زنده ماندن در سیاره ونوس (زهره) حتی برای ماشین آلات تقریبا غیرممکن است. دمای رویه سطح سیاره زهره حدود ۸۶۰ درجه فارنهایت، حاوی کربن دی اکسید غنی از هوا و فشار اتمسفر آن ۹۰ برابر زمین می باشد. اگر بر پیرامون رویه ستاره زهره در حال حرکت باشید و گرمای شدید تجهیزاتتان را نابود نکند، احساسی درست مانند فردی که زیر آب و در اعماق زمین است را خواهید داشت.
با این حال، ناسا، ممکن است به یک راه حل بدیع جهت مقاوم تر کردن اشکال الکترونیکی دست یافته باشد. مدار جدیدی که دیروز با پژوهش مجله AIP Advances به انتشار رسید اعلان کرد مدار جدید قادر است شرایط سیاره زهره را تا ۵۲۱ ساعت و یا حدود ۱۰۰ بار طولانی تر از ماموریت های الکترونیکی قبلی به سیاره نام برده را تحمل کند.
Phil Neudeck، یکی از مهندسین ارشد الکترونیک پروژه فوق، در بیانیه ای گفت: “ما با در معرض قرار دادن مستقیم تراشه ها – بدون خنک کننده و بدون بسته بندی تراشه های محافظ – در اتمسفر سیاره ونوس هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ شیمیایی آن را به اثبات رساندیم. و هر دو مدار تا پیش از اتمام آزمایش هنوز به طور یکپارچه کار می کردند.”
این پیشرفت غیرمنتظره در را به روی ماموریت های چند هفته ای سیاره زهره باز کرده است. و دیگر از این پس بوسیله الکترونیک ها می توان روزها جای چند ساعت محدود به جمع آوری داده ها و دیده بانی پرداخت.
گفتنیست از این مدارها احتمالا در برنامه های غیرفضایی مانند کمک به کاهش نشر در موتورهای هواپیما روی کره زمین بهره مند شد.
