خواهرم و همسرش تصمیم گرفتند برای کنترل اختلال بیش‌فعالی پسرشان از دارو استفاده نکنند. این یک تصمیم شخصی است که آنها مدتهاست گرفته‌اند و به آن پایبندند. آنها از افرادی که شیوه دارویی را به‌کار می‌برند حمایت می‌کنند اما این راهکار را برای پسرشان پاسخگو نمی‌دانند.
در اینجا چهار روشی را که این دو برای مدیریت بیش‌فعالی پسرشان به‌کار می‌برند می آورم:
-
مکمل‌های روغن ماهی
روغن ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا۳ مانند EPA و DHA می‌باشد. مکمل‌های امگا۳ عموما به‌عنوان “عذای مغز” شناخته می‌شود زیرا توانایی تقویت عملکرد مغز و کاهش علائم ناهنجاری‌های مغزی مانند افسردگی و بیش‌فعالی و کم‌توجهی را دارد.
بدن انسان خودش این اسیدهای چرب را تولید نمی‌کند!
حتی به زنان باردار هم توصیه می‌شود پیش از زایمان از ویتامین‌های حاوی امگا۳ استفاه کنند چون به‌طرز شگفت‌انگیزی موجب بهبود رشد مغز جنین می‌گردد.
خواهرم هر روز به پسر بیش‌فعالش مکمل روغن ماهی می‌دهد(با دوز مناسب وزن و سنش) و شاهد بهبودهای چشمگیری در رفتارش بوده‌است.
-
تغییر در تغذیه
هر بچه‌ی بیش‌فعالی متفاوت است. حوزه‌هایی که در آن درگیر هستند و با آن رشد می‌کنند همگی با هم تفاوت دارند و هر بچه‌ای به درمان واکنش متفاوتی نشان می‌دهد. برای خواهرزاده من، غذایی که می‌خورد روی عملکردهای بدنش تاثیرات عظیم و گوناگونی دارد. برای مثال، هرگاه در رژیم غذایی‌اش رنگ قرمز و زرد باشد، علائم بیش‌فعالی او به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد.
غذایی که می‌خورد درست مانند زدن دکمه‌ی ظرفیت و توانایی‌های اوست!
وقتی پسر خواهرم تا مدتی تغذیه‌ای بدون رنگ تند دارد، خیلی بهتر می‌تواند با دنیای پیرامونش انسجام و هماهنگی برقرار کند، تمرکز و توجهش کمی بهتر می‌شود و زمان بیشتری می‌نشیند. با برگرداندن رنگ‌ها به غذایش، دوباره جدال‌ها و چالش‌ها شروع می‌شوند.
والدینش همچنین باید حواس‌شان به شکری که مصرف می‌کند هم باشد، اما نباید به‌طور کلی از تغذیه‌اش حذف شود. بچه‌های دیگر باید تمام افزودنی‌ها، نگهدارنده‌ها و عناصر مصنوعی را از رژیم غذایی‌شان حذف کنند تا به آرامش برسند. هر کسی متفاوت است، اما تغییرات تغذیه‌ای، تاثیرات بسیار زیادی روی کنترل این اختلال دارد.
-
درمان(رفتار درمانی)
بعضی از افراد فکر می‌کنند”درمان” یعنی لم دادن روی مبل و حرف زدن درباره مشکلات. خیلی از افراد هم فکر می‌کنند درمان تنها مربوط به افسردگی، اضطراب، و رهایی از تراژدی است.
اما درمان کاملا شکل و اندازه‌های متفاوتی دارد، و می‌تواند به طیف عظیمی از مشکلات کمک کند مانند اختلال بیش‌فعالی و کم توجهی.
برای بچه‌های بیش‌فعال، رفتاردرمانی، انتخابی عالی است چون می‌توان هنگام بازی این رفتارهای را همزمان کرد، بدون‌این‌که کودک بداند در حال یادگیری است.
گاهی در این درمان‌ها باید با بچه‌ها وارد نقش بازی کردن شد، گاهی هم باید در موقعیت‌های حقیقی زندگی رفتارهای مثبت او را تشویق کرد. درمانگرها گاهی اجازه می‌دهند این بچه‌ها با سایر بچه‌های بیش‌فعال بازی کنند. والدین هم درطول این جلسات درمانی، چیزهای زیادی یاد می‌گیرند، آنها می‌آموزند چگونه به رفتارهای کودک بیش‌فعال‌شان به‌طور مثبت واکنش نشان دهند و به آنها توصیه‌های عملی و کاربردی درباره چگونه عمل کردن هنگام بروز مشکل ارائه می‌گردد.
-
پروبیوتیک‌ها
آیا می‌دانستید که سلامت روانی ارتباط قوی با سلامت گوارشی دارد؟ بله درست است!
درباره‌اش فکر کنید. چندبار پیش آمده که نگرانی و دلشوره‌تان به شکم‌درد ختم شده؟ چند بار شنیده‌اید که بعضی‌ها از اصطلاح” اسهال عصبی” استفاده می‌کنند؟ این واقعیت دارد! میان روان و معده و روده ارتباط وجود دارد که شامل واکنش‌های فراوان و اصطلاحات بیولوژیکی بیشمار دیگری می‌شود.
پروبیوتیک‌ها سرشار از باکتری‌های خوب و مخمرهایی هستند که به معده و روده‌تان کمک می‌کنند آن‌طوری که درست است عمل کنند. این مکمل‌ها تقریبا برای همه خوب و بی‌ضرر هستند و خیلی خوب می‌توانند مشکلات گوارشی را از شما دورنگه‌دارند اما ابتدا با پزشک‌تان مشورت کنید.
هرچقدر معده و روده شما سالم‌تر باشد، مغزتان سالم‌تر است. برای بچه‌های بیش‌فعال، این هدفی است که باید آن را نشانه بگیرید!
