پائولين سارا جو مويس نويسنده‌ي ۴۷ ساله‌ي اهل بريتانياست كه در دنيا به نام جوجو مويز شناخته شده است. او سال‌ها خبرنگار روزنامه‌ي اينديپندنت بود و از سال ۲۰۰۲ نوشتن تمام وقت رمان‌هاي عاشقانه را آغاز كرد. نام اولين رمانش «باران سرپناه» بود. او كار تمام‌وقت روزنامه را رها كرد و مشغول نوشتن شد؛ اما هنوز هم روزنامه‌نگاري مي‌كند و درحال‌حاضر براي روزنامه‌ي ديلي تلگراف هم مقالاتي مي‌نويسد.
روزنامه‌نگاری را رها کرد تا هزاره‌ی تازه صاحب مستعدترین نویسنده‌ی رمان‌های عاشقانه‌اش شود. نام او، جوجو مویز، امروز تضمین هر جلد کتاب برای رفتن میان پرفروش‌های سال است
بسياري مويز را پديده‌ي نويسندگي دهه‌ي دوم هزاره‌ي تازه مي‌دانند. رمان‌هاي او تا كنون به يازده زبان ترجمه شده است و روي پيشخوان بسياري از كتاب‌فروشي‌هاي سراسر دنيا نامش به‌چشم مي‌خورد. كتاب‌ها به سرعت به چاپ‌هاي بعدي مي‌رسد و مخاطبانش بعد از خواندن هر رمان بي‌صبرانه منتظر انتشار كتاب بعد هستند .اگر چه از همان ابتدا داستان‌هاي مويز مخاطب خود را پيدا كرد اما شناخته‌شده‌ترين و محبوب‌ترين كتاب‌هاي او «من پيش از تو»، «دختري كه رهايش كردی» و «آخرين نامه‌ي عاشقت» است.
مويز جزو آن دسته‌ي معدود نويسندگاني‌ست كه موفق شده دو بار جايزه‌ي سال رمان عاشقانه را از انجمن نويسندگان رمان‌هاي عاشقانه دريافت كند؛ بار اول براي رمان «ميوه‌ی خارجی» در سال ۲۰۰۴ و بار دوم در سال ۲۰۱۱ براي «آخرين نامهی معشوق».
رمان‌هاي عاشقانه‌ي او پرشور هستند. پر از اتفاق و بسيار نزديك به زندگي واقعي انسان‌ها .او مهارتي در پرداخت داستان‌هاي عاشقانه دارد كه حتی نظر افرادی را كه با رمان عاشقانه ميانه‌ای ندارند جلب كرده است .اكثريت قريب به اتفاق منتقدان نيز بر اين باورند كه بسيار تحت‌تأثير داستان‌هاي مويز قرار گرفته‌اند .آن‌ها معتقدند اين نويسنده در برقراري ارتباط مؤثر با خواننده زماني كه مردم كمتر علاقه‌مند به خواندن رمان هستند راه فوق‌العاده‌اي پيدا كرده است.
مويز در مصاحبه‌اي گفته بود اگر روزنامه‌نگار و نويسنده نمی‌شد دوست داشت يك روان درمانگر باشد؛ چرا كه هميشه در مورد چيزهايي كه در ذهن انسان‌ها میگذرد بسيار كنجكاو بوده است و دوست دارد بداند كه تصميمات چگونه در ذهن انسان‌ها گرفته میشوند.
دیجی‌کالامگ
