شکی وجود ندارد که خرابی موتور هواپیما در حین پرواز، برای ما به عنوان مسافران یک پرواز، به هیچ وجه تجربه‌ی خوشایندی محسوب نمی‌شود.
اما خلبان‌های کارآزموده در گفتگو با وب‌سایت دیلی‌میل اظهار داشته‌اند که این سناریو، لزوما به معنی یک فاجعه نیست؛ زیرا حتی هوایپماهای بزرگ مسافربری نیز با وجود خاموش بودن موتورها، قادر به طی کردن مسافت‌های طولانی یا به اصطلاح گلاید کردن هستند؛ بدین مفهوم که با وجود قرار داشتن در آسمان نیز می‌توانند مسیر پرواز خود را طی کنند.
یکی از خلبان‌های کهنه‌کار انگلیسی در گفتگو با دیلی‌میل آنلاین تراول شرح داد که یک جت معمولا به ازای هر ۱۰۰۰ پا (۳۰۵ متر) ارتفاع، می‌تواند مسافت تقریبا ۲ مایل را گلاید کند. در نتیجه، یک هواپیما در ارتفاع ۴۰۰۰۰ پایی، با وجود خاموش بودن موتورها، قادر است مسافتی به اندازه‌ی ۸۰ مایل یا حدودا ۱۲۸.۵ کیلومتر را طی کند. وی افزود:
بنابراین خلبان‌ها تکنیک‌های گلاید کردن را آموزش می‌بینند؛ اما همیشه با هدف خریدن وقت برای روشن کردن مجدد موتورها این کار را انجام می‌دهند. فرود آوردن یک هواپیما بدون هیچ فشاری از ارتفاع ۴۰۰۰۰ پایی نیازمند یک مهارت هوشمندانه است.
پاتریک اسمیت نویسنده‌‌ی «محرمانه‌های کابین خلبان» نیز در کتاب خود به این مسئله اشاره می‌کند. او می‌نویسد:
هیچ حادثه‌ای غیرمنتظره‌تر از خاموش شدن موتور ماشین، در حین پایین رفتن از یک سرپایینی نیست. در آن حالت ماشین به حرکت خود ادامه می‌دهد؛ این امر در مورد هواپیما نیز عینا اتفاق می‌افتد.
وی همچنین فاش کرد که هواپیماهای مسافربری در اکثر سفرهای خود اقدام به گلاید کردن می‌کنند. در ادامه‌ی کتاب آمده است:
فرود آمدن به این شکل یا آن‌طور که خلبان‌ها آن را، استراحت پروازی می‌نامند و بازگرداندن وضعیت موتورها به فشار صفر امر غیرمعمولی برای هواپیماها نیست. آنها همچنان فعالیت می‌کنند و به سیستم‌های حیاتی نیرو می‌رسانند. تنها تفاوت این است که فشاری برای حرکت هواپیما وارد نمی‌شود. شما به عنوان یک مسافر، بدون اینکه بدانید بارها گلاید کرده‌اید. این مسئله تقریبا در هر پروازی اتفاق می‌افتد.
بدون شک، یک گلاید بدون فشار، با خراب شدن و از دست رفتن موتورها تفاوت دارد. اما در آن صورت نیز، عمل گلاید کردن بدون هیچ تفاوتی انجام می‌شود.
خلبان‌ها از این تکنیک برای پایین آوردن هوایپما از یک ارتفاع خاص پروازی استفاده می‌کنند. اگر در حین پرواز، متوجه تغییر آهنگ موتور هواپیما و کاهش صدای آن شدید، شما در حال تجربه‌ی یک استراحت پروازی هستید.
در طول سال‌های گذشته، مانورهای گلایدینگ متعددی توسط خلبان‌ها انجام شده و اخبار آن نیز در رسانه‌ها انتشار یافته است. یکی از معروف‌ترین آنها، گلایدی است که توسط چسلی سالنبرگ یا کاپیتان سالی در سال ۲۰۰۹ انجام شد. در این پرواز، پس از آنکه اصابت یک پرنده به هواپیمای ایرباس ۳۲۰ منجر به از کار افتادن موتور آن شد، سالی با انجام گلاید، هواپیما را روی رودخانه‌ی هادسون نیویورک فرود آورد.
این حادثه هیچ تلفاتی به دنبال نداشت و تمام ۱۵۵ مسافر آن به همراه خدمه‌ی پرواز نجات یافتند. این اقدام خلبان، به قدری تاثیربرانگیز بود که اخیرا توسط هالیوود و در فیلمی با بازی تام هنکس نیز به تصویر کشیده شد.
در حادثه‌ی دیگری در پرواز شماره‌ی ۹ خطوط هوایی بریتانیا در سال ۱۹۸۲، یک بویینگ ۷۴۷ به مقصد جاکارتای اندونزی، در فاصله‌ی حدودا ۱۸۰ کیلومتری مقصد، با ابرها و خاکسترهای آتشفشانی برخورد کرد.
در اثر این برخورد، هر ۴ موتور هواپیما از کار افتادند و هواپیما از ارتفاع ۳۷۰۰۰ پایی تا ۱۲۰۰۰ پایی گلاید کرد تا سرانجام به نقطه‌ای رسید که خلبان با وجود نداشتن دید به علت وجود خاکسترهای آتشفشانی، موفق به روشن کردن مجدد موتورها و فرود آوردن بی‌خطر هواپیما شد. گلاید کردن هواپیما، زمانی نزدیک به ۲۰ دقیقه را برای روشن کردن مجدد موتورها در اختیار خلبان قرار داد.
