«برت رینولدز» ستاره هالیوود در دهه 1970 در سن 82 سالگی درگذشت
«برت رینولدز» ستاره هالیوود در دهه ۱۹۷۰ که در آثار کلاسیکی مانند «اسموکی و باندیت» (Smokey and the Bandit)، درام «بازماندگان» (Deliverance) بازی کرده بود، ساعاتی قبل در سن ۸۲ سالگی در فلوریدا درگذشت. «کوئنتین تارانتینو» رینولدز را برای فیلم پرستاره خود «روزی روزگاری در هالیوود» در نظر گرفته بود، اما این بازیگر موفق نشد برای فیلمساز جلوی دوربین برود.
رینولدز با لبخندی آشنا و شیطنت‌آمیز، و سبیل منحصر به فردش یک پدیده فرهنگی حقیقی بود. او که مکرراً در برنامه تلویوزیونی «شوی امشب جانی کارسون» حضور می‌یافت، چند سالی با همبازیان خود «سالی فیلد» و «دینا شور» روابط عاشقانه‌ای برقرار کرد. وی پس از بازی در فیلم «شب‌های عیاشی» (Boogie Nights) در سال ۱۹۹۷ در آخرین روزهای اوج بازیگری‌اش که تحسین منتقدین را هم در پی داشت، نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
رینولدز با بازی در فیلم‌های «بازماندگان» در سال ۱۹۷۲ در کنار «ند بیتی» و «جان ویت»، «شیموس» در سال ۱۹۷۲، «طولانی‌ترین فاصله» در سال ۱۹۷۴، «گیتور» در سال ۱۹۷۶، «اسموکی و باندیت» در سال ۱۹۷۷ و دنباله آن در سال ۱۹۸۰، فیلم «نیمه-خشن» در سال ۱۹۷۷، فیلم «هوپر» در سال ۱۹۷۸ و «شروع دوباره» در سال ۱۹۸۰، یکی از محبوب‌ترین ستاره‌های سینما در دهه ۱۹۷۰ شد.
رینولدز که در ۱۱ فوریه ۱۹۳۶ در لیسینگ، میزوری زاده شد، در دهه ۱۹۵۰ در دانشگاه فلوریدا به یکی از بازیکنان برتر فوتبال تبدیل شد، اما مصدومیت زانو او را از ادامه فعالیت‌های ورزشی بازداشت. وی بار دیگر به میادین ورزشی بازگشت، اما یک سانحه رانندگی باعث شد کفش‌هایش را برای همیشه بیاویزد. سریال «ریوربوت» شبکه NBC در سال ۱۹۵۹ از اولین آثار تلویزیونی رینولدز بود. او در سال‌های ۱۹۶۰ در سریال‌های کلاسیکی مانند «دود اسلحه»، «اف‌بی‌آی»، «مسیر ۶۶» و قسمت پایانی «توایلایت زون» ظاهر شد.
وی سپس در سال ۱۹۶۶ در سریال «شاهین» شبکه ABC نقشی برعهده گرفت، سریالی که تنها یک فصل دوام داشت، اما پس از به شهرت رسیدنش، شبکه NBC بار دیگر آن را در سال ۱۹۷۶ روی ایر برد. رینولدز به بازی در آثار تلویزیونی ادامه داد تا اینکه سومین نقش تلویزیونی مهمش را در دهه ۱۹۶۰ به دست آورد. این بار او در سریال «دن آگوست» شبکه ABC نقش یک کارآگاه را ایفا کرد، با این حال تولید این سریال هم پس از یکسال متوقف شد.
اما همه چیز پس از بازی رینولدز در کنار «راکل ولش» در فیلم «پلیس» (Fuzz) در سال ۱۹۷۲ تغییر کرد و او پس از آن در فیلم «بازماندگان» که به یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های سال تبدیل شد، با «جان بورمن» همکاری کرد تا دوران حرفه‌ایش وارد سطح تازه‌ای شود. از او پس از فیلمی به کارگردانی «وودی آلن» در سال ۱۹۷۲ فیلمی به نام «شیموس» و بعد از آن «مردی که کت دنسینگ را دوست داشت» و «مهتاب» روی پرده رفت. رینولدز سپس دو فیلم ورزشی در دهه ۱۹۷۰ بازی کرد که یکی از آن‌ها بازی در نقش کوارتربک سابق فوتبال در فیلم «طولانی‌ترین فاصله» بود. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی قلمداد می‌شد، در سال ۲۰۰۵ با همکاری «آدام سندلر» بازسازی شد.
فیلم محبوب «اسموکی و باندیت» در سال ۱۹۷۷ ساخته شد و رینولدز را به ستاره‌ای پولساز بدل ساخت. وی در این فیلم که کارگردانی آن را «هال نیدهام» برعهده داشت، در نقش قاچاقچی موادی بازی کرد که توسط کلانتر «بافورد جاستیس» با بازی «جکی گلیسون» در ایالات جنوبی تحت تعقیب قرار می‌گرفت. نیدهام و رینولدز در سال ۱۹۷۸ در فیلم «هوپر» نیز با یکدیگر همکاری کردند. در همان سال رینولدز فیلمی کمدی تلخی به نام «پایان» با بازی فیلد و خودش کارگردانی کرد و بعد از آن در فیلم رومانتیک و کمدی «شروع دوباره» به کارگردانی «آن پاکولا» نقش‌آفرینی کرد.
درخشش رینولدز در گیشه در دهه ۱۹۸۰ نیز با دنباله «اسموکی و باندیت»، فیلم پرستاره «کنان‌بال ران» در سال ۱۹۸۱، «پشتیبانان شارکی» در سال ۱۹۸۱، بازی در مقابل «دالی پارتون» در فیلم «بهترین فاحشه‌خانه تگزاس» در سال ۱۹۸۲ و «استروکر ایس» در سال ۱۹۸۳ ادامه یافت. فروش گیشه وی در اواسط دهه ۱۹۸۰ با فیلم‌هایی چون «گرمای شهر» در سال ۱۹۸۴ با همکاری «کلینت ایستوود» رو به کاهش گذاشت تا آنجا که به خاطر بازی در فیلم «پلیس اجاره‌ای» (Rent-a-Cop) نامزد دریافت جایزه تمشک طلایی بدترین بازیگر سال شد. رینولدز به زودی در اواخر دهه ۱۹۸۰ با سریال «خارج از این دنیا» به تلویزیون بازگشت و با «سایه شب» شبکه CBS در ۱۹۹۰ نامزد چندین جایزه امی و گلدن گلوب شد.
اما درخشش رینولدز پس از آن رو به افول گذاشت تا اینکه در سال ۱۹۹۷ در فیلم «شب‌های عیاشی» به کارگردانی «پل توماس اندرسون» در نقش کارگردان فیلم‌های مستهجن در کنار «جولین مور»، «مارک والبرگ»، «هدر گراهام» و دیگران به ایفای نقش پرداخت و در پایان سال نامزد دریافت اسکار شد.
رینولدز در سال‌های اخیر به بازی در آثار سینمایی و تلویزیونی از جمله «آخرین ستاره سینما» ادامه داد.
