نقد و بررسی بازی Gran Turismo Sport

شبیه‌ سازهای مسابقات اتوموبیل‌رانی در صنعت بازی‌های ویدیویی قدمت طولانی دارند، به‌طوری که از همان اوایل پیدایش و عرضه کنسول‌ها و سیستم‌های گیمینگ، این سبک از مهم‌ترین دسته‌های گیم به حساب می‌آمد. سری «Gran Turismo» که سابقه طولانی و درخشان در این صنعت دارد و تاکنون نسخه‌های متعددی از آن به بازار عرضه شده، یکی از اولین شبیه سازهای عناوین ریسینگ بوده و سال‌ها خود را به عنوان یکی از غول‌های این سبک، مطرح کرده است. هر چند، چند سالی بوده دیگر آن عظمت سابق را نداشته و به دلیل برخی مشکلات و نیز دیدگاه خاص «Polyphony Digital»، از گوی رقابت عقب افتاده است. با عرضه «Gran Turismo Sport»، سازنده سعی کرده با نگرشی تازه، دوباره این سری را به روزهای اوج بازگرداند، باید دید این تغییرات تا چه حد می‌تواند نظر طرفدارها و نیز بازیکن‌های جدید را به خود جلب کند.

بازی از لحاظ امکانات سرگرمی، مثل دیگر عناوین این سبک پر محتوا نیست و خصوصا برای بازیکن‌هایی که به دنبال یک تجربه تک‌نفره طولانی هستند، رضایت بخش نخواهد بود. بخش Career مانند نسخه‌های گذشته در این بازی وجود ندارد که بخواهیم در رابطه با آن صحبت کنیم، اما به جای آن،  یک سری چالش‌ها و آموزش‌هایی برای رانندگان تازه وارد در نظر گرفته شده که با انجام این بخش‌ها علاوه بر دریافت جایزه و ارتقای Level خود، می‌توانید به عنوان یک رقیب جدی پا به عرصه رقابت‌های تحت شبکه یا Online بگذارید. این آموزش‌ها تحت عنوان کمپین در بازی گنجانده شده و شامل بخش‌های متفاوتی است. Driving School بخشی که در آن به شما آموزش داده خواهد شد که به چه مهارت‌هایی برای رانندگی نیاز خواهید داشت. در Mission Challenge، چالش‌های بسیار سخت برای شما تدارک دیده شده که برای انجام هر کدام از آن‌ها حتما باید مدرسه رانندگی را گذرانده باشید. البته هیچ چیز جلودار شما نیست و شما می‌توانید از همان ثانیه اول نیز این بخش را انجام داده و سطح خود را امتحان نمایید، اما اگر در رانندگی سابقه ندارید، بهتر است اول دوره‌های آموزشی را بگذرانید. در نهایت Circuit Experience وجود دارد که در این بخش نیز که سخت‌تر از بخش قبل می‌باشد، با چالش های اعصاب خردکن و کاملا طولانی طرف هستید که برای تکمیل آن‌ها به زمان و مهارت زیادی نیاز دارید. مسیرهای مسابقه‌ای طولانی و کاملا پیچ در پیچ و سخت از چالش‌های این بخش هستند و اگر بتوانید با نمرات خوب این چالش‌ها را رد کنید، مطمئنا به یک راننده حرفه‌ای در این عنوان تبدیل خواهید شد. یکی از مشکلات بازی کم بودن تعداد مسیرهای مسابقه است، کمتر از ۲۰ پیست در این عنوان حضور دارند که در دراز مدت می‌تواند برای بازیکن‌ها تکراری شده و راندن ماشین در آن‌ها، به امری خسته کننده تبدیل شود.

قسمت دیگر بازی که اکثرا از همان ابتدا سراغ آن می‌روند بخش آرکید است. در این جا مدهایی نظیر Single Race وجود دارد که در این بخش شما می‌توانید با استفاده از ماشین‌های داخل گاراژتان، با دیگر رانندگان بازی به رقابت‌های جدی بپردازید. تمام رانندگان بازی دارای هوش مصنوعی بسیار قوی هستند که در بعضی از سطوح قابل شکست نیستند. Time Trail  و Drift Trail نیز در این قسمت حضور دارند که تنوع بیشتری به نوع مسابقات می‌دهند و در نهایت Custom Race به شما این امکان را می‌دهد تا به عنوان یک مدیر بتوانید هر نوع مسابقه با هر قوانین و هر تعداد شرکت کننده در هرکدام از پیست‌ها را ترتیب دهید. دوست دارید مسابقه دوری باشد یا زمانی؟ دوست دارید دو نفره رقابت کنید یا ۲۰ نفره؟ دوست دارید در یک کلاس خاص به رقابت بپردازید؟ همه و همه این امکانات و قابلیت‌های دیگر در این بخش قابل تنظیم است.

از لحاظ گیم‌پلی، بازی کاملا روان و واقعی‌ است. موشن‌ها و حرکات ضبط شده در حین رانندگی کاملا زیباست و نرمی و روان بودن ماشین در حین بازی و در سرعت‌های مختلف کاملا با واقعیت مو نمی‌زند. فیزیک بازی به قدری خوب طراحی شده که در حین رانندگی با هر ماشین، حس متفاوتی داشته باشید و گمان کنید در حال راندن یک ماشین واقعی در جاده هستید. اما تخریب پذیری هم از نظر ظاهری و هم از منظر تخریب داخلی ماشین‌ها، کیفیت چندان بالایی نداشته که این مشکل در شماره‌های پیشین این سری نیز وجود داشت و بعد از برخی تصادفات، آن‌گونه که باید ماشین دچار مشکل نخواهد شد. در صورت آسیب دیدن ماشین ممکن است برای تعمیر مجبور شوید به Pit Stop تیم خود برگشته و ماشین را تعمیر کنید که این مورد زمان زیادی از شما خواهد گرفت، پس شاید از دیدگاه‌ منطقی این نکته که اگر ماشین صدمه جدی ببیند، به طور قطع از مسابقات حذف شده و شما قادر به رقابت نخواهید بود موجب شده که نقص در تخریب پذیری، چندان هم به چشم نیاید!

در مورد بخش آنلاین یا مالتی پلیر، اصلا جای نگرانی درباره ضعیف بودن سرورها وجود ندارد، چرا که این بازی از سرورهای اختصاصی بهره می‌برد و هیچ وقفه‌ای در طول مسابقات آنلاین، گریبان‌گیر شما نخواهد شد. بخش آنلاین به نسبت بخش آفلاین تفاوت خاصی ندارد بلکه همانند آن، بازیکنان متعددی در یک پیست دور هم جمع می‌شوند و با یکدیگر به رقابت می پردازند که این مسابقات بسیار نفس‌گیر و جذاب دنبال شده و اصلی‌ترین دلیل برای خرید بازی می‌تواند باشد. از مشکلات اصلی و جدی که به این بخش می‌توان وارد کرد آن است که هر نوع راننده با هر ماشینی که دارد، می‌تواند پا به عرصه رقابت بگذارد. یعنی بر فرض مثال شما با یک ماشین ۱۰۰ هزار دلاری تنظیم نشده، باید با ماشین‌های ۲-۳ میلیون دلاری ارتقا یافته به رقابت بپردازید. نتیجه آن چه می شود؟ این‌که خیلی شانس بیاورید به عنوان نایب بازنده از پیست خود بیرون روید و برخی مواقع موجب می‌گردد که احساس ناعادلانه بوده رقابت به شما دست دهد.

یکی از نکات بسیار بد بازی، سخت پول در آوردن است. البته به دست آوردن پول و جایزه کاملا کاری سخت در هر عنوانی است، اما با این قیمت گزافی که برای ماشین‌های موجود در بازی تعیین شده، به دست آوردن آن همه پول و خرید یک ماشین درست و حسابی کار طاقت فرسایی است. کاملا معلوم است که سازندگان بازی را طوری ساخته‌اند که مداوم بازی را انجام دهید، اما تجربه همیشه ثابت کرده‌ که بسیاری از بازیکن‌ها پس از تکرار مداوم یک بازی، بعد از مدتی از آن زده خواهند شد ولی سوال اصلی این است که آیا سازندگان به این موضوع فکر کرده بودند یا خیر؟ در جواب باید بگویم بله، آن‌ها به این موضوع نیز فکر کرده و در بازی بازارچه‌ای وجود دارد که شما می‌توانید با استفاده از آن، از آخرین تخفیفات استفاده کرده و برای راننده و تیم خود لباس تهیه کنید، یا ماشین‌های جدید با قیمت بسیار کم تهیه کرده و یا چیزهای دیگری را از این بازارچه بخرید.

در زمنیه گرافیک، بازی بسیار عالی عمل کرده و گرافیک بازی  به حدی خیره کننده و واقعی است که در منو اصلی زمانی که تصاویر مختلف پخش می‌شوند، شما قطعا شک می‌کنید که آیا این تصاویر از داخل بازی ضبط شده یا در دنیای واقعی این عکس‌ها گرفته شده است. طراحی ماشین‌ها عالی بوده و به کوچک‌ترین جزییات آن‌ها نیز توجه شده است، پیست‌ها نیز به زیبایی ساخته شده‌اند و به جز برخی درخت‌های بی کیفیت، ایراد دیگری ندارند. مهم‌ترین نکته این قسمت نیز اجرا شدن بازی بر روی ۶۰ فریم ثابت و بدون افت فریم‌های شدید بوده که موجب شده حس رانندگی واقعی‌تری به بازیکن القا کند. «Photo Mode» یکی از قسمت‌های محبوب سری Gran Turismo است که از طریق این قابلیت می‌توانید عکس‌های کاملا زیبا بگیرید و قابلیت‌های بسیار زیاد و ریزکاری‌های دقیق تعبیه شده در آن باعث می‌گردد که عاشقان صنعت عکاسی نیز به صورت مجازی عکسای زیبایی در بازی بگیرند، چرا که یکی از کامل‌ترین Photo Mode هایی که در هر بازی وجود داشته، را در این عنوان شاهد هستیم. در زمینه موسیقی و صداگذاری هم کار بسیار عالی پیش رفته است. صدای موتور ماشین از داخل و خارج و زوایای مختلف کاملا باهم فرق می‌کند و موتور هر برند و هر ماشین کاملا ضبط و در داخل بازی قرار داده شده است. علاوه بر این نیز در طول رانندگی شما می‌توانید از آهنگ‌های موجود داخلی بازی استفاده کرده و لذت رانندگی و موسیقی را همزمان بچشید.

در کل می‌توان این برداشت را کرد که Gran Turismo Sport  راهی متفاوت از شماره‌های قبل در پیش گرفته و با این‌که افت‌هایی گریبان‌گیر آن شده، اما هم‌چنان جایگاه مهمی در این سبک دارد. اگر سازندگان بازی محتوای بیشتری برای آن در نظر می‌گرفتند یا بخش تک‌نفره کاملی تدارک می‌دیدند، مطمئنا در رقابت با سایر عناوین ریسینگ حرف‌های بیشتری برای گفتن داشتند، هر چند تجربه این عنوان برای کسانی که به دنبال یک رقابت آنلاین حرفه‌ای می‌گردند، جذاب و لذت‌بخش خواهد بود.