تیمی از پژوهشگران دانشگاه ویتس ژوهانبورگ به پیشرفت بسیار بزرگی در زمینه مهندسی پزشکی نائل شدند. بر اساس مقالهای که در نشریه Medical Express منتشر شده است، برای اولین بار پژوهشگران این دانشگاه موفق به ابداع راهکاری شدند که امکان اتصال مغز انسان به اینترنت آن هم به شکل بلادرنگ را امکانپذیر ساخت.
این پروژه که BrainInternet نام گرفته است در نظر دارد تا مغز انسان را به یکی از گرههای اینترنت اشیا تبدیل کند. گرهای که به راحتی به وب جهانی متصل شود. در پروژه فوق دانشمندان ابتدا امواج مغزی (EEG) را از طریق دستگاه EEG Emotiv که روی سر انسان قرار میگیرد جمعآوری کردند. در مرحله بعد این سیگنالها را برای یک کامپیوتر ارزانقیمت رزبریپای ارسال کردند. در ادامه کامپیوتر رزبری پای سیگنالهای دریافت شده را در قالب دادههایی برای یک برنامه هوشمند ارسال کرد و در در نهایت دادههای جمعآوری شده روی یک سایت عمومی در اختیار کاربران اینترنت قرار گرفت.
آدام پانتانوویتز، استاد دانشکده برق و مهندسی دانشگاه ویتس که رهبری این پروژه را بر عهده داشته در این ارتباط گفته است: «BrainInternet مرز جدیدی میان سامانههای کامپیوتر و مغز انسان به وجود آورد. دستیابی به این موفقیت بزرگ به معنای سرآغازی بر یک تحول عظیم در ارتباط با فناوری رابط مغز و کامپیوتر خواهد بود. تا به امروز ما به واسطه فقدان اطلاعات قادر نبودیم به درستی درک کنیم مغز انسان چگونه کار میکند و مهمتر از آن چگونه اطلاعات را پردازش میکند. Braininternet تلاش میکند به انسانها اجازه دهد از فعالیتهای مغزی خود شناخت بهتری پیدا کرده و در گام بعد از فعالیتهای مغزی دیگر انسانها نیز درک درستی پیدا کنند. اینکار از طریق نظارت مستمر بر فعالیتهای مغزی و همچنین فعال کردن بعضی از ارتباطات امکانپذیر است.»
پانتانوویتز میگوید: «این پروژه تنها سرآغازی بر یک پیشرفت بزرگ است. ما به دنبال آن هستیم تا یک تجربه کاملا تعاملی میان مغز و کاربر را به وجود آوریم. تا به امروز یکسری پیشرفتها در این زمینه انجام شده، اما کاملا محدود بوده است. پروژههایی که در نهایت به حرکت دادن دستها منجر شده است. Braininternet قادر است دادههای ضبط شده را طبقهبندی کند و در ادامه برای یک برنامه نصب شده روی گوشی همراه ارسال کند. برنامهای که از طریق الگوریتم یادگیری ماشینی قادر به تحلیل دادهها است. دانشمندان فوق اعلام داشتهاند که در نهایت این پروژه به سمت تعامل دو طرفه مغز و ماشین حرکت خواهد کرد. رویکردی که به منظور توسعه سامانههای مبتنی بر الگوریتمهای یادگیری ماشینی به کار گرفته خواهد شد. البته مشابه چنین پروژههایی در حال حاضر بهطور آزمایشی در حال پیگیری است که از آن جمله به تحریک عضلات دست از طریق اینترنت میتوان اشاره داشت. برنامههای کاربردی این چنین در نهایت به پیشرفت پروژههای هیجانبرانگیزی همچون فناوری رابط مغز و کامپیوتر یا توری عصبی که ایلان ماسک آنرا پیشنهاد داده بود منجر شوند.