قرارداد ایران‌خودرو با هیوندای
با برجام دری به تخته خورد و صنعت خودروسازی ایران مقدار اندکی حرکت کرده است. البته حرکتی که نگارنده از آن سخن می‌گوید تاکنون بروی کاغذ بوده و ما عملا شاهد هیچ تغییری در صنعت خودروسازی ایران نبوده‌ایم. قرار بود خودروهای به روز و البته ارزانی در داخل کشور به تولید برسد که تاکنون برخی از خودروسازان اقداماتی در جهت “مونتاژ” خودروهای مثلا به روز اروپایی (بماند که در اصل چینی هستند!) کرده‌اند و آنها را با قیمت‌های عجیب و غریب به فروش رسانده و حتی با مدیریت عرضه و تقاضا قیمت محصولات خود را بالا و پائین می‌کنند.
بله! با کسی که تعارف نداریم؛ حقیقت این است که اتفاق خاصی نیافتاده و عملا با سخنان رئیس جمهور آمریکا برخی از طرف‌های خارجی شرکت‌های خودروساز ایرانی عقب‌نشینی کرده‌اند.
در این بین ایران‌خودرو باز هم دست به قلم شد و یک قرارداد جدید را با کمپانی هیوندای پاور تک امضاء کرد که به واسطه آن سالانه ۴۰۰ هزار گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته جدید برای پلتفرم جدید محصولات ایران‌خودرو طراحی، توسعه، تولید و تامین می‌شود!
تا به اینجای کار همه چیز خوب و عالی بوده و از آمدن هیوندای بسیار خوشحال و خرسندیم؛ ولی نکات جالبی از امضاء این قرارداد خودرویی دریافت می‌کنیم. اول اینکه خودروساز بزرگ ما در حال توسعه پلتفرم جدید خود برای عرضه در بازار ایران بوده و انشالله به میمنت و مبارکی خودرویی با نام دنا مولتی پلاس پروتئین گلرنگ معرفی شده و مردم برای خریداری آن صف‌های طولانی تشکیل خواهند داد.
دوم اینکه ایران خودرو به فکر مردم و آبروی خود بوده و برای خودروهایش در بخش انتقال قدرت و گیربکس به سراغ هیوندای رفته است؛ که این موضوع نشان از درایت مدیران این شرکت دارد؛ زیرا به هر حال همه ما می‌دانیم که ایران خودرو کیفیت را در اولویت قرارداده و حاضر نیست که یک دهم از کیفیت محصولات خود را فدای سود و منفعت‌های کلان کند.
سوم اینکه ایران خودرو قول و قرار گذشته خود را با کمپانی پژو–سیتروئن فرانسه فراموش کرده است؛ زیرا قرار بود آنها به این شرکت کمک کنند تا خودروهایی جدید، با پلتفرمی متفاوت و البته با استفاده از فناوری آنها تولید کند! در این رابطه ایرادی به ایران خودرو وارد نیست؛ زیرا حجم قراردادهای این شرکت با طرف های خارجی به قدری بالا بوده که احتمالا متن و… قرارداد قبلی گم شده و در دسترس نیست!
چهارم اینکه مرکز تحقیقات موتوری ایران خودرو و سایر پژوهشگاه‌های این شرکت باد هوا بوده و آنها هنوز توان تولید یک گیربکس و یا یک پیشرانه ساده را ندارند! یا شاید هم توانش را دارند؛ اما حوصله‌اش را نداشته و با خود می‌گویند که “بقیه می‌سازن دیگه!”
همه این نکات و نکات دیگری که ذکرشان نمک پاشیدن به روی زخم است یعنی آنکه صنعت خودروسازی ایران تبدیل به صنعت مونتاژ شده و عملا هیچ دانش و پشت کاری پشت درب اتاق مسئولان خودروسازان کشور نیست. زمانی خواهد آمد که خودرویی دیگر با پسوند ملی رونمایی شده و مسئولان مانند گذشته به خود افتخار می‌کنند؛ اما دریغ از اینکه شاید یک درصد از توان فنی خودروی مذکور حاصل تلاش و تفکر ایرانیان نیست. البته برخی‌ها صحبت از این می‌کنند که در قراردادهای جدید، انتقال دانش و تولید داخلی هم در نظر گرفته شده است! که در جواب باید گفت که تا وقتی چیزی را ندیده‌اید باور نکنید!
ایران خودرو رویای تولید ۲۳ محصول جدید را طی سالهای آینده داشته و برخی از آن با نام انقلاب مهندسی یاد می‌کنند!
