شاید به خاطر خسارتی که یک گلوله حین برخورد به جسمی ایجاد می‌کند، کمتر کسی به گلولههای برخورد نکرده به هدف توجه دارد. همواره منظور از از تیراندازی، فرو بردن گلوله در دل هدف واقعی یا تمرینی است، اما ماهرترین تیراندازان نیز برخی از گلولههای خود را از دست داده و به نقطه‌ای خارج از هدف اصلی شلیک می‌کنند. در نظر داشته باشید تنها در ایالات متحده آمریکا هزاران باشگاه تیراندازی مخصوصا برای ارتش کشور دایر است و گلولههای برخورد نکرده به هدف در جریان این سری از تمرینات، یا بر روی زمین افتاده و یا در زیر زمین دفن می‌شوند. با ساخت گلوله های زیست تجزیه پذیر می‌توان با خیال راحت موارد برخورد نکرده به سیبل را به خیال خود رها کرد.
مدتی است برخی از محققین نگرانی‌هایی را از بابت مسائل و مشکلات ایجاد شده در محیط زیست به خاطر وجود صدها هزار گلوله در محیط‌های تمرین مطرح کرده‌اند، به همین دلیل وزارت دفاع آمریکا دست به کار شده تا آثار منفی ناشی از گلولههای برجای مانده بر روی زمین را از بین ببرد. به عبارت دیگر با ساخت گلوله های زیست تجزیه پذیر که در داخل آن‌ها بذر قرار داده شده، بعد از رها شدن گلوله بر روی زمین در فواصل دور می‌توان انتظار داشت تا در نقطه‌ای، یک گیاه سبز شود.
واقعیت این است که نه تنها در ایالات متحده آمریکا، بلکه در سرتاسر دنیا، باشگاه‌های تیراندازی زیادی با اهداف تمرینی مخصوصا در محیط‌های باز و خارج از شهر وجود دارند. در این تمرینات از نارنجک‌های چهل‌تکه با سرعت کم گرفته تا خمپاره و توپ و دیگر موارد استفاده می‌شوند. شاید بتوان برای جمع‌آوری گلوله از محیط‌های بسته چاره‌ای اندیشید، اما از آنجایی که نمی‌توان توپ و خمپاره را در محلی به جز خارج از شهر استفاده کرد، ناچار باید بعد از پرتاب، آن‌ها را در دل طبیعت رها کرد. در نظر داشته باشید یافتن مهمات و جمع‌آوری آن‌ها از روی زمین به دلیل حجم عظیم تمرین کار راحتی نیست، اما بدون این کار متاسفانه باید پی ناپاک شدن خاک و منابع آبی موجود را به تن مالید.
وزارت دفاع آمریکا منتظر راهکاری برای ساخت گلوله های زیست تجزیه پذیر
با توجه به این موضوع و اهمیت حفظ سلامت منابع، وزارت دفاع آمریکا از طریق آژانس کسب و کار تحقیقات و نوآوری، به منظور حل مشکل انتظار دارد تا پیشنهاداتی را از صاحب‌نظران دریافت کند. این وزارتخانه در نهایت تصمیم گرفته تا با ساخت مهمات و گلوله های زیست تجزیه پذیر ، آن‌ها را بدون نگرانی بعد از تمرین در جای خود رها کند، اما برای پیاده‌سازی این ایده منتظر راهکار است. خوشبختانه قرار است تا گلوله های زیست تجزیه پذیر مهندسی شده و تا زمان رها شدن برای چند ماه بر روی زمین، هرگز بذرهای درون آن‌ها جوانه نزند. با رها شدن این بذرها بر روی زمین، نه تنها از آلودگی خاک جلوگیری می‌شود، بلکه در همکاری با دیگر اجزای زیست‌تخریب‌پذیر موجود در طبیعت به چرخه حیات نیز کمک می‌شود. نکته مهم دیگر، ایمنی دانه‌های جوانه زده است و حیوانات بدون هیج خطری می‌توانند از آن‌ها تغذیه کنند.
وزات دفاع تا نوزدهم بهمن ماه برای دریافت پیشنهادات منتظر خواهد ماند. گفتنی است پیمانکار علاوه بر ایجاد گلوله های زیست تجزیه پذیر در اندازه‌های بین 40 تا 120 میلی‌متر با داشتن قابلیت حمل بذر در درون خود، می‌بایست بر روی کیفیت و عملکرد گلوله‌ها تمرکز خاصی داشته و محصول نهایی هرگز از استانداردهای تعیین شده عقب نماند. همچنین انتظار می‌رود تا پیمانکار بتواند راه‌های دیگری را به جز اهداف نظامی به منظور ترکیب بذر با دیگر ماده‌ها برای کمک به محیط زیست پیشنهاد دهد.
گجت نیوز
