به عنوان یکی از طرفداران سری بازی Trine، انتشار یک بازی جدید با همکاری فروزن بایت خبری بسیار خوشحال‌کننده بود. تریلر زیبایبازی Has-Been Heroes با موسیقی حماسی می‌رفت که روایتی بی نظیر و مخلوط با طنز را به ارمغان بیاورد. اما Has-Been Heroes‌ اصلا آن چیزی نبود که انتظار داشتم. محدودیت‌های بازی آنقدر زیاد و خسته‌کننده است که بعد از چندین ساعت تجربه‌ی آن دیگر حتی شنیدن موسیقی «منو» نیز زجرآور و اعصاب خوردکن می‌شود.

داستان بازی پیرامون یک پادشاهی می‌گذرد که در گذشته قهرمانانی آن را نجات داده و اکنون بعد از آن که یک به یک هر کدام از آنها ناپدید شده‌اند باری دیگر پادشاهی برای یک امر بسیار مهم آنها را فرامی‌خواند. شوخی بازی از همین نقطه آغاز شده و بعد از آن که یک به یک مشابه با بازی Trine با قهرمانان آشنا می‌شوید، برای حضور در محضر پادشاه رهسپار قلعه خواهید شد. اینکه بدانید بعد از سالها بخاطر به مدرسه رساندن شاهدخت‌های دوقلو فراخوانده شده‌اید شاید برای قهرمانان داستان مایه‌ی افتخار باشد اما برای ما به عنوان بازیکن خنده‌دار است. داستان همراه با طنز، علی‌رغم چندین پایان هنوز هم بدون پیچیدگی بوده و سازندگان در ارائه‌ی یک داستان جذاب به هیچ عنوان موفق نبوده‌اند. قهرمانان پرتعداد بازی هیچ پیشینه‌‌ی دقیقی نداشته و توسعه‌دهندگان حتی سعی نکرده‌اند در یک بازی حدودا ۲۰ دلاری حتی توضیحی کوتاه را برای شخصیت بخشیدن به قهرمان‌ها ارائه‌ دهند.

محیط‌‌های بازی نیز به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند. در ابتدای هر مرحله بازی، به اختیار مرحله‌ای را انتخاب کرده و شما را وارد ماجراجویی جدیدی به همراه دو شاهدخت می‌کند. در حقیقت Has-Been Heroes در دسته‌ بازی‌های Roguelike قرار می‌گیرد. در این دست بازی‌ها، مرگ یکی از عناصر اصلی بازی بوده و بازیکنان بارها و بارها شکست خورده و باید از تجربه‌ی خود برای نبردهای بعدی درس بگیرند. متاسفانه Has-Been Heroes با ایده‌ای خوب اصلا نتوانسته اجزای تشکیل دهنده‌ی یک گیم‌پلی جذاب را در کنار یکدیگر قرار دهد.

Has-Been Heroes تقریبا هیچ نقشه‌‌ی راه مشابهی را ارائه نمی‌دهد. با هربار ورود به بازی با نقشه‌ای کاملا تصادفی روبرو می‌شوید و باید پله پله خود را به باس آخر مرحله برسانید؛ البته، اینکه کدام مسیر را برای رسیدن به هدف نهایی انتخاب کنید کاملا برعهده‌ی شما گذاشته شده است. بازی هرچند نوبتی محسوب نمی‌شود اما هر یک از قهرمان‌ها دارای محدودیت‌های بسیاری هستند. استقامت، جادو، آیتم، تغییر مسیر حرکت و در نهایت حمله، پنج عنصر اصلی گیم‌پلی بازی‌اند که استفاده از هرکدام باید با استراتژی کامل باشد.

هر یک از قهرمانان و دشمنان دارای تعدادی Stamina یا استقامت هستند که با هر ضربه یکی از تعدادِ استقامت آنها کاسته می‌شود. شما باید به سرعت با توجه به تعداد استقامت دشمنان، جای قهرمانان را در سه مسیر تغییر دهید و به سمت دشمنان هجوم ببرید. تغییر به موقع مکان قهرمان‌ها دقت بسیاری می‌خواهد که به ویژه در نبردهای شلوغ اهمیت بسیاری پیدا می‌کند. اینجاست که استراتژی در حمله با هر یک از قهرمانان اهمیت پیدا می‌کند و باید جوری ‌حمله‌ها را ترتیب دهید که با از بین بردن استقامت دشمنان آنها را از بین برده یا حداقل به عقب برانید. به محض کشته شدن یکی از قهرمانان به سرعت شکست خواهید خورد و شانس دیگری نخواهید داشت.

با هر بار تمام کردن بازی قهرمان جدیدی برای یکی از کلاس‌ها آزاد می‌شود که دارای جادوی اولیه‌ی منحصر به فردی است. البته تمام کردن چندباره‌ی ساخته‌ی فروزن بایت (Frozenbytee) آیتم‌ها و دشمنان جدید را برای روبرو شدن آزاد می‌کند. هریک از دشمنان رفتاری متفاوت دارند و سرعت و سبک مبارزه‌ی منحصر به فردی را در مقابل‌تان به نمایش می‌گذارند. در حالی که ابتدا بازی تنها شامل دو مرحله و دو باس می‌شود، با هر بار تمام کردن بازی، تعداد مراحل نیز بیشتر خواهد شد. افزایش مراحل باعث می‌شود تا در طول ماجراجویی با آیتم‌ها و ویژگی‌های بیشتری آشنا شوید.

هرچند شانس به عنوان یکی از نکات منفی بازی بخشی از گیم‌پلی محسوب می‌شود اما استراتژی شما و استفاده‌ی صحیح از جادوها نقش بسزایی را در شکست دشمنان ایفا می‌کند. Has-Been Heroes گنجینه‌ای از آیتم‌‌ها و جادوها است که تنها می‌توانید به صورت اتفاقی و به دلخواه بازی به آنها دسترسی پیدا کنید. در نتیجه به محض کشته شدن یکی از قهرمانان به سرعت شکست خورده و باید کل مراحل را از اول و بدون هیچ آیتم یا اسپل اضافه‌ای آغاز کنید. اینجاست که اصلا وجود و اهمیت آزادسازی آیتم‌ها رنگ باخته و به کل بازی به تکرار مکررات تبدیل می‌شود. تعدد گاه و بیگاه دشمنان و ظاهر شدن ناگهانی آنها در مقابل‌تان گاهی آنقدر بی‌رحمانه است که اغلب باعث شکست‌تان می‌شود. جنگلی تاریک یا برف‌زده مکانی بود که در طول ساعات اولیه بارها و بارها دیدم و در نهایت بعد از چندین ساعت بازی از دیدن و شنیدن موسیقی و حتی صدای حمله‌ی دشمنان خسته شدم. اینکه آیتمی را آزاد کنید و بعد نتوانید در آینده از آن استفاده کنید جوکی است که استودیوی «گیم‌تراست» (GameTrust) در بازی Has-Been Heroes در مقابل بازیکنان گذاشته است. اگر بخاطر بررسی بازی نبود به هیچ عنوان به تجربه بازی ادامه نداده و ترجیح می‌دادم زمان خود را در بازی‌های بهتری سپری کنم.

قبل از انتشار Has-Been Heroes زمانی که توسعه‌دهندگان با حضور در برنامه‌ی Treehouse Live سایت آی‌جی‌ان در به اصطلاح نیم‌نگاهی از ۳۰۰ ساعت گیم‌پلی Has-Been Heroes خبر داده بودند؛ بسیاری از جمله من فکر می‌کردیم که تنوع آیتم‌ها نقش بسزایی را در مراحل ایفا می‌کنند. اما متاسفانه به هیچ عنوان اینطور نیست و به محض کشته شدن باید بدون هیچ آیتمی مراحل را با دشمنانی تکراری، تکرار کنید. همین موضوع حضور دشمنان متنوع در مراحل بالاتر را بی معنی می‌کند زیرا زمانی که نمی‌توانید مراحل ابتدایی را رد کنید چطور حتی قادر به مشاهده‌ی دشمنانی جدید خواهید بود. رابط کاربری نیز در سادگی کامل توضیحاتی مختصر را از آیتم‌های آزاد شده،‌ مناطق و همچنین ویژگی‌‌ها و میزان استقامت دشمنان ارائه می‌دهد.

متاسفانه با وجود ایده‌ای جذاب در پشت توسعه‌‌ی این بازی، توسعه‌دهندگان نتوانستند استفاده از آیتم‌های پرشمار بازی را به شیوه‌ای در روند بازی بگنجانند که به یک مزیت تبدیل شود. علی‌رغم حضور آیتم‌ها، قهرمانان و انواع و اقسام دشمنان اسکلت، Has-Been Heroes به سرعت خسته‌کننده می‌شود. البته بگذارید یک موضوع را روشن کنم. اگر در بازی‌های ویدیویی پشت‌کار دارید و هربار شکست باعث می‌شود تا با هیجان بیشتری به دل دشمنان بزنید شاید ساخته‌ی گیم‌تراست بتواند مدت بیشتری سرگرم‌تان کند.

برخلاف گیم‌پلی خسته‌کننده، انیمیشن‌های بازی جذاب و زیبا طراحی شده‌اند. دشمنان هرچند عمدتا اسکلت یا موجودات افسانه‌ای مانند غول یا گرگینه هستند اما طراحی هنرمندانه‌ای دارند. البته حرکات شخصیت‌ها و دشمنان همواره ثابت بوده و هر کدام رفتار منحصر به فردی را به نمایش می‌گذارند. با این حال، افکت‌های بازی در عین سادگی، زیبا هستند. افکت انفجار، یخ زدن دشمنان یا لایتنینگ همگی به خوبی طراحی و به کار گرفته‌ شده‌اند. در کنار دشمنان باس‌‌های پایانی نیز با آزاد شدن شخصیتی جدید ظاهر و شیوه‌ی حمله‌ی متفاوتی پیدا می‌کنند. اما متاسفانه این تفاوت زمانی که در کنار سایر بخش‌های گیم‌پلی قرار می‌گیرد به هیچ عنوان به چشم نیامده و به شدت از متعادل نبودن درجه سختی و آیتم‌های ارائه شده ضربه می‌خورد.

نقد این بازی براساس نسخه‌ی استیم Has-Been Heroes نگارش شده است. در این نسخه هیچگونه افت فریم یا مشکلات گرافیکی را شاهد نبودم و بازی بسیار روان اجرا می‌شد. موسیقی حماسی Has-Been Heroes هرچند در ابتدا جذاب است اما شنیدن آن در طول ساعت‌های متوالی تکراری می‌شود. با این حال، هنوزم نمی‌توان از تنوع موسیقی بازی با توجه به مکان‌هایی که در آنها حضور دارید عبور کرد. با ورود به هر یک از بخش‌ها مانند فروشگاه، موسیقی بازی نیز تغییر می‌کند. از سوی دیگر GameTrust و Frozenbyte در صداگذاری المان‌های بازی موفق بوده‌اند. صدای حرکت دشمنان و کوتاه آواهایی که از دهان آنها خارج می‌شود، تاثیر بسزایی را در جریان نبرد می‌گذارد. با این حال، شخصیت‌ها به زبانی ناآشنا صحبت کرده و کلماتی نامفهوم را بیان می‌کند که البته با فضای فانتزی بازی هم‌خوانی دارد.

Has-Been Heroes‌ با ایده‌ای خوب اما ناقص تولید و عرضه شده است. اگر به‌دنبال یک بازی سخت با چالش‌های متوالی و نبردهایی حساس هستید، ساخته‌ی جدید فروزن بایت و گیم تراست می‌تواند سرگرم‌تان کند. با این حال، هنوز هم تکرار زیاد مراحل و نبردهای بعضا نامتعادل پیشرَوی در بازی را مشکل می‌کند و در نهایت باعث خستگی‌تان از ادامه بازی خواهد شد. شخصیت پردازی ضعیف، نبود آزادی در انتخاب آیتم‌های پرشمار و تکراری شدن محیط‌های بازی بعد شکست‌های متوالی باعث می‌شود تا بازی Has-Been Heroes به محصولی متوسط تبدیل شود. اگر ۲۰ دلار اضافه دارید یا کنسول نینتندو سوییچ دارید شاید بد نباشد Has-Been Heroess را امتحان کنید در غیر این صورت بهتر است پول‌تان را جای بهتری خرج کنید.