همه چیز از سال ۲۰۰۵ شروع شد. سالی که شاید مهمترین و محبوب ترین عنوان استدیو دایس، یعنی Battlefield 2عرضه شد. همه در آن سال از دیدن تمام این ویژگی‌ها در کنار هم شکه شده بودند و باور تمام این زیبایی و دقت در کنار بزرگی و جذابیت سخت بود. چندان طولی نکشید که ماد ساز ها دست به کار شدند و برای ایجاد تجربه ای جدید از دل این عنوان دست به کار شدند. صدها ماد مختلف از روی این بازی ساخته شد اما در این میان یکی از بقیه شاخص تر بود. پروژه واقعیت یاProject reality که هدفش از اسمش مشخص بود. نشان دادن جنگ واقعی برای آن هایی که به دنبالش هستند.

از سال ۲۰۰۵ و بعد از عرضه Battlefield 2  تیمی متشکل از ماد سازان دست به کار شده اما پس از یک وقفه نسبتا طولانی مدت در سال۲۰۱۳ و پس از عرضه ARMA II  ماد اصلی با اسم PR 1.0 عرضه شد. عرضهARMA حالا به سازندگان دید بهتری از یک نبرد واقعی داد و حالا آن ها فرزند شایسته ترکیب دو سریBattlefield  و ARMA را به دنیا  آوردند. در ادامه با عرضه نسخه ۱٫۳ پروژه واقعیت بالاخره نسخه مستقل خود را عرضه کرد و تا به امروز همچنان در حال عرضه ارتقا برای بازی می باشد. اما در سال ۲۰۱۴ با اعلام یکی از موسسین استدیو سازنده ماد، مشخص شد که تیمی ۱۵ نفره با استفاده از موتور بازی سازی Unreal Engine 4 قصد دارند عنوانی جدید که دنباله معنوی PR محسوب می شود را عرضه کنند. مدتی بعد کمپین کیک استارتر بازی نیز شروع شد و به سرعت به هدف از پیش تعیین شده خود رسید و با موفقیت در گرین لاین استیم، راه خود را به این شبکه باز کرد و با نام Squad سرانجام در این شبکه عرضه شد.

 Squad  برای عاشقان شوتر های تاکتیکی واقعیت گرایانه ساخته شده است که از مشکلات ARMA به ستوه آمده و به دنبال یک جانشین شایسته برای آن هستند.  Squad شما در قالب یک جوخه ۹ نفره قرار می دهد و از شما می خواهد مانند یک سرباز فکر کنید، مانند یک سرباز بجنگید و از همه مهمتر مانند یک سرباز از دستورات پیروی کنید.هرچه تاکنون از شوتر های معروف نظامی دیده اید را فراموش کنید. حالا صحبت کردن با هم تیمی ها مهمترین کاریست که باید انجام دهید. حتی اگر هم نمی توانید که دشمنان را از پای درآورید، شاید اعلام موقعیت درست دشمنان به هم تیمی هایتان بتواند جوخه شما را از نابودی نجات دهد و زنده ماندن شما برابر است با امکان فشار آوردن به دشمن و پیروزی در نبرد.

Squad یک عنوان مولتی پلیر تماما آنلاین است. حداکثر تعداد بازیابازان در یک مسابقه به ۱۰۰ نفر هم خواهد رسید و بازیبازان می توانند در جوخه هایی تا ۹ نفر جمع شده و به پیشروی در بازی بپردازند. مهمترین کارهایی که شما باید در این عنوان انجام دهید عبارت اند از، قرار گرفتن در یک جوخه و یا ایجاد یک جوخه (البته ایجاد یک جوخه و رهبری آن به مهارت های بسیار بالاتری نیاز دارد که توصیه می شود تا زمانی که تمام مکانیزم های اصلی بازی را فرا نگرفته اید، به ایفای نقش یک سرباز بسنده کنید)، صحبت کردن با هم تیمی ها که شامل اعلام موقعیت تقریبی دشمن و یا اعلام شرایط محیطی اطراف و آخرین کاری که باید انجام دهید صبر کردن برای دریافت دستور از سرجوخه برای پیشروی، دور زدن دشمن و یا درگیر شدن است.

مهمترین نقطه قوت این بازی صحبت کردن است. اگر میکروفون و دانش عمومی از زبان انگلیسی ندارید به هیچ وجه به سراغ این بازی نروید چون نقشی در حد هوش مصنوعی در سری بازی‌های ندای وظیفه خواهید داشت. فقط با یک اسلحه مجبور به شلیک کردن به دشمنانی هستید که شاید هیچ گاه نتوانید آن‌ها را ببینید و فقط به صرف این که یکی از هم تیمی‌های شما فکر میکند دشمن از آن سمت به سویش شلیک کرده و سرجوخه دستور درگیر شدن داده است، شما هم باید یا اقدام به شلیک کور برای عقب راندن دشمن کنید یا این که با پناه گرفتن در یک گوشه منتظر نزدیک شدن دشمنان باشید.

گیم پلی بازی در صورت کلی شامل تلاش برای نزدیک شدن به مواضع یکدیگر و فتح آن‌‌ها با ترتیب مشخص شده است و شما مانند سایر عناوین موجود نمی‌توانید اقدام به پیشروی به سمت هر موقعیتی کنید. اگر موقعیت قبلی در دست تیم شما باشد با کشتن یا عقب راندن دشمنان می‌توانید آن نقطه را فتح کنید در غیر این صورت منابع و نیرو‌های تیمتان را به هدر داده اید.

در Squad هر جوخه نهایتا از ۹ نفر تشکیل می‌شود که یک نفر عنوان سرجوخه را دارد که با امکانات خود( که جلو تر به آن‌ها خواهیم پرداخت) بنا به شرایط به اعضای تیم دستوراتی را می دهد. به غیر از سرجوخه ۳ دسته کلاس دیگر نیز در بازی وجود دارد که اولین کلاس، کلاس جنگاور است که به طور معمول به یک اسلحه تهاجمی، سلاح کمری، نارنجک دودزا و جنگی، ۲ بسته بانداز و در نهایت یک بیلچه مجهز است.

دسته دوم کلاس های آتش پشتیبانی است که سربازان این دسته علاوه بر اسلحه معمول خود قابلیت ویژه ای نیز دارند. زیرکلاس های موجود در این دسته شامل نارنجک انداز، ضد تانک( سبک و سنگین بسته به نوع تیم )، مسلسل چی و تک تیر انداز را شامل می شود. الته کلاس هایی مانند دیدبان نیز در برخی تیم ها حظور دارند. اعضای این دسته نیز علاوه بر اسلحه اصلی و تجهیزات ویژه خود، به نارنجک دودزا و بیلچه نیز مجهز شده اند. کلاس دیدبان نیز به عنوان یکی از کلاس های جالب بازی تنها در اختیار دو تیم شبه نظامی ها و مجاهدین است که وظیفه اصلی آن ها هدایت خمپاره اندازها، اعلام موقعیت دشمن، مین گذاری و بمب گذاری در مسیر خودرو های تدارکاتی دشمن است که وجود این قابلیت های زیاد این کلاس را به یکی از جذاب ترین بخش های بازی تبدیل کرده است ولی اجرای چنین نقشی معمولا به معنی جدا شدن از جوخه اصلی و پرهیز از درگیری مستقیم با دشمن است. در حال حاظردیده بان به جز سرجوخه تنها فردی در بازی است که مجهز به دوربین دو چشمی است که برای شناسایی دشمنان در فواصل دور فوئق العاده کارآمد است.

از دیگر نکات دسته کلاس های آتش پشتیبانی، محدود بودن تعداد موجود برای هر جوخه است که به مثال برای کل تیم شما ۳ عدد (در واقع به تعداد جوخه های فعال دارای بیش از ۳ یا ۴ عضو)تک تیر انداز موجود خواهد بود و جوخه شما امکان استفاده از یکی از آن ها را دارد.

اما دسته سوم و مهمترین عضو هر جوخه امداد گر است که می تواند با برنامه درست و کمک جوخه، یک تیم را شکست نجات دهد. هر جوخه حداکثر امکان داشتن ۲ عدد امدادگر را دارد و همواره وظیفه جوخه آن است که اولا نگذارد نبرد به نزدیکی امداد گر برسد و ثانیا همیشه این دو نفر را در امن ترین نقطه زمین نگه دارد.

هر تیم در Squad در شروع بازی دارای تعداد محدودی تیکت است که تیکت ها با ریسپاون کردن اعضای تیم و یا خرید تجهیزات و خودرو استفاده می شود. خودرو ها و کامیون ها برای انتقال افراد و امکانات حیاتی هستند و بدون استفاده از خودرو جوخه شما هیچ نقشی در دقایق اولیه بازی که بسیار سرنوشت ساز نیز می باشد، ندارد. خودرو ها در صورت آسیب دیدن در پایگاه اصلی قابل تعمیر است و در صورت نابود شدن دیگر باید با آن ها خداحافظی کنید( به همین دلیل کلاس ضد تانک یکی از لازمه های هر تیم است ) اما اعضای جوخه شما در صورت زخمی شدن میتوانند خود را بانداژ کنند و در صورتی که آسیب جدی تر باشد و شما کشته شوید یک بار دیگر و به کمک امداد گر توانایی برگشتن به نبرد را دارید . این توانایی بسیار مهم است چون سرجوخه شما تنها فردی است که توانایی ایجاد نقاطی برای ریسپاون کردن شما را دارد و در صورتی که سرجوخه شما قرار دادن نقاط اسپاون موقت و دائمی را فراموش کند، شما یا باید در نقاطی اسپاون دائم ایجاد شده توسط جوخه های دیگر به بازی برگردید یا این که دوباره از پایگاه اصلی خود شروع کنید. تمام این توضیحات فقط برای نشان دادن نقش امداد گر در بازی است. امداد گر می تواند شما را از عذاب پیاده روی های خسته کننده بازی نجات دهد و در صورت نیاز یک و یا حتی تعداد بیشتری جوخه را نجات دهد که این امر مساوی است با امکان پیشروی سریع تیم شما و کم کردن تیکت های باقی مانده دشمن.

امداد گر بر خلاف سایر اعضای تیم ۶ بانداژ و یک جعبه کمک های اولیه نیز به همراه دارد. و برای نجات افراد افراد زخمی و کشته شده میتواند تیم شما را یاری کند. از آنجایی که سرجوخه تنها کسی است که میتواند نقطه اسپاون برای جوخه ایجاد کند در صورت کشته شدن سرجوخه امداد گر وظیفه دارد که با کمک هم تیمی ها که شامل آتش پشتیبانی یا پرتاب نارنجک دودزا، اولویت اول خود را بر روی سرجوخه قرار داده و پس از برگرداندن وی به بازی، در صورت امکان نسبت به نجات جان بقیه اعضای تیم اقدام کند و در غیر این صورت جوخه شما از کنترل موقعیت و یا پیشروی به سمت موقعیت جدید باز می ماند که این مسئله از دید دشمن به عنوان یک حفره در تیم شما دیده خواهد شد.

نبرد ها در Squad بسیار ناجوان مردانه است. چیزی به عنوان بالانس وجود ندارد. تسلیحات و تجهیزات تیم آمریکا از تمام تیم های دیگر برتر است. در مقام دوم تیم روسیه و سپس تیم شبه نظامیان و ضعیف ترین تسلیحات مربوط به تیم مجاهدین است که در این ترتیب دقت و راحتی کار با تجهیزات افت می کند که در شرایط درگیری راحتی استفاده مهمترین اصل برای زنده ماندن است. همچنین همواره در هر منطقه از بازی یک نقطه برتر و استراتژیک وجود دارد که کنترل آن توسط هر جوخه به معنی کنترل پرچم است و به دلیل آنکه امکان فتح پرچم ها فقط با ترتیب مشخص شده امکان پذیر است، پس عملا دور زدن دشمن و امتناع از درگیری هیچ نتیجه ای برای شما در بر ندارد مگر آنکه هدف نزدیک شدن از پشت مواضع دشمن باشد.

نقشه های بازی با تنوع بالای خود، نیاز به استراتژی مختص به خود را نیز دارند. نقشه های بازی از مناطقی در جنگل های سرسبز و پر درخت تا مناطق خشک کوهستانی و شهر هایی با کوچه های تو درتو و ساختمان های بلند و کوتاه پراکنده شده اند. همان قدر که وارد کردن خودرو زرهی در مناطق شهری خطرناک و بی فایده است، نداشتن خودرو در دشت ها و مناطق باز جوخه شما را نابود می کند. هدایت خودرو ها از عناوین معمولی و سرگرم کننده تر اندکی سخت تر است ولی به هیچ عنوان دارای عمقی نیست که بخش پیاده بازی با آن سرو کار دارد. خودرو های معمولی و کامیون ها اکثرا با یک شلیک راکت انداز ضد تانک نابود می شوند ولی نفربر های پیاده نظام حداقل به برخورد دو راکت نیاز دارند. خودرو های زرهی بازی تنوع فوق العاده بالایی دارند و جدا از نفربر های سری BMP، LAV  واسترایکر، خودرو ها و وانت های مجاهدین واقعا جالب و جذاب است. از نفر بری که شبیه تکه پاره های یک BMP ارتش شوروی سابق است تا وانت هایی که بر روی محل بار آن ها، پاد راکت انداز ۱۹ عددی هلیکوپتر جوش داده شده که برای آتش باران مناطق وسیع کاملا کاربردی است.

در سمت دیگر نبرد های زمینی نقطه قوت این بازی محسوب می شود. به ندرت می توانید دشمن را کاملا شناسایی کنید و شاید تنها برای فاصله زمانی چند ثانیه دشمن را رویت کنید و شاید هم فقط به سمت شما شلیک شود و با شلیک کور سعی کنید دشمن را فراری دهید. بهترین تاکتیک در بازی دوری از نبرد است ولی از آنجایی که این تنها یک بازی ویدئویی است و همه ما حس رمبو گونه ای در خود داریم، اکثر مواقع تیم شما به صورت خود سر با دشمن درگیر می شود که تنها شاید با دستور سرجوخه خود از ادامه این نبرد بی فایده دست بردارید. یکی از تاکتیک های فوق موثر استفاده از خمپاره انداز است که البته به دلیل این که بازی نه تنها به شما بر روی نقشه نشان نمیدهد که گلوله های شما به کجا برخورد می کند، شما به فردی نیاز دارید که مشرف بر منطقه حظور دشمن باشد و بتواند شما را در هدف گیری درست یاری دهد که البته این بخش مهم دیگر از بازی، یعنی صحبت کردن با هم تیمی ها را به شما نشان می دهد. در بازی دو کانال رادیویی مختلف وجود دارد که میتوانید بسته به موقعیت خود از آن ها استفاده کنید. کانال اول صحبت با هم جوخه های خود که بعد فاصله در آن تاثیر ندارد و و فقط صدای شما به هم جوخه های شما می رسد و کانال دوم که می توانید به وسیله آن با افراد هم تیمی و غیر هم جوخه خود در فواصل نزدیک صحبت کنید که اکثرا برای صحبت بین دو سرجوخه و برنامه ریزی آتی و عملیات مشترک دو جوخه ادقام شده به کار می رود.

اما سرجوخه به عنوان فرمانده اصلی شما ویژگی ها و توانایی های خاص خود را دارد. سرجوخه توانایی مشخص کردن نقطه حمله و دفاع را دارد ولی مهمترین توانایی سرجوخه، توانایی ارسال دستور ساخت و ساز است. همان طور که بالاتر گفتیم، تمامی کلاس های بازی یک بیلچه با خود حمل می کنند که به منظور ساخت و ساز تجهیزات خودی و یا از بین بردن سازه های دشمنان به کار می رود. سرجوخه می تواند در هر محلی از نقشه اقدام به ساخت پایگاه خط مقدم (FOB) کند و با توجه به هزینه بالای ساخت و ساز آن در صورتی که محیط اطراف آن و درب های منتهی به FOB شما به درستی بسته نشوند به محظ آنکه FOB شما توسط دشمن کشف شود، حالا پایگاه خط مقدم شما که از قضا نقطه اسپاون کردن شما و سایر جوخه ها در میانه نقشه نیز هست، توسط دشمن به حمام خون تبدیل می شود. بنابراین وظیفه سرجوخه آن است که اولا FOBرا در محلی قرار دهد که نه قابل شناسایی توسط دشمنان باشد و نه اینکه با باز ماندن درب ها و ورودی ها در صورت شناسایی شدن FOB شما، دشمن توانایی وارد شدن به داخل محدوده را داشته باشد.

در بخش فنی، گرافیک بازی شاید زیبا به نظر برسد ولی حرف چندانی برای گفتن ندارد و البته که انتظار خاصی نیز نباید داشت چون توانایی رندر کردن محیط های بزرگ و ۱۰۰ نفر کاراکتر در بازی، حقیقا قدرت زیادی را از پردازنده شما طلب می کند که خوشبختانه با این که بازی هنوز در فاز پیش از بتا است مشکل خاصی در این بخش دیده نمی شود و با توجه به تسلط و تعهد سازندگان باید منتظر بهبود نیز در این بخش باشیم.