9 مشکل فراموش نشدنی که با کنسول دوست‌داشتنی PlayStation 3 داشتیم
“به قلم Anthony John Agnello از وب‌سایت GamesRadar”
کنسول پلی‌استیشن۳، به لحاظ موفقیت تجاری، آغاز و پایانی بسیار متفاوت داشت. این کنسول، در ابتدا نمی‌توانست از رقیب سرسخت خود، ایکس‌باکس۳۶۰ پیشی بگیرد و سایه ایکس‌باکس۳۶۰ تا چند سال، همواره بر سر پلی‌استیشن۳ سنگینی می‌کرد؛ اما در انتها، بالاخره توانست کنسول مایکروسافت را تا حدی شکست داده و در آمار فروش جهانی، از ایکس‌باکس پیشی بگیرد. به هر حال، هیچ چیز هیچوقت کامل نیست و همه‌چیز، قطعا یک سری نواقص و مشکلات خواهد داشت. موضوع مقاله، در رابطه با ۹ مشکل بزرگی است که دارندگان کنسول دوست‌داشتنی پلی‌استیشن۳ با آن مواجه بوده‌اند.
۹. روند طولانی، طاقت‌فرسا و توقف‌ناپذیر نصب بازی‌ها
دارندگان کنسول‌های پلی‌استیشن۳ برای اجرای بسیاری از بازی‌ها، به خصوص بازی‌های تحت چند پلتفرم، ناچار به نصب اجباری چندین گیگ از اطلاعات بازی در هارد دستگاه بودند و نصب این بازی‌ها، ساعت‌ها وقت بازیکنان را می‌گرفت. نصب هر بازی حدود نیم ساعت به طول می‌انجامید و افراد ناچار بودند کل این نیم ساعت را در انتظار بنشینند و تماشا کنند. هنگامی که بازی Devil May Cry 4 منتشر شد، بسیاری از کاربران به طولانی بودن مدت زمان نصب بازی اعتراض کردند. کپکام هم در پاسخ، به بازیکنان توصیه کرد که به جای نشستن و زل زدن به محیط نصب بازی، بروند برای خود یک ساندویچ درست کنند تا نصب به اتمام برسد!
۸. عملکرد ضعیف گرافیکی در بازی‌های غیرانحصاری
البته در نسل جدید این قضیه کاملا برعکس است و پلی‌استیشن۴ عملکرد بهتری در این زمینه دارد، اما بی‌تردید در نسل گذشته، عملکرد پلتفرم سونی در اجرای بعضی از بازی‌های مولتی‌پلتفرم بسیار ضعیف و گاها ناامید کننده بود. به عنوان مثال، بازی بایونتا در کنسول ایکس‌باکس۳۶۰، رنگ‌آمیزی بسیار دلنشین‌تر و اجرایی بسیار روان‌تر نسبت به کنسول پلی‌استیشن۳ داشت. البته این موضوع در مورد همه بازی‌های چندپلتفرمه صادق نیست و بعضی از بازی‌ها هم بودند که عملکرد بهتری روی این کنسول داشتند. به عنوان مثال، می‌توان به بازی پورتال۲ اشاره کرد که از قابلیت کراس-پلی بین پلتفرم پلی‌استیشن۳ و رایانه‌های شخصی بهره‌مند بود.
۷. دکمه‌های L2 و R2ی شل و خراب شونده
کنترلر Dualshock 4، به لحاظ ارگونومی و کیفیت، یکی از بهترین کنترلر‌هاییست که سونی تاکنون ساخته و از استانداردهای یک کنترلر حرفه‌ای به صورت کامل پشتیبانی می‌کند. در این کنترلر، مشکلات اساسی دکمه‌های L2 و R2 تا حدودی حل شد و این دکمه‌ها ظاهری مقعر گرفته و باعث رضایتمندی کاربران شدند. کنترلرهای Dualshock 1 و Dualshock 2 نیز در زمان عرضه، از بهترین کنترلرهای دوران خود بودند، هرچند آن‌ها نیز دچار مشکل تق و لق بودن L2 و R2 بودند. زمانی که Dualshock 3 به بازار آمد، همه انتظار حل شدن مشکلات قبلی را داشتند، اما وضعیت در این کنترلرها نه تنها بهتر نشده بود، که بدتر نیز شده بود. دکمه‌های L2 و R2 به شکلی قرار داشتند که فرد احساس می‌کرد دچار شکستگی یا خرابی شده‌اند و استفاده از آن‌ها نیز در بسیاری از عناوین آزاردهنده بود. با این وجود در Dualshock 4 سونی به طور کلی ساختار دکمه‌های L2 و R2 را اصلاح کرد و اکنون این دکمه‌ها جزو نقاط قوت کنسول سونی هستند.
۶. کنترلرهای بی‌کیفیت Sixaxis
Sixaxis نام قابلیتی مخصوص برای Dualshock 3 بود که بوسیله آن شما می‌توانستید با تکان دادن دسته، وسیله نقلیه یا شخصیت بازی را نیز حرکت دهید. البته همگی کنترلرهای PS3 از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کردند و سونی یک نوع جدا و کاملا شبیه به Dualshock 3 را مخصوص Sixaxis عرضه کرد. هرچند این کنترلرها به لحاظ ظاهری مشابه کنترلرهای Dualshock بودند، اما از نظر کیفیت ساخت، جنس بدنه و ارگونومی، جنسی بسیار بنجل و به دردنخور به حساب می‌آمدند. ایده اصلی این کنترلرها از دسته مخصوص بومرنگی PS33 شکل گرفته بود که هیچگاه منتشر نشد. این قابلیت متاسفانه در بسیاری از بازی‌ها آنطور که باید خوب ارائه نشده بود و این باعث شد که عملا قابلیت Sixaxis در اکثریت مواقع بدون استفاده باقی بماند.
۵. گامی پر دردسر به سوی ساخت دنیای مجازی با PS Home
PlayStation Home، در تاریخ تکنولوژی، یادگاریست از لحظاتی بسیار ناب و ویژه و به یادماندنی. پیش‌تر، نویسندگان کتاب‌هایی چون Snowcrash، شبکه‌های اجتماعی را به صورت فضاهای مجازی سه بعدی تصور می‌کردند که مردم می‌توانند وارد چنین فضاهایی شده و دست به کارهای فانتزی بزنند. با پیشرفت و گسترش در سبک MMO، تحقق چنین رویایی دیگر دور از انتظار نبود و همه چیز برای ساخته شدن چنین شبکه‌های اجتماعی آماده بود؛ اما موازی با این اتفاقات، در سویی دیگر، شبکه‌های اجتماعی چون فیسبوک و توئیتر پدید آمدند که بر پایه متن و تصویر و به اشتراک‌گذاری مطلب بنا شده‌بودند و اقبال عمومی به سوی چنین سبکی از شبکه‌های اجتماعی گسترده‌تر بود. با این حال، سونی در راستای گسترش شبکه‌های اجتماعی Second Life Style، دست به طراحی و ساخت PS Home زد. از مشکلات عمده PS Home، آزار و اذیت‌های غیراخلاقی کاربران دختر بود و در کل، این به اصطلاح محیط مجازی، به یک محیط با کاربردهایی کاملا جنسی تبدیل شده بود.
۴. بازی‌های انحصاری که برای PS3 معرفی شدند، اما هرگز بر روی آن عرضه نشدند
ساخت و توسعه بازی برای کنسول پلی‌استیشن۳، کاری بسیار سخت و پرهزینه بود. این یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که باعث شد برخی از بازی‌هایی که سازندگانش قول عرضه آن‌ها را بر روی PS3 داده بودند، بر روی این کنسول منتشر نشوند. به عنوان مثال، سازندگان قول عرضه انحصاری بازی Final Fantasy Versus 13 را در سال ۲۰۰۶ بر روی PS3 داده بودند، یا بازی The Last Guardian که در سال ۲۰۰۹ معرفی شد و یا بازی Nioh، که در همان نخستین مراسم معرفی کنسول پلی‌استیشن۳، به صورت انحصاری برای این کنسول معرفی شد، همه و همه در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ با مقصدی تغییر یافته، برای کنسول پلی‌استیشن ۴ عرضه شدند. البته بازی‌های دیگری هم بودند که به صورت انحصاری برای PS3 معرفی شدند، اما هرگز منتشر نشدند. بازی Agent از کمپانی راک‌استار، یا بازی SCE’s 8 Days، در زمره بازی‌هایی بودند که هرگز دیگر خبری از آن‌ها نشد.
۳. برای شارژ دسته‌ها حتما باید دستگاه روشن می‌ماند
آخرین مشکلی که مربوط به کنترلرهای کنسول پلی‌استیشن۳ می‌باشد، مشکل شارژ شدن باطری دسته‌ها می‌باشد. با ورود کنترلرهای Sixaxis و Dualshock 3، تکنولوژی کنترلرهای بی‌سیم وارد دنیای پلی‌استیشن شد و تحولی فوق‌العاده و عالی بود؛ اما مشکلی که وجود داشت این بود که فرایند شارژ شدن کنترلرها تنها زمانی میسر بود که کنسول، روشن باشد. موضوع دیگری که باعث می‌شد این مشکل دو چندان شود، کوتاه بودن کابل‌های شارژ دسته‌ها بود. در نتیجه اگر می‌خواستید در حین شارژ کردن به یک بازی بپردازید، مجبور بودید جلوی تلویزیون و کف زمین بنشینید و مشغول بازی شوید.
۲. سطح خمیده کنسول
کنسول PS3 سه تغییر و تحول ظاهری اساسی در ده سال عمر خود داشت، تغییراتی که گاهی خوب بودند گاهی بد، تغییراتی که باعث شدند کنسول پشتیبانی از بازی‌های نسل‌های قبلی را از دست بدهد و تغییراتی که باعث شدند ظاهر دستگاه زیباتر و جذاب‌تر شود. نسخه اسلیم کنسول، نسخه‌ای بسیار شکیل و زیبا به لحاظ ظاهری بود و نسخه سوپر اسلیم، هرچند طراحیش به زیبایی نسخه اسلیم نبود، اما همچنان زیبا و جذاب بود. با این حال، هر سه دستگاه به سبب علاقه سونی به سطوح خمیده، دچار مشکل بزرگی بودند. مشکلاتی که در مراکز بازی عمومی به خاطر سطح خمیده آن ایجاد می‌شد و همچنین مشکلات حرارتی که به علت قرار داشتن قسمت تهویه کنسول بر این سطح محدب ایجاد می‌شد، از بدترین مشکلات این کنسول به شمار می‌رود.
۱. معماری متفاوت PS3 که باعث شد PS4 نتواند از قابلیت Backward پشتیبانی کند
بدترین چیزی که درباره کنسول PS3 وجود دارد، همین معماری منحصر به فردش است. این کنسول دارای پردازنده‌ای چند هسته‌ای به نام Cell می‌باشد که بسیار قدرتمند است، اما این معماری با معماری رایانه‌های شخصی سرِ سازگاری ندارد؛ در نتیجه، ساخت شبیه‌سازی برای اجرای بازی‌های PS3 بر روی PS4، همانند آنچه که در ایکس‌باکس‌وان شاهدش بودیم، اگر غیرممکن نیز نباشد، کاری است بسیار سخت و دشوار. این بدان معناست که ده‌ها بازی انحصاری پلی‌استیشن۳ مثل LittleBigPlanet، نفرین شده‌اند که برای همیشه در دیسک‌های بلوری کنسول پلی‌استیشن۳ باقی بمانند. البته سونی راهی را برای اجرای بازی‌های PS3 برروی PS4 و رایانه‌های شخصی، پیش‌روی بازیکنان قرارداده و آن روش، اجرای بازی‌ها از طریق استریم کردن به وسیله PS Now می‌باشد؛ اما برای استفاده از ابزار PS Now، اینترنتی بسیار قوی نیاز است که در دسترس بسیاری از افراد نیست.
