واقعیت‌های مجازی و افزوده به‌خاطر اینترنت به‌تدریج نقش پررنگ‌تری بازی می‌کنند
چند سالی از معرفی واقعیت افزوده (AR) می‌گذرد و مردم کم‌کم در حال آشنا شدن با آن هستند، ولی زمانی که برای نخستین بار این فناوری معرفی شد، دنیا هنوز آمادگی پذیرش آن را نداشت. شاید به همین دلیل است که یکی از پروژه‌های پرسر و صدای گوگل یعنی گوگل گلس شکست خورد. اما دوست صمیمی آن یعنی واقعیت مجازی (VR) روز به روز بیشتر شناخته می‌شود. برای همین می‌توان انتظار داشت حدود ۲۰ سال دیگر، واقعیت افزوده هم به دوست نزدیک ما تبدیل شود و نه‌تنها نقش مهمی در ارائه اینترنت خواهد داشت، بلکه به‌نوعی در دنیای واقعی رخنه می‌کند.
جدیدترین نمونه این فناوری مایکروسافت هولولنز است که به گفته کارشناسان اعتبار و هویت آن در حال افزایش است. اما تا آن زمان و قبل از توفان عظیم واقعیت افزوده در دنیا، واقعیت مجازی همچنان باعث سرگرمی و تفریح ما خواهد بود. گجت‌هایی مثل آکیلیس ریفت، اچ‌تی‌سی وایو و پلی‌استیشن وی‌آر به‌زودی دنیای سرگرمی را با واقعیت مجازی و اینترنت به تسلط خود درمی‌آورند.
حریم شخصی معنایی نخواهد داشت
ممکن است خیلی از ما در یک باغ زیبا در حال تایپ مطالبی در مایکروسافت ورد باشیم، ولی در این حالت هم به اینترنت متصل هستیم و وبسایت‌هایی مانند فیسبوک، گوگل و هر برنامه دیگری که روی گوشی همراه نصب شده مشغول دانلود داده‌ها در مرورگر دستگاه‌های ما است تا تبلیغاتی را نشان ما دهد که به آنها علاقه داریم. به‌همین ترتیب، بقیه هم به اینترنت وصل و به شکل‌های مختلف تحت نظر هستند. به همین علت، حریم شخصی که این روزها مطرح است در 20 سال آینده آنچنان معنا و مفهومی نخواهد داشت. خیلی از نگرانی‌هایی که در حال حاضر درباره حریم شخصی افراد مطرح می‌شود بجا هستند، ولی مطمئناً با روندی که در پیش داریم اوضاع در 20 سال آینده از این هم بدتر خواهد بود. به نظر می‌رسد در سال 2037 فقط افراد ثروتمند و بانفوذ از این نگرانی و خطر در امان هستند، زیرا شرکت‌های مختلف با پول و سرمایه میلیاردی آنها حریم شخصی مشتریان خود را تضمین می‌کنند. حالا اینکه موفق به این کار بشوند یا نه بحث دیگری است.
اینترنت اشیا به درجه‌ای از بلوغ و تکامل می‌رسد که…
اینترنت اشیا (IoT) پدیده جدیدی است که وسایل مختلف زندگی ما را به‌هم وصل می‌کنند. وسایلی مانند یخچال‌ها، ساعت‌های زنگ‌دار، تلویزیون‌ها و هرچیز دیگری که فکرش را بکنید. با روند رو به رشدی که اینترنت اشیا و هوش مصنوعی (AI) در پیش گرفته‌اند، بی‌شک در آینده‌ای نزدیک وسایل دیگری مانند خودروها، مانیتورهای پایش سلامتی، کیف پول‌ها، دستگاه‌های امنیتی مخصوص خانه‌ها و حتی پول رایج کشورها به یکدیگر وصل می‌شوند. اما این مهم تنها در صورتی رخ می‌دهد که اطلاعات مورد استفاده بتوانند آزادانه و بدون مشکل روی بستر اینترنت کارآمد و پرسرعت حرکت کنند. هرچه حرکت اطلاعات آزادانه‌تر باشد، قدرت و آزادی عملی که نصیب ما می‌شود بزرگ‌تر خواهد بود و احتمال اینکه روزی برسد تا بتوانیم هرچیزی را با موفقیت به اینترنت وصل کنیم قوت بیشتری به خود می‌گیرد.
ممکن است سر و کله مخالفان سرسخت فناوری دوباره پیدا شود
اگر به تاریخ علاقه داشته باشید، احتمال دارد کلمه لادایت (Luddite) به گوشتان خورده باشد. این افراد بین سال‌های 1811 تا 1816 در کشور انگلستان هرگونه ماشین جدیدی که ساخته می‌شد را تخریب می‌کردند و از بین می‌بردند، زیرا عقیده داشتند این وسایل جای آنها را اشغال می‌کند و باعث بیکاریشان می‌شود. ولی این افراد ممکن است 20 سال دیگر دوباره متولد شوند. باید قبول کرد لادایت‌ها در آن سال‌ها حرف درست و منطقی می‌زدند، زیرا این ماشین‌ها واقعاً جای آنها را گرفتند و باعث بیکاری عده زیادی شدند.
ولی داستان سال 2037 خیلی با این داستان فرق می‌کند. سرعت رشد و توسعه فناوری در سال‌های اخیر بسیار زیاد بوده و این سرعت در ۲۰ سال آینده از این هم بیشتر می‌شود. به‌همین دلیل شرکت‌ها و کسب و کارها به‌دنبال کسانی می‌روند که بتوانند هر توسعه‌ای که در فناوری و اینترنت رخ می‌دهد را بفهمند و از آنها برای شرکت‌های مربوط استفاده کنند.
سیاره مریخ می‌تواند به اینترنت وصل شود
اطلاعات ما درباره بیگانگان و موجودات فضایی چندان زیاد نیست، ولی این را می‌دانیم که زمین تنها سیاره‌ای است که از ارتباطات اینترنت بهره می‌برد. اما به‌زودی اتفاقات دیگری می‌افتد و ایلان ماسک مؤسس اسپیس‌ایکس می‌خواهد شرایطی فراهم کند تا اینترنت را به مریخ ببرد. یعنی او می‌خواهد مریخ را تحت سلطه خود درآورد، برای همین اینترنت اهمیت خیلی زیادی دارد. افراد ساکن در آنجا می‌توانند با دوستان و خانواده خود روی زمین در ارتباط باشند. به‌‌نظر فوق‌العاده می‌رسد. یکی از پروژه‌های اسپیس‌ایکس راه‌اندازی ماهواره‌ای است که در مدار مریخ می‌چرخد و داده را بین زمین و این سیاره انتقال می‌دهد. طبق محاسبات صورت گرفته این نقل و انتقال به‌طور تقریبی 24 دقیقه طول می‌کشد تا تکمیل شود. برای درک بهتر این موضوع فرض کنید روی زمین سرعت اینترنت شما در حد چند کیلوبیت بر ثانیه باشد.
هوش مصنوعی و اینترنت سریع‌تر
رشد و پیشرفت هوش مصنوعی به‌حدی است که در حال نزدیک شدن به هوش انسان است. برای همین آینده از آن هوش مصنوعی است نه انسان‌ها. هوش مصنوعی جدید در زمینه ترافیک اینترنت و مدیریت و سازماندهی آن قابلیت‌های زیادی دارد و در مقایسه با متخصصان این رشته از کارایی بالایی برخوردار است. ولی این تمام ماجرا نیست. هوش مصنوعی با بهره‌گیری از اینترنت سریع‌تر می‌تواند جای انسان را بگیرد. این مسئله در زمینه‌هایی مانند تعلیم و تربیت که روبات‌های هوش مصنوعی به‌راحتی جایگزین معلمان می‌شوند نمود بیشتری دارد. سیستم تعلیم هوش مصنوعی روی کاغذ پیشرفته‌تر و کامل‌تر و قادر به پاسخ‌گویی به هر مشکلی خواهد بود و سخنرانی‌های آن هیچ‌وقت تمام نمی‌شود.
نتیجه‌گیری
با اینکه همه پیش‌بینی‌ها در حد حدس و گمان است، ولی اگر پیش‌بینی‌هایی که در گذشته صورت گرفت را تجزیه و تحلیل کنیم، می‌بینیم خیلی از این افراد ظهور و پیشرفت فناوری اینترنت که در حال حاضر از آن استفاده می‌کنیم را پیش‌بینی کرده بودند. البته پیچ و خم‌های زیادی درباره توسعه اینترنت وجود خواهد داشت. اما در این بین یک چیز قطعی به نظر می‌رسد. نوع استفاده‌ای که این روزها از اینترنت داریم برای نسل‌های آینده نامفهوم و درک‌ناشدنی خواهد بود، زیرا اینترنتی که در سال 2037 استفاده می‌شود شکل کاملاً متفاوتی خواهد داشت.
