جودی فاستر در فکر اینکه چگونه برای همیشه با شبکه نتفلیکس کار کند
جودی فاستر (Jodie Foster) بازیگری است که عمده‌ی پروژه‌‌هایی که در آن‌ها نقش دارد، ژانر وحشت هستند. او بخاطر بازی در فیلم The Silence Of The Lambs (سکوت بره‌ها) مشهور شد اما در فیلم‌های معمایی دیگری مانند The Accused و Panic Room نیز حضور داشت. رزماری دوویت (Rosemarie DeWitt) بخاطر کارهای تلوزیونی‌اش شناخته شده است. او در فیلم‌هایی همچون The United States Of Tara، Mad Man و The Last Tycoon حضور داشته است. او همچنین در فیلم‌هایی مانند La La Land، Rachel Getting Married و The Poltergeist بازی کرده است. هر دوی این بازیگران در یک قسمت از فصل جدید Black Mirror بازی خواهند کرد.
سایت خبری اسکرین‌رنت فرصتی یافته تا با جودی فاستر و رزماری دوویت صحبتی داشته باشد و درباره سریال Black Mirror و تغییر چشمگیر میان والدین و فرزندانشان در قسمت خاص آن‌ها در این سریال و ارتباط این قسمت با مخاطب حرف زدیم.
اسکرین‌رنت: اولین سوالی که میخوام از شماها بپرسم اینه که قبلا Black Mirror را خودتون دیدید و چه موقع اولین بار دیدید، نظرتون چیه؟
جودی فاستر: بنظرم من جواب رز رو بدونم چون قبل شنیدم نظرش رو. اما خب نمی‌دونم کدوم یک از ما درباره Black Mirror می‌دونست واسه همین وقتی اولین بار فیلم‌نامه رو خواندیم سریال رو نگاه کردیم و من کل قسمت‌ها رو دیدم.
رزماری دوویت: من فقط چند قسمت رو نگاه کردم تا داستان سریال دستم بیاد و دیدم که چقدر خوبن و دلم میخواستم منم یه قسمت بازی کنم.
جودی فاستر: بله!
رزماری دوویت: مثل همه منم عاشق سوپر شدم. این بچه با اون بازی‌های ویدئویی‌اش عالیه. و اونی که دوباره زنده میشه و تا حالا اینجوریش رو ندیده بودم.
جودی فاستر: درسته. منم تاریک‌تری رو دوست دارم.
اسکرین‌رنت: خیلی تاریک؟
جودی فاستر: خیلی تاریک. کریسمس، بهترین لحظه است.
اسکرین‌رنت: توی قسمتی که خودتون بازی کردید، متوجه شدم که ارتباط مادر و دختر در مقابل پدر و پسر یا حتی پدر و دختر خیلی فرق داره. این انتخاب کی بود؟
جودی فاستر: این انتخاب چارلی بود و خدا رو شکر اون به من اینجوری گفت. من با مادرم بزرگ شده بودم و ارتباط خیلی خاص و خوبی داشتیم. او با من کار می‌کرد. من فقط سه سالم بود و ما همه رو با هم گشته بودیم و حضور او توی زندگیم خیلی پر رنگ بود. این مهم‌ترین رابطه زندگیم بود. چالش خیلی زیبا و فوق‌العاده و سختی بود. میدونم اینجور زندگی چقدر خلاقانه است و خیلی هم سخت میشه فهمیدش.
رزماری دوویت: در این مورد خاص باید بگم که من تک فرزند بودم و رابطم با مادرم خیلی پیچیده بود. تکنولوژی این رابطه رو بیشتر پیچیده کرده بود مثل اینکه نمی‌دونستی تو از کجا زندگی رو شروع کردی و مادرت کجا بوده و برعکس. این باعث شد بریم مرحله بعدی و ما هر دو تجربه‌هایی داشتیم. منم بچه‌دار شدم اما بچه‌های جودی کمی بزرگار از مال من بودند و بعدش ما می‌خواستیم بدونیم دوران نوجوانی‌شون چطوریه؟ واسه من همه‌ی اینا خیلی جالب بودن.
اسکرین‌رنت: درست میگی چون یه سری چیزا توی این سریال معضلات بزرگ اجتماعی هستند. این مثل دنبال شدن از طریق جی پی اس گوشی می‌مونه. این قسمت درباره دختر است. آیا آینده‌ی این نوع مسائل رو می‌بینید و این شما رو نمی‌ترسونه؟
جودی فاستر: فکر می‌کنم این قسمتی که ما بازی کردیم زمان حال رو داره نشون میده. خیلی به الان نزدیکه. خیلی از آینده دور نیست. این بیشتر واقعیت امروزی رو نشون میده. زیباترین چیز درباره Black Mirror اینه که نمی‌گه تکنولوژی چیز بدیه. هیچکس به اندازه چارلی بروکر عاشق تکنولوژی نیست. تکنولوژی انعکاسی از خواسته‌ها و تمایلات ماست و سوال اینجاست آیا هرچی که میخوایم رو داریم؟ فقط این بخشش ترسناکه.
اسکرین‌رنت: می‌دونی تکنولوژی و هر چیزی که دم دستمونه، جودی تو فیلم‌هایی بوده که کارگردانی کردی.
جودی فاستر: درسته
اسکرین‌رنت: کارهای مختلفی در دیگر سریال‌های نتفلیک انجام دادی. چی باعث شده نتفلیکس برای تو کارگردان اینقدر جذاب باشه؟
جودی فاستر: هیچ جا نتفلیکس نمیشه (خنده). تازه دارم به این فکر می‌کنم چطور می‌توانم واسه همیشه با نتفلیکس کار کنم؟ هیچ شبکه کابلی مثل نتفلیکس نمیشه که آزادی داشته باشی و بعنوان یک هنرمند بهت احترام بزارن نه بخاطر فیلمساز بودن بلکه بخاطر خودِ فیلم و همه‌ی اونایی که با این شبکه کار میکنن اینو میگن. من هنوزم دوست دارم فیلم بسازم. من عاشق فیلم‌های یک ساعته و نیمه هستم و تنها مشکل من اینه که به این قالب فیلم‌ها نیاز دارم. من این قالب داستانی نیاز دارم و حالا که نتفلیکس داره این کارو میکنه کجا برم بهتر از اینجا.
برگرفته از Screenrant
