ما آدم ها خودمان را اشرف مخلوقات روی زمین می دانیم. پس این عادلانه است که بزرگ ترین دشمنان مان خودمان باشیم.

روابط، کار، درس و دانشگاه، هر زمان که سعی می کنید قدمی به جلو بردارید در ذهن این جمله ها را نجوا می کنید که چگونه می توان کارها را بهتر انجام داد؟ چرا به جای این مورد آن مورد را انتخاب نکردم؟ یا چطور باعث شدم این اتفاق یا فاجعه رخ بدهد؟

وقتی ذهن تان که می تواند بهترین دوست تان باشد در مقابل تان قرار می گیرد چه می کنید؟ چگونه می توانید وقتی به دردسر افتاده اید خودتان را سرزنش نکنید؟ وقتی ذهن کوچک ترین قدم هایی که بر می دارید را تحسین نمی کند چگونه می توان به موفقیت رسید.

ما همه چیز را نه آنگونه که هستند بلکه همانگونه که خودمان هستیم میبینیم

تقریبا همه ما به ندرت واقعیت را آنگونه که هست می پذیریم و به دوستان، غریبه ها و حتی خودمان از پشت یک لنز رنگی نگاه و همانطور که خودمان فکر می کنیم نگاه می کنیم. ناخودآگاه به ادراک خودمان اجازه می دهیم چیزهایی که می بینیم را برای مان دیکته کند. البته نمی توان گفت این مسئله کاملا اشتباه است چون در واقع سیستمی است که به ما اجازه تصمیم گیری و قضاوت می دهد.

با این وجود در این سیستم خطا نیز وجود دارد. اغلب اوقات قبل از این که شخص یاموضوعی را کاملا درک کرده یا بشناسیم قضاوت نهایی را می کنیم.

ما معمولا به جای این که واقعیت را ببینیم احتمالات را می بینیم. امید بهترین اتفاقات را داریم و از اتفاقات بد می ترسیم. بنابراین دائم احساسمان در حال تغییر است و همیشه احساس خستگی می کنیم.

تفکر همه یا هیچ را کنار بگذارید

ذهن ما نه تنها آدم های اطراف بلکه خودمان را به خوبی درک می کند. آیا تا به حال برای تان پیش آمده وقتی نتوانسته اید برنامه ورزشی را دنبال کنید یا وقتی نتوانستید در امتحان نمره خوبی بگیرید از خودتان نا امید شوید؟

برنده نشدن را نباید با شکست برابر بدانیم. گاهی اوقات در مسیرمان لغزش پیدا کرده و زمین می خوریم. مهم این است که دوباره بلند شده و از نو شروع کنیم. این را به خودتان بقبولانید که گاهی هم می توان اشتباه کرد و گاهی هم می توان به خود استراحت داد. زندگی شما یک مسابقه ماراتن است که باید به رفتن ادامه دهید.

با خودتان مکالمه مثبت داشته باشید

خود مکالمه ها می توانند احساس مان را تحت فرمان خود بگیرند و تعیین کننده میزان اعتماد به نفس مان باشند. هر چند وقت یک بار مکالمه هایی که با خودتان دارید را روی کاغذ بنویسید. آیا این مکالمه ها منفی و پر از احساس تنفر و عصبانیت هستند؟ وقتی این ها را تشخیص دادید و متوجه شدید که چقدر به خودتان سخت می گیرید مکالمات را در جهت مثبت تغییر دهید و هر روز به خودتان بگویید که چقدر عالی هستید و روی آن پافشاری کنید. شاید در ابتدا این کار کمی آزار دهنده باشد اما بعد از مدت کوتاهی تمام آن جملات را می پذیرید و باور می کنید.

bedunim