساز دانمارکی چه حال و هوایی دارد اما همه مطمئن هستند به هر حال فیلمی‌دیدنی خواهد بود. فون تریه ۶۰ ساله است.
۶- استیون اسپیلبرگ
این فیلم ساز ۶۹ ساله، بعد از چهل و پنج سال فیلم سازی حرفه ای هنوز پرتوان و خبرساز است و قصدی برای بازنشستگی ندارد. فیلم‌های آخرش مثل “لینکلن”، “اسب جنگی”، “تن تن” و یا “پل جاسوس‌ها” هیچ کدام شاهکار نبودند اما هیچ کدام شان هم ناامیدکننده از آب در نیامدند تا هنوز چشم‌ها به دنبال فیلم بعدی استاد باشد. سازنده آثار بزرگی مثل “آرواره‌ها”، “ای تی”، “برخورد نزدیک از نوع سوم”، “مونیخ”، “فهرست شندلر” و …
۷- وونگ کاروای
فیلم ساز بزرگ تایوانی را با “در حال و هوای عشق” می‌شناسند، فیلمی‌که به عنوان بهترین فیلم هزاره سوم می‌شناسند اما فیلم‌های دیگرش نتوانستند موفقیت این اثر را تکرار کنند. “چونکینگ اکسپرس”، “۲۰۴۶” و “استاد بزرگ” دیگر آثار مهم این فیلم ساز تکرو هستند. او ۵۸ ساله است و نسبت به خیلی از همتایان خود، جوان محسوب می‌شود.
۸- کوئنتین تارانتینو
این مبدع بزرگ سبک یک بدشانسی بزرگ داشت و این که با همان دو فیلم اولش (“سگدانی” و “قصه‌های عامه پسند”) به بالاترین حد ظرفیت تکنیکی سینمای خود رسید و در بقیه فیلم‌هایش نتوانست از آن سد عبور کند. فیلم‌های موفقی مثل “بیل را بکش” و “حرامزاده‌های لعنتی” و فیلم‌های ناموفقی مثل “هشت نفرت انگیز” و “جنگو آزاد شده”. تارانتینو هم فقط ۵۳ سال دارد. هر چند خودش از بازنشستگی قریب الوقوعش سخن گفته است.
۹- دیوید لینچ
استاد نخبه و فرهیخته سینمای پست مدرن سال‌هاست که از سینما کناره گرفته و به طراحی لباس برای بانوان مشغول است. سینما چشم به راه بازگشت سازنده شاهکارهایی مثل “مالهالند درایو” و یا “مخمل آبی” است. لینچ ۷۰ ساله است.
۱۰- مارتین اسکورسیزی
سینمای جهان ایمانش را به مارتین بزرگ حفظ کرده است. این که او سال‌هاست فیلم مهمی‌نساخته هم تاثیری در این اشتیاق ندارد. کسی که در هفتاد سالگی بتواند فیلم جنون آمیزی مثل “گرگ وال استریت” بسازد، هر کار دیگری هم می‌تواند بکند حتی خلق یک شاهکار. اسکورسیزی را با فیلم‌هایی چون “راننده تاکسی”، “گاو خشمگین”، “رفقای خوب”، “خیابان‌های پایین شهر” و البته پروژه‌هایی مثل “کازینو”، “آخرین وسوسه مسیح”، “تنگه وحشت”، “هوانورد” و “شاتر آیلند”. او اسکار خود را برای یکی از بی اهمیت ترین فیلم‌های خود گرفت، یعنی “مرحوم شدگان”. او ۷۳ ساله است.
۱۱- برادران کوئن
آنها تقریبا هر سال فیلم نمی‌سازند. فیلم آخرشان “سلام بر سزار” اتودی افراطی در ژانر سینمای برادران کوئن بود. آن قدر افراطی که تماشاگران را پس زد اما آنها همچنان سرحال و قدرتمند هستند و می‌توانند فیلم‌های بزرگی خلق کنند. چیزی در حد و حدود شاهکارهای آنها مثل “لبوفسکی بزرگ” و “فارگو” و “بارتون فینک” و “جایی برای پیرمردها نیست”. جوئل ۶۲ ساله است و اتان ۵۸ ساله.
۱۲- پل تامس اندرسون
فیلم ساز رادیکال آمریکایی که با فیلم “خون به پا می‌شود” در میانه دهه پیش چشم‌ها را خیره کرد، هنوز از امیدهای سینما برای خلق شاهکارهای ماندگار محسوب می‌شود. تامس اندرسون با فیلم‌هایی مثل “مرشد”، “ماگنولیا” و “شب‌های بوگی” استعداد غریب خود را به سینمای‌هالیوود تحمیل کرده است. او تنها ۴۵ سال دارد.
۱۳- ویراستاکول آپیچانیونگ
فیلم ساز پیشرو و اعجوبه تایلندی در یک دهه خلاقیت شگفت انگیز چشم‌ها را خیره کرده است. این نابغه هم تنها ۴۵ سال دارد و همه فیلم‌هایی که در سال‌های میان ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲ ساخته است، در یک کلام شاهکار محسوب می‌شوند.
منبع : دوفصل
