من هنوز هم روزی را که برای اولین بار از طریق یک گوشی موبایل به اینترنت دسترسی پیدا کردم به یاد دارم. در اوایل دهه ی ۲۰۰۰ میلادی بود ، زمانی که من یک گوشی تاشوی Motorola T720 داشتم. ارتباط دیتای این گوشی به من اجازه می داد تا بتوانم با گوشی خود آهنگ های زنگ، تصویر صفحه نمایش و حتی بازی از طریق اینترنت دانلود کنم که در آن زمان ها ماجراجویی بسیار جالبی محسوب می شد. اما البته کمی هم کند بود، و حتی یک عکس تکی هم زمان زیادی را می برد تا به صورت کامل بار گزاری شود ، حتی وقتی که اندازه ی آن اندازه ی یک تمبر کوچک بود
شبکه های ۴G گوشی های امروزی به معنای واقعی هزار بار سریع تر از آن دوران بوده، اما حتی این سطح از سرعت هم به زودی نخواهد توانست از پس تقاضای ترافیک دیتای اپلیکیشن های آینده برآید. به همین دلیل بوده که یک نسل کاملا جدیدی از استاندارد های ارتباطات تلفن های همراه در حال حاضر در دست کار بوده، و ۵G فاصله ی زیادی با تبدیل شدن به داغ ترین واژه ی تکنولوژزی سر زبان های همه، ندارد. اما ما چگونه به این جا رسیدیدم و ۵G قرار است چه چیز هایی را عوض کند؟ در ادامه توضیح خواهیم داد، با ما همراه باشید.
چگونه به ۵G رسیدیم؟
در دهه ی ۸۰ میلادی گوشی های تلفن همراه، دستگاه هایی صرفا آنالوگ بودند. تقریبا چیزی مانند واکی تاکی (walkie Talkie) های پیشرفته که صرفا برای تماس های صوتی تلفنی ساخته شده بودند و نمی توانستند اطلاعات دیجیتال را انتقال دهند. نه حتی یک پیام کوتاه متنی.
قابلیت های پیام فرستادن در اوایل دهه ی ۹۰ میلادی به گوشی های تلفن همراه آمدند ، با گسترش نسل دوم از شبکه های موبایلی ، که همگی نیز دیجیتال بودند. دوران شبکه ی ۲G همچنین شاهد فرارسیدن خدمات دیتایی به گوشی های تلفن همراه بود، خدماتی از جمله فرستادن و دریافت ایمیل، پیام های چند رسانه ای ، و همچنین دانلود کردن صدا های زنگ و تصاویر و ویدئو ها از اینترنت.
با عرضه شدن در اوایل دهه ی ۲۰۰۰ میلادی، شبکه های ۳G اجازه ی تبادل دیتا و اطلاعات حتی سریع تری را می داد. شبکه ی ۳G امکان مکالمه های ویدئویی فیس تو فیس که تا پیش از این مردم آن را تنها در فیلم هایی همچون Star Trek و سریال کارتونی لاک پشت های نینجا دیده بودند، را فراهم کرد. اما کاربران هیچ عجله ای برای پیوستن به قطار شبکه ی ۳G نداشتند و حتی اولین گوشی iPhone که در سال ۲۰۰۷ عرضه گردید، هنوز یک دستگاه با شبکه ی ۲G بود.
صحبت از آیفون شد، بالا آمدن و ترقی گوشی های هوشمند چیزی بود که باعث توسعه ی شبکه های تلفن همراه حتی سریع تر از پیش شد. ابن دسته ی جدید از گوشی های موبایل می توانست از دیتای تلفن های همراه بهره ی بهتری برده و از آن بهتر استفاده کند. و مردم نیز به هیچ وجه دوست نداشتند که حرکت دایره ی در حال چرخیدن را هنگام بارگزاری شدن ویدئوی یوتویوب خود مشاهده کنند. با این وجود و در نتیجه نسل چهارم شبکه های تلفن همراه با پشتیبانی از سرعت انتقال دیتای موبایلی حتی سریع تر در اواخر دهه ی ۲۰۰۰ میلادی تحت بهره برداری بود.
۵G به چه اندازه سریع است؟و ما برای چه به آن نیاز داریم؟
در سرعت دیتای عادی مهیا شده توسط شبکه های ۴G LTE امروزه (چیزی بین ۱۰ الی ۳۰ مگابیت بر ثانیه در یک سناریو ی واقع گرایانه) ، یک فیلم با کیفیت بالا می تواند در طول تنها چند دقیقه دانلود شود. این حقیقتا سریع می باشد ، اما زمانی که بحث در مورد شبکه های تلفن همراه است، سرعت دیتا تنها یکی از فاکتور ها برای در نظر گرفتن است.
در آینده ی نزدیک ، گوشی های هوشمند ما تنها دستگاه هایی نخواهند بود که به اتصال اینترنت همیشگی ۲۴ ساعته در ۷ روز هفته نیاز خواهند داشت. ماشین های خودران، هوا پیما های بدون سرنشتین مستقل، لوازم برخوردار از اینترنت اشیا، پوشیدنی های هوشمند (از جمله ساعت هوشمند، دست بند، عینک و …)، . از راه حل های زیر ساختی انتظار می رود که درخواست برای شبکه های تلفن همراه را بالا تر ببرد، از این رو، تکنولوژی های نسل بعدی با در نظر داشتن گنجایش و ظرفیت در دست توسعه می باشند. به طور دیگر، ۵G انتظار خواهد رفت که بصورت قابل اعتماد و هم زمان از تعداد بسیار بیش تری اتصال دستگاه های متصل پشتیبانی کند.
ضمنا، شبکه های ۵G طوری طراحی خواهند شد که انعطاف پذیر باشند تا بتوانند پاسخگوی سناریوی استفاده های دیتای متفاوت باشند. بعضی از لوازم ممکن است نیاز به اتصال فوق سریع داشته باشند در حالی که برخی دیگر ممکن است به اتصالی پایدار با تاخیر حداقلی احتیاج داشته باشند. در نتیجه در هر صورت ، ۵G باید بتواند خود را عادت دهد و بهترین تجربه ی کاربری ممکن را فراهم سازد.
سرعت دیتای واقعی ۵G از یک دستگاه تا یک دستگاه دیگر متفاوت خواهد بود ، اما میزانی بین ده ها مگابیت بر ثانیه و ده ها گیگابیت بر ثانیه قابل دسترس خواهند بود. چیزی بیش تر از حد نیاز؟ با استاندارد های امروزی احتمالا، شگفت انگیز؟ مطمئنا بله! تمام این پهنای باند اضافه امکان رسیدن سرویس هایی را فراهم خواهد کرد که شبکه های ۴G کنونی نمی توانند از پسش بر بیایند.فکر کنید به پخش ویدئوی با کیفیت ۴K، ۸K و ۳۶۰ درجه ، تجربه های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی زنده از طریق نت، بازی های چند نفره ی آنلاین عظیم بدون کوچکترین مشکلات تاخیر، و به بسیاری قابلیت های دیگر فکر کنید که با شبکه های ۴G ممکن نبوده اما با آمدن شبکه های ۵G امکان آن ها نیز فراهم خواهد شد.
۵G چه زمانی عرضه خواهد شد؟
شاید شما هم این خبر را شنیده باشید که اپراتور Verizon می خواهد اولین اپراتوری باشد که خدمات ۵G را در ایالات متحده ی آمریکا عرضه می کند. پس از آن اپراتور های دیگر همچون AT&T و T-Mobile و Sprint نیز مطمئنا با روش های خود به سوی شبکه های ۵G خواهند رفت. این اتفاق اما ، انتظار نمی رود که تا قبل از پایان این دهه ی میلادی به ثمر برسد.
۵G هنوز راه زیادی را برای رفتن دارد قبل از این که برای استفاده های تبلیغاتی آماده باشد. تکنولوژی های شبکه ای هنوز تعریف و استاندارد سازی نشده اند ، طیف اینترنت بدون سیم باید اختصاص داده شود ، و سخت افزار نیز هنوز نیاز دارد تا توسعه داده شود. تمامی این کار ها مطمئنا به زمان و منابع زیادی نیاز خواهد داشت. اما اگر همه چیز طبق برنامه ریزی پیش برود ، یک شبکه ی ۵G پیش از استاندارد شدن در زمان بازی های المپیک زمستانی کشور کره جنوبی در سال ۲۰۱۸ در دسترس قرار خواهد گرفت. البته باید بگوییم که این یک عرضه ی ملایم خواهد بود ، که ساخته شده است برای تست اولیه ی این تکنولوژی جدید در شرایط دنیای واقعی. یک شبکه ی ۵G استاندارد شده و تبلیغاتی انتظار می رود در زمان بازی های المپیک تابستانی کشور ژاپن در سال ۲۰۲۰ عرضه گردد. تا آن زمان، شبکه های ۵G همچنین در کشور های کره جنوبی و چین نیز در دست استفاده خواهد بود.
اما برای ایالات متحده ی آمریکا، هر ۴ اپراتور بزرگ اصلی (Verizon و At&T و T-Mobile و Sprint) تست ها و آزمایشات خود را برای نسل پتجم تکنولوژی های بی سیم آغاز کرده اند. ۵G اما تا سال ۲۰۲۰ در دسترس عموم قرار نخواهد گرفت.
۵G قرار است شگفت انگیز باشد،درسته؟
بله درسته، این که حتمی می باشد ، اما تا زمانی که این تکنولوژی در شکل نهایی خود در دسترس قرار بگیرد باید در مورد ۵G وقع گرایانه باشیم. تجربه برای پذیرندگان زود هنگام شاید دقیقا آنچنان عالی نباشد.
در ابتدا، مشکلات پوششی وجود خواهد داشت. یادتان میاد زمانی که ۴G نیز در ابتدا عرضه شد چقد کم قابل دسترس بود؟ احتمالا این موضوع در مورد شبکه های ۵G نیز صدق خواهد کرد و متفاوت نخواهد بود، تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی متراکم و انبوه ساخته شده اند. اما چیزی که این موضوع را حتی بد تر می کند این است که مشخصات ۵G ممکن است باعث شود که، هر برج یا دکل ۵G ناحیه ی کوچک تری را نسبت به یک برج یا دکل ۴G پوشش می دهد ، در نتیجه خارح شدن از برد دکل احتمالا آسان تر و راحت تر خواهد بود.
حال برویم به سراغ سرعت شبکه. البته ، نیازی به گفتن نیست که ۵G سریع تر از ۴G خواهد بود ، اما سرعت دیتا های تئوری یک چیز بوده، و عملکرد در دنیای واقعی یک داستان کاملا متفاوت دیگر. به زبان دیگر ، شبکه های ۵G به این سریعی نخواهند بود که تست های آزمایشگاهایی کنونی پیشنهاد می دهند. برای مثال اپراتور T-Mobile به تازگی در طی یک آزمایش ۵G به سرعت دانلود ۱۲ گیگابیت بر ثانیه دست پیدا کرد. این میزان ۱۲۰۰ برابر سرعت میانگین یک شبکه ی ۴G LTE در ایالات متحده ی امریکا می باشد. اما این تست با وسایل و لوازمی انجام شده بود که احتمالا هیچ وقت در دسترس یک مصرف کننده ی معمولی نخواهد بود. در واقعیت ، شبکه ی ۵G انتظار می رود تنها ۱۰ برابر سریع تر از شبکه های ۴G کنونی باشد ، که البته همچنان هم باید بگوییم که ارتقای قابل توجهی بوده.
در این زمان نیز ، ۴G به تکامل و سرویس رسانی به تعداد کاربران و دستگاه های در حال افزایش که تقاضای پهنای باند دارند، ادامه خواهد داد. و زمانی که شبکه ی ۵G بالاخره در دسترس عموم قرار گیرد ، مطمئنا انتظار می رود این دو نسل شبکه های ارتباطی برای مدتی در کنار یکدیگر به زیستن ادامه بدهند.
نظر شما در مورد شبکه های ۵G چیست؟
منبع تکفارس
