برخی از عوارض جراحی های زیبایی
جراحی‌های زیبایی تا موقعی خوب‌اند و طرفدار دارند که باعث زیباتر شدن شما شوند ولی اگر شما خدای ناکرده دچار عوارض این جراحی‌ها شوید یا در اثر این جراحی‌ها زیبایی و سلامت‌تان را از دست بدهید، آن وقت است که حاضرید همه دنیایتان را بدهید تا دوباره خودتان شوید. جراحی‌های پلاستیک؛ از جراحی بینی گرفته تا تزریق لب و گونه هر کدام عوارضی دارند که با هم چند مورد از آنها را مرور می‌کنیم.
یکی از روش‌های جراحی زیبایی که نسبتا رواج پیدا کرده، تزریق ژل برای از بین بردن چین و چروک و ترمیم بخش‌هایی از صورت است که به دلیل دخالت افراد سودجو و غیرمتخصص در سال‌های اخیر تبدیل به یکی از جراحی‌های پرخطر شده است. بسیاری از ژل‌های تزریقی در کشور استاندارد نبوده و استفاده از آنها به عوارض فراوانی در سر و صورت منجر می‌شود.
خطر ژل‌های غیر استاندارد
این ژل‌ها با نام پلی‌آکریلامیدژل یا «ژل پاژ» برای از بین بردن چین و چروک، حجم دادن و شکل دادن سر و صورت و برخی اندام‌های بدن استفاده می‌شود، صدمات ناشی از استفاده از این ژل‌ها به صورت آبسه، تورم، عفونت، قرمزی، ناصافی صورت و آویزان شدن (ریختگی) صورت و عوارض متعدد دیگر بروز می‌کند، بنابراین توصیه می‌شود حتی‌الامکان از ژل‌های مذکور استفاده نشده و در صورت نیاز نیز حتما در این خصوص با جراح پلاستیک مشورت شود.
ژل پاژ ماده‌ای مصنوعی است و چند سالی از تولید آن برای کشورهای بلوک شرق می‌گذرد که متاسفانه به عنوان یک پرکننده حجمی و با مقادیر زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در واقع برخی از ژل‌های موجود در کشور که اغلب به صورت غیرقانونی وارد می‌شود، تاییدیه بهداشتی ندارد و استفاده از آنها طی دهه اخیر، خسارات جبران ناپذیری را بر افراد متحمل ساخته و به انجام بسیاری از جراحی‌های غیرضروری قبل و بعد از تزریق منجر شده است.
این ژل‌ها از جنس پلی‌آکریلامید و غیرقابل جذب برای بدن است، متخصصان پوست به هیچ‌وجه از این ژل برای رفع چین و چروک و فرم دادن به چهره استفاده نمی‌کنند و انجمن متخصصان پوست هم چنین اجازه‌ای را نداده است.
پاژ نام تجاری یک نوع از این ژل‌هاست که نام ژنریک آنها ژل پلی‌آکریلامیدی است و انواع دیگری را هم شامل می‌شود و از آنجایی که موضعی است و غیرقابل جذب، در زمره داروها به حساب نمی‌آید. این ژل نوعی پروتز است که نمی‌توان نام دارو را بر آن گذاشت و جزو ملزومات دارویی به‌شمار می‌آید، از این رو تاکنون مجوز دادن به آن در اختیار سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت نبوده است و از جانب سازمان تجهیزات پزشکی باید مورد تایید قرار می‌گرفت.
گونه‌هایی که می‌افتند
ژل‌های تزریقی انواع متعددی دارند که برخی ماهیتاً ژل بوده و بعضی دیگر گرچه ماهیتی متفاوت دارند، اما در زمره ژل‌ها طبقه‌بندی می‌شوند، مثلا هیالورونیک اسید هم که نوعی پروتئین تزریقی است از همین دسته به شمار می‌آید، با این تفاوت که مصرف آن مجاز و استاندارد است، اما ژل پاژ که در دسته اول است نه تنها از سوی انجمن جراحان پلاستیک بلکه از سوی جمعیت متخصصان پوست نیز مردود است.
هیچ‌یک از متخصصان پوست از پاژ استفاده نمی‌کنند چرا که عوارض ناشی از مصرف ژل‌های پلی‌آکریلامیدی مثل پاژ بسیار زیاد است و ماده تزریقی که درحال حاضر برای متقاضیان استفاده می‌شود همان اسیدهیالورونیک است.
متاسفانه تزریق این ژل توسط افراد غیرمتخصص نظیر پزشکان عمومی و یا سالن‌های زیبایی و عمدتا در ناحیه صورت تزریق می‌شود و حتی دوزهای مصرفی هم بسیار بالاست و از ۲۰ سی‌سی تا ۲۰۰ سی‌سی نیز بعضا مشاهده می‌شود، درحالی که این ماده در موارد بسیار خاص که راه‌های علمی دیگری وجود ندارد توجیه مصرف داشته و تنها در مقدار محدود و کنترل شده و فقط توسط افراد متخصص باید مورد استفاده قرار گیرد.
برای استفاده از این ژل بیمار باید از هفت خوان جراحی بگذرد که این موارد اضطراری نیز شاید تنها در یک درصد موارد باشد.
بینی‌های کوچک لزوما زیبا نیستند
زیبایی بینی لزوما به معنای کوچکی بینی نیست؛ بلکه زیبایی بینی در گرو تناسب قسمت‌های مختلف بینی با هم و نیز تناسب کل بینی با قسمت‌های مختلف چهره است. هدف جراحی زیبایی بینی زیباتر به نظر رسیدن چهره است نه صرفا کوچک کردن بینی. چه بسیار بینی‌هایی که با وجود اندازه‌های بسیار کوچک نه تنها بر زیبایی چهره نیفزوده‌اند بلکه تناسب قبلی را هم از بین برده‌اند.
دوم آنکه نوع بافت‌های بینی فاکتور محدودکننده‌ای در جراحی بینی است. بینی‌های با پوست ضخیم و بافت غضروفی ناچیز بارزترین نمونه تاثیر بافت بینی بر نتیجه عمل است. این بینی‌ها تمایل دارند در مقابل تلاش جراح برای زیبایی مقاومت کنند و با ضخامت پوست ظرافت‌های بینی را کم کنند. این هنر، دانش و تجربه جراح است که باید در چنین تنگناهایی بر محدودیت‌های بافتی فایق آید.
سوم آنکه کوچک شدن بینی تا حدی مطلوب است که عملکرد تنفسی بینی به مخاطره نیفتد. کاهش بیش از حد اندازه سوراخ‌های بینی و برداشته شدن بیش از اندازه بافت‌های استخوانی، غضروفی و پوست، ممکن است سلامت فرد را به خاطر از دست دادن مسیر تنفسی بینی با مشکلات جدی مواجه سازد. جراح بینی با ارزیابی دقیق وضعیت داخل بینی پیش از جراحی، با پیش‌بینی بسیاری از احتمالات، می‌تواند ریسک عوارض تنفسی را به حداقل برساند.
برگرفته از هفته‌نامه سلامت
