به نقل از فارس، ایمان مبعلی، در خصوص دیدار هفته اول فولاد مقابل پرسپولیس و انتخابش به عنوان بهترین پاسور لیگ شانزدهم صحبت‌های زیر را انجام داد:
*ابتدا از بازگشتت به فولاد صحبت کن.
واقعیت این است که وقتی مسئولان فولاد پیشنهاد دادند روی آن فکر کردم و با آنها پای میز مذاکره نشستم. خاطرات خوبی از شهر اهواز دارم و خوب به یاد دارم سالی که در لیگ برتر ۸۳-۸۴ قهرمان ایران شدیم.به همین خاطر وقتی از طرف باشگاه و شخص سید«پورموسوی» پیشنهاد شد تصمیم گرفتم به اهواز بیایم و از این بابت هم خوشحالم.خوشحالم که در خوزستان بازی می‌کنم و می‌توانم به هم استانی‌هایم کمک کنم. امیدوارم امسال بتوانیم روزهای خوبی را برای مردم خوزستان رقم بزنیم.
*از بازی هفته اول و بازی مقابل پرسپولیس بگو.
ما مقابل پرسپولیس شکست خوردیم که فکر می‌کنم این تیم یکی از مدعیان اصلی قهرمانی آسیاست. این را بدون تعارف می‌گویم. پرسپولیس ۳ عامل دارد که می‌تواند قهرمان آسیا شود. کادر فنی، بازیکنان و تماشاگران این تیم مکمل یکدیگر هستند و ما در هفته اول باید با چنین تیمی رقابت می‌کردیم. از طرفی چند مصدوم داشتیم و تغییرات در تیم ما نسبت به سال گذشته بسیار زیاد بود. به نظرم شانس ما برای امتیاز گرفتن در این مسابقه خیلی کم بود و تلاش بسیار زیادی انجام دادیم اما ان‌شاالله از بازی‌های خانگی‌مان نهایت استفاده را خواهیم برد.
* کار کردن با پورموسوی چگونه است؟
پورموسوی یک فرد روراست، صادق و پاک است. یکی از دلایلی که بازیکنان سید را دوست دارند، همین است. در این فوتبال آنقدر حواشی زیاد است که خیلی از مربیان درگیر این حواشی می‌شوند و ممکن است روی آنها تاثیر بگذارد اما پورموسوی روراست‌تر است و در این شرایط حاشیه ندارد. این را هم اضافه کنیم که من ۱۸ سال پیش شاگرد سیروس پورموسوی در تیم جوانان استقلال اهواز بودم که به همراه این تیم قهرمان هم شدیم.
* ظاهرا در این یکی دو سال قصد خداحافظی داشتی اما پیشنهاد فولاد مانع از این کار شد.
من در ۲-۳ سال گذشته به خداحافظی خیلی فکر کردم و سعی کردم با این موضوع کنار بیایم. اعتقادم این است تا زمانی که یک بازیکن بتواند بازی کند باید این کار را انجام دهد. سخت است فوتبالیست به یک باره از فوتبال کنار برود و بعضی مواقع یک بازیکن مجبور می‌شود به خاطر مصدومیت این کار را انجام دهد. من به خیلی از بازیکنان حق می‌دهم که تا جایی که می‌توانند بازی کنند. یکسری مجبورند به خاطر مسائل مالی فوتبال را ادامه دهند و یکسری هم به خاطر شرایط حرفه‌ای و بدنی خودشان به کار ادامه می‌دهند. فوتبال برای ما فوتبالی‌ها وابستگی ایجاد کرده و همانطور که گفتم حق می‌دهم که یکسری از بازیکنان خداحافظی کنند.
* خودت چطور کنار آمده‌ای؟
من سعی کردم در این یکی دو سال به این موضوع فکر کنم تا بعد از خداحافظی راحت‌تر با آن کنار بیایم. وقتی پای درد و دل خیلی از آنها که فوتبال را کنار گذاشتند، نشسته‌ام متوجه شدم که چقدر خداحافظی از فوتبال سخت است. به خاطر این خودم را آماده کردم حالا وقتش کی برسد، خدا می‌داند.
* با این شرایط که خودت می‌گویی یکی دو سال است به خداحافظی فکر می‌کنی به عنوان بهترین پاسور لیگ دست پیدا کردی. راز این موفقیت چیست؟
در ابتدا باید از ۲-۳ نفر تشکر کنم. اول از آنها که من را انتخاب کردند و به من رای دادند. سخت است از بین بازیکنان، تیم‌های استقلال و پرسپولیس یک نفر از نفت به عنوان بهترین پاسور انتخاب شود. من نمی‌دانم چه کسانی رای دادند اما از آنها ممنونم. تشکر دومم را از علیرضا منصوریان و علی دایی می‌کنم که در این دو سال اخیر برایم خیلی زحمت کشیده‌اند. تشکر سوم از هم تیمی‌های عزیز در نفت است چون آنها خیلی روی موفقیت من تاثیر داشتند و خیلی‌ها هم توپ‌هایی که من به آنها دادم را تبدیل به گل کردند. بعد از بازی با پرسپولیس و فولاد تلفن همراهم خاموش بود و به همین خاطر نتوانستم در مراسم شرکت کنم که از مسئولان و دست‌اندرکاران این مراسم عذرخواهی و تشکر می‌کنم و قدردان محبت آنها هستم. در مورد موفقیت هم باید بگویم که لطف خداست و من فقط تلاش کردم و بقیه را به او سپردم.
* به نظر می‌رسد تصمیم داری در فولاد از فوتبال خداحافظی کنی.
فولاد تیمی است که هوادارانش را دوست دارم و بدم نمی‌آید در فولاد از فوتبال خداحافظی کنم و اینجا به نوعی بازنشسته شوم اما در این سال‌ها که فوتبال بازی کردم به این نتیجه رسیدم که فوتبال قابل پیش‌بینی نیست و معلوم نیست در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.
* و صحبت پایانی.
درخواستم از مردم خوزستان و هواداران فولاد این است که از تیمشان امسال حمایت کنند. ما تغییرات زیادی در فولاد خوزستان شاهد بوده‌ایم و بازیکنان جوان و خوبی به تیم اضافه شدند و فقط مردم باید از ما حمایت کنند چون بدون حمایت آنها کار خیلی سخت است. به قولی شعار ما این است که هوادار فولاد امسال یار دوازدهم ما خواهد بود و ما روی کمک آنها خیلی حساب کردیم.
