یوگا و مدیتیشن در لحظه باعث آرامش شما می شوند. بررسی های علمی جدید نشان می دهد این ورزش ها و سایر تمرینات ذهنی تغییرات مرتبط با استرس در ژن های مرتبط با ضعف سلامتی و افسردگی را معکوس می کنند.
در مقاله جدیدی که در مرزهای ایمونولوژی منتشر شد، محققان بریتانیایی یافته های ۱۸ مطالعه منتشر شده را که شامل ۸۴۶ نفر بود و اثرات بیولوژیکی مدیتیشن، یوگا، تمرینات تنفسی، چی گونگ و تای چی را بررسی کردند، تحلیل نمودند. نویسندگان می گویند، مطالعات نشان می دهد این تمرینات ذهنی، ژن ها و مسیرهای ژنتیکی را سرکوب کرده و باعث التهاب می شوند.
نویسندگان در مقاله خود می نویسند: التهاب می تواند به طور موقت سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و از عفونت و آسیب محافظت کند. اما در جامعه امروز، که در آن استرس در درجه اول روانشناسی است، پاسخ التهابی بدن می تواند مزمن شود و سلامت جسمی و روانی را مختل کند.
محققان دریافتند افرادی که این فعالیت ها را به طور منظم انجام می دهند، نشانه های التهاب کمتری دارند؛ کاهش تولید پروتئین های التهابی. آنها نوشتند که این می تواند “کاهش معکوس مولکولی اثرات تنش مزمن” باشد که ممکن است به کاهش خطر بیماری و بیماری مرتبط با التهاب تبدیل شود.
محیط و شیوه زندگی بر روی ژن هایی که فعال و غیر فعال شده اند تأثیر می گذارد و اثرات واقعی خطر بیماری، طول عمر و حتی ویژگی های آن را به نسل های آینده منتقل می کند. برای مثال، رویدادهای استرس زا می توانند واکنش پاسخ جنگ یا پرواز را به وجود آورند و موجب تغییرات واکنش زنجیره ای مرتبط با استرس در بدن شوند، از جمله فعال کردن ژن های خاصی که در ساخت پروتئین هایی که التهاب تولید می کنند، نقش دارند.
نویسنده ایوانا بوریک، دانشجوی دکترا در دانشگاه مغز، اعتقاد و رفتار دانشگاه کالنتری در انگلستان، می گوید تیم وی شگفت زده شده است که انواع مختلفی از تکنیک های بدن- ذهن دارای اثرات مشابهی در سطح ژنتیکی است. او گفت: “مدیتیشن نشسته کاملا متفاوت با یوگا یا تای چی است،” او گفت: “اما اگر تمام این فعالیت ها به طور منظم انجام شود، فعالیت ژن های مربوط به التهاب را کاهش می دهد.”
او اضافه می کند این یک زمینه نسبتا جدید از تحقیقات است و از سایر تغییرات شیوه زندگی مانند غذا خوردن و ورزش نیز ممکن است چنین نتایجی بدست آید. هنوز مطالعات کافی برای شناختن فعالیت هایی مانند یوگا در مقایسه با سایر فعالیت های بدنی از لحاظ تغییر ظاهر و حالت ژن وجود ندارد.
Buric می گوید مطالعات موجود نشان می دهد مداخلات ذهنی “باعث می شود مغز روند فرایند DNA را در مسیری که باعث بهتر شدن ما شود، هدایت کند.” او همچنین تأکید می کند که ژن های ارثی ثابت نیستند و فعالیت DNA می تواند به چیزهایی که افراد می توانند کنترل کنند، بستگی داشته باشد. او می گوید: “با انتخاب عادات سالم، می توان یک الگوی فعالیت ژنی ایجاد کرد که برای سلامت ما مفید است”. “به نظر میرسد حتی ۱۵ دقیقه تمرین ذهنیت، این ترفند را انجام میدهد.
