وقتی «برندُن» 23 ساله در اواسط ماه می از ماساچوست به Bay Area رفت تا کار خود را به‌عنوان یک مهندس نرم‌افزار در گوگل آغاز کند؛ گزینه‌های مختلفی برای انتخاب محل سکونت داشت. شاید افراد دیگری که جای او بودند ترجیح می‌دادند در یک آپارتمان لوکس و گران‌قیمت سانفرانسیسکو زندگی کنند. اما وی اصلا چنین نقشه‌ای نداشت؛ در عوض یک کامیونت 128 فوت را به‌عنوان محل زندگی انتخاب کرد. تصور کنید: یک مهندس نرم‌افزار که در یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فناوری دنیا مشغول به‌کار است در کامیونت زندگی کند.

این ایده زمانی شکل گرفت که برندن تابستان گذشته به‌عنوان کارآموز در گوگل مشغول به‌کار بود و به‌دلیل این‌که پول زیادی نداشت، در یکی از ارزان‌ترین خانه‌هایی که توسط خود گوگل ارائه می‌شود؛ زندگی می‌کرد: «چهار نفر در یک مکان دو اتاق خوابه. »اجاره این مکان برای یک شب حدود 65 دلار بود. یعنی در ماه چیزی حدود 2 هزار دلار برای آن پرداخت می‌کردند. این اطلاعات را برندن در مصاحبه‌ای که “بیزنس اینسایدر” با وی انجام داد مطرح کرد. اما به‌دلیل حفظ حریم شخصی وی؛ نام خانوادگی و عکسی از او منتشر نشده است.

برندن می‌گوید: “با خودم فکر کردم که برای آپارتمانی که در آن زندگی می‌کنم مبلغ بسیار گزافی پرداخت می‌کنم و موضوع این‌جا بود که تقریبا هیچ‌وقت خانه نبودم. دور ریختن این همه پول چندان عاقلانه به‌نظر نمی‌رسد. در حقیقت مثل این است که پول خود را می‌سوزانید. نه آن را صرف چیز باارزشی می‌کنید و نه این‌که برای آینده سرمایه‌گذاری می‌کنید. واقعا سخت بود که با چنین مسئله‌ای کنار بیایم.”

او خیلی سریع به این نتیجه رسید که باید به‌جای سکونت در چنین خانه‌هایی در یک کامیونت زندگی کند. پس شروع به آماده کردن مقدمات آن کرد. چون می‌دانست که خیلی زود برای کار تمام وقت در گوگل به سانفرانسیسکو برمی‌گردد. درست یک سال بعد از آن؛ یک فورد 16 فوتی مدل 2006 که حدود 253 هزار کیلومتر کار کرده بود را اجاره کرد.

خرید این کامیونت برای برندن 10 هزار دلار هزینه در برداشت که وی همه پول را یک‌جا و به‌طور کامل پرداخت کرد تا از تخفیفی که روی آن داده شده بود استفاده کند. برنامه پیش‌بینی شده “break-even point” از روز 21 اکتبر آغاز شد. وی در وبلاگ شخصی‌اش از آن به‌عنوان “ساعت پس‌انداز” (Savings Clock) نام برده و به‌صورت زنده آن را به‌روزرسانی می‌کند. جمله‌ای که برندن برای این موضوع انتخاب کرده نیز در نوع خود جالب است: “تفکر از داخل جعبه”.

تنها هزینه ثابت ماهیانه‌ای که باید پرداخت کند 121 دلار برای بیمه این کامیونت است و جالب این‌که هیچ پولی برای برق پرداخت نمی‌کند و قبض تلفن وی هم توسط گوگل پرداخت می‌شود.

او در بلاگ خود می‌نویسد: “به‌طور کلی من هیچ وسیله‌ای که نیاز به اتصال به برق داشته باشد؛ ندارم. در داخل کامیونت چند چراغ بالای سر از قبل تعبیه شده؛ هم‌چنین یک لامپ حساس به حرکت دارم که توسط باتری روشن می‌شود و شب‌ها از آن استفاده می‌کنم. یک پک باتری دارم که هر چند روز یک بار در محل کار آن را شارژ می‌کنم و از آن برای شارژ کردن هدفون‌ها و تلفن همراه‌ام در هنگام شب استفاده می‌کنم. لپ‌تاپی را که با آن کار می‌کنم با یک شارژ کامل تا شب دوام می‌آورد و روز بعد دوباره آن را در محل کار شارژ می‌کنم.”

فضای داخل این کامیونت کم و حداقل است. او می‌گوید: “عمده وسایل من تخت‌خواب؛ یک کمد و یک فضای مخصوص آویزان کردن لباس است که خودم آن را ساختم. علاوه بر آن؛ چندین عروسک اسباب‌بازی دارم. این‌ها تمام چیزهایی است که در محل سکونت‌ام وجود دارد و به‌غیر از آن‌ها چیز دیگری ندارم.”

غذا برای خوردن و حمام برای دوش گرفتن توسط گوگل تأمین می‌شود. برندُن صبحانه؛ ناهار و شام را در محل کار می‌خورد و هر روز صبح بعد از ورزش در سالنی که گوگل آن را برای ورزش کردن کارمندان‌اش درست کرده؛ حمام می‌کند.

وقتی هزینه‌ها کم باشد یعنی این‌که بیشتر می‌توان پس‌انداز کرد و پولی که از این راه جمع می‌شود باید رقم قابل توجهی باشد: “طوری برنامه‌ریزی کرده‌ام که بتوانم 90 درصد حقوق دریافتی را پس‌انداز کنم. البته بعد از این‌که مالیات از آن کسر می‌شود. این پول را در بخش وام و سرمایه‌گذاری دانشجویی پس‌انداز می‌کنم.”

زمانی‌که او فارغ‌التحصیل شد 22 هزار و 434 دلار از وام دانشجویی‌اش باقی مانده بود؛ اما موفق شده در عرض فقط چهار ماه 16 هزار و 449 دلار آن را پرداخت کند. “با یک ارزیابی و تخمین محافظه‌کارانه؛ امیدوارم که ظرف شش ماه آینده باقی مانده وام را پرداخت کنم. طبق برنامه‌ای که دارم باید در یک طرح 10 یا 20 ساله صدها هزار دلار پس‌انداز کنم.”

علاوه بر این‌ها؛ حذف اجاره باعث شده تا او بتواند در رستوران‌های لوکس سانفرانسیسکو غذا بخورد و لذت ببرد.

و یک نکته دیگر: “مسیر رفت‌وآمد وی از پارکینگ پیرامون کمپ گوگل تا محل کار تنها چند ثانیه با پای پیاده است. پس از این لحظ هم برندُن لازم نیست چندین ساعت از وقت‌اش را در ترافیک سانفرانسیسکو سپری کند.”

زندگی کردن در کامیونت تا به‌امروز مشکل خاصی را برایش ایجاد نکرده؛ تنها یک بار که خیلی دیر از سینما بازمی‌گشت با نگهبانان محلی مشکل کوچکی پیدا کرد که در نهایت با یک صحبت دوستانه برطرف شد. در آن شب؛ 10 مأمور حراست جلوی او را گرفتند؛ اما بعد از این‌که کارت اشتغال در گوگل را به آن‌ها نشان داد؛ مأموران از وی عذرخواهی کردند. او حتی پیشنهاد داد که اگر آن‌‌ها بخواهند حاضر است کامیونتاش را جابه‌جا کند.

اما زندگی در کامیونت با هدف پس‌انداز کردن مشکلاتی را در پی دارد: “فضا بسیار کم است؛ خبری از وسایل آسایش مدرن مانند سیستم گرمایش؛ تهویه مطبوع و حمام نیست.” اما به‌گفته وی؛ این فضای 128 فوت مربع بزرگ‌تر از هر اتاق خوابی است که تا به‌حال در آن‌ها زندگی کرده است. او معمولا فقط برای خوابیدن به خانه می‌رود.

از طرف دیگر؛ زندگی در کامیونت چیزی فراتر از آزادی مالی است. این نوع زندگی وی را مجبور می‌کند تا از منطقه امن خود فاصله بگیرد. شاید روزی تصمیم بگیرد سراسر دنیا را سفر کند. پس این مدل زندگی تجربه‌ای را برای وی رقم می‌زند که مشابه آن را جای دیگری پیدا نخواهد کرد.

برندُن در وبلاگ‌اش می‌نویسد: اگر روزی تصمیم بگیرم به سفر دور دنیا بروم؛ باید خودم را با شرایط غیرمعمول زندگی کردن سازگار کنم و این نقطه شروع است. از طرف دیگر؛ این بهتر زمان برای تجربه کردن چنین شرایطی در زندگی‌ام است.

شبکه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *