در بازار نقل و انتقالات صحبتهای زیادی مطرح می شوند. اغلب صحبت های نقل و انتقالاتی در فوتبال شبیه نوعی پول رایج است، شبیه سازمانی که دیوار مشترکی با خود فوتبال دارد. شاید هم بتوان گفت نقل و انتقالات است که چرخ دنده های فوتبال را روان می کند. معاملات گرانقیمت باعث می شوند که صنعت نقل و انتقالات با هوای داغ خود با شتاب و عجله به جلو حرکت کنند. حالا که نوبت امباپه رسیده به نظر می رسد که همه چیز با سرعتی نجومی در حال حرکت است.

این هفته حلقه بیرونی “صنایع تجاری” امباپه اعلام کردند که کیلیان و پدرش ویلفرد از این که ستارگان جوان پرشمار در این تابستان موناکو را ترک کرده اند، وحشت زده اند و تصور می کنند که ترک موناکو بهترین راهکار برای حل مشکلشان در این تابستان است.

آنهایی که بیشتر از اتفاقات مطلع هستند، می گویند که منچسترسیتی هنوز در این نمایش می تواند نقش ایفا کند. جایی دیگر در اتاقی تاریک آرسن ونگر هم در حالی که رادیو گوش می دهد امیدوار است که بتواند مهمترین ستاره نقل و انتقالات دنیای فوتبال را بخرد اما در واقع محتمل ترین گزینه رئال مادرید است. احتمالات می گویند که قهرمان اروپا آماده پرداخت ۱۶۰ میلیون پوند برای این انتقال است. انتقالی که می تواند نه تنها بزرگترین بلکه شگفت انگیزترین نقل و انتقال تاریخ فوتبال باشد.

شاید این ماجرا باعث شود که در فوتبال چیز دیگری شگفت زده تان نکند. در یک داستان موازی، نیمار در آستانه پیوستن به پاریسن ژرمن قرار گرفته که برای این انتقال چیزی شبیه چرخ دستی پر شده از سنگ های کره ماه و پنج میلیون بال کفشدوزک جا به جا خواهد شد، انتقالی که تمامی رکوردهای فعلی نقل و انتقالات را خواهد شکست. پولی که در این انتقال قرار است جا به جا شود فراتر از فوتبال است و یک بازیکن درجه یک و دوست داشتنی فوتبال که از جنس شربت، کاه، خامه و شکر ساخته شده را تبدیل به ابزاری  فراتر از جغرافیای سیاسی خواهد کرد.

حداقل این که انتقال نیمار و مسیر پیشرفتش به سمت یک فوق ستاره تبلیغاتی را می توان حاصل ناپایداری مسائل خانوادگی به شمار آورد اما انتقال امباپه به رئال مادرید ماجرایی است که تمامی قواعد آتشین و ناشناخته صنعت نقل و انتقالات فوتبال را جا به جا خواهد کرد. با وجود قدرت رسانه ای وسیع امباپه، شرایطش به عنوان بازیکنی از جنس “اسنپ چت”، رفتارش به عنوان یک پدیده اجتماعی محبوب و … کافی است که به یاد بیاوریم او هنوز هیچ کاری در سطح فوتبال دنیا نکرده است. کیلیان در حال حاضر صرفا یک پتانسیل بالقوه است، یک استعداد دست نخورده، خالص و سرد. امباپه مجموعا ۳۹ ساعت در لیگ و فوتبال اروپا بازی کرده است. هجده سال و نیم سن دارد. رقم نجومی انتقال او می تواند بالاتر از مجموع ارقامی باشد که رئال برای رونالدو و زیدان پرداخت. هر دو در زمانی خریده شدند که جایزه بهترین بازیکن سال جهان را برده بودند و در دهه سوم زندگی شان بودند.

راحت ترین کار این است که شانه هایمان را بالا بیاندازیم و بحث را به تورم بکشانیم اما با این وجود نیز نمی توان گفت که داستان جدیدی در حال نوشته شدن است. شاید در دوران قدیم هرگز چنین انتقالاتی انجام نمی شد بلکه برای انجام آن یا تاخیر صورت می گرفت یا آرام آرام چنین بازیکنانی تبدیل به ستاره های نقل و انتقالات می شدند. تردیدی نیست که جوان های با استعداد حالا بخشی از ورزش هستند. تفاوت این جاست که امباپه پس از یک سال و نیم حضور در سطح حرفه ای نه تنها بازیکن جوان و بسیار خوبی است بلکه به عنوان یک شخصیت مشهور جهانی نیروی جاذبه فوق العاده ای پیدا کرده است. او یک معدن بازاریابی است، مثل برندی که با سلامت و صلابت شیب صعودی خود را طی می کند، جواهری بسیار ضروری برای آن که در زمان خودش شکوفا شود و البته روزی هم اشباع خواهد شد.

موناکو در این تابستان به ما درس داد که سرعت جمع َآوری یک تیم عالی و پس از آن تکه تکه کردنش به شکلی باورنکردنی افزایش یافته است و پاداش پرورش استعدادها در فوتبال امروز از نظر مالی شگفت انگیز است. امباپه فوق العاده است و نمی توان به سادگی از او گذشت.  موناکو می داند که خطر ناکامی در فروش امباپه در آینده از خطر ناکامی در تبدیل کردن استعداد این بازیکن به پول خیلی زیاد است.  پس موناکو باید بر پایه پول تصمیم نهایی را بگیرد.

در این باره نکات متفاوتی وجود دارد. با وجود تردیدهایی که در مورد قیمت امباپه وجود دارد حقیقت این است که این روش تا کنون برای موناکو موفق بوده است و تبدیل به روشی باثبات شده است. رئال مادرید شش تا از هجده خرید گرانقیمت تاریخ فوتبال را به نام خود ثبت کرده است. از این جمع فقط یکی یعنی خامس رودریگز خرید ناکامی بوده است. رئال مادرید در هفده سال اخیر پنج بار رکورد گرانقیمت ترین بازیکن تاریخ فوتبال را شکسته که همه  آنها خریدهای مهمی بودند: از فیگو گرفته تا زیدان، کاکا، رونالدو و گرت بیل. داستان خریدهای گرانقیمت رئال، قدرتنمایی سفیدپوشان به عنوان یک باشگاه سوپرمدرن است که میخ خود را با خریدهای گرانقیمت به درستی کوبیده اند.

معمولا در بازار نقل و انتقالات خریدهای گرانقیمت واکنش مثبتی دارند هر چند که نمونه های ناموفق نادر هم وجود داشته اند. دنیلسون که تبدیل به یک بازیکن سرحال و به شدت شوخ و شنگ شده بود با رکورد ۲۱،۵ میلیون پوند توسط بتیسی خریده شده بود که در آن زمان بیرحمانه هزینه می کرد اما در لالیگا توفیقی نداشت. انتقال جیانلوئیجی لنتینی ۱۳ میلیون پوندی به میلان هم دیگر نمونه ناکام است. بازیکنی که هرگز پس از تصادف رانندگی شدیدش تبدیل به آن بازیکن سابق نشد.

به غیر از موارد خاص، معمولا جوان های گرانقیمت و با استعداد در تیمهای بزرگ موفق شدند. از دیوید جک گرفته تا کرویف، مارادونا، گولیت، شیرر و باجو. دیوید جک اولین بازیکن تاریخ فوتبال بود که مبلغ انتقالش پنج رقمی شد. مبلغ انتقال وی از بولتون به آرسنال بین ۱۰ تا ۱۱،۵ هزار پوند تخمین زده می شود.

تفاوت این جاست که رئال مادرید این بار روی آینده هزینه می کند، روی یک ایده و البته ایده ها همیشه حساس و شکننده هستند. همان قدر که احتمال دارد امباپه یک استعداد عادی باشد، کاملا محتمل است که نشانه های اولیه درست باشند و امباپه تبدیل به یک نابغه شود اما این مهاجم باید پیوند و رابطه شگفت انگیز میان استعداد و تبلیغات را مدیریت کند.

امباپه و پول، این داستان، داستان قدیمی استعداد و عطش استعداد است.  داستان وسواس روی احتمالات و پتانسیل ها که در نهایت منجر به پرداخت ارقام مضحک خواهد شد. شما هم می توانید این را حس کنید؟ این که کل دنیای فوتبال با هم جمع شده اند تا امباپه را تبدیل به چیزی کنند که خودشان دلشان می خواهد، بازیکنی برای حال و آینده. کسی که باید همان راهی را دنبال کند که برایش انتخاب کرده اند. پنجره نقل و انتقالات تابستانی روز به روز بزرگ تر می شود و بوی طمع در آن روز به روز بیشتر حس می شود. این قصه را می توان ماجرای زیاده خواهی دانست، قصه اراده و انگیزه برای تخلیه احساسات درونی.  داستان این که استعداد و امیدهای جوانی ها در مقابل چشمان خیره و زل زده ما همان طور که دلمان می خواهد، شکوفا شوند.

بارنی رونای – گاردین

برنامه نود