همانند هرسال شاهد عرضه یکی دیگر از نسخه‌های سری محبوب NBA 2K هستیم؛ اما آیا جدیدترین نسخه این سری توانسته استانداردهای بازی را جابه‌جا کند؟ در ادامه با نقد و بررسی این عنوان همراه باشید.

سری NBA 2K حقیقتا پادشاه سبک شبیه‌ساز بسکتبال است و تا به اینجای کار نتوانسته رقیبی برای خود بیابد. این سری هر ساله با عرضه نسخه جدید خود سطح استاندارد را جابه‌جا می‌کند و با معرفی ویژگی‌های تازه و ایده‌های جذاب، تجربه نسخه جدید خود را واجب می‌کند. ما در NBA 2K16 شاهد بودیم که استودیوی با ذوق Visual Concepts، تیم سازنده سری، با آوردن کارگردان بزرگی چون Spike Lee و ارائه ویژگی‌هایی جدید و تکنولوژی‌هایی نوین، سری NBA 2K را وارد مسیر کاملا جدیدی کرد. سپس در NBA 2K17 فرمول پیروزی NBA 2K16 بهبود یافت و ارتقاهای جزئی دریافت کرد و خود را براساس همان فرمول موفق توسعه داد. حال NBA 2K18 اینجاست، بیایید نگاه دقیق‌تری به نوزدهمین نسخه از سری NBA 2K داشته باشیم.

بخش‌های جدید، محتوای بیشتر، ویژگی‌های تازه و… همه و همه درصورتی که بازی گیم‌پلی خوبی نداشته باشد، دیده نمی‌شوند. ستون اصلی یک عنوان شبیه‌ساز که برروی آن بنا می‌شود نحوه چطور تجربه کردن و چطور بازی کردن آن است؛ خب می‌توانید نفس راحتی بکشید چراکه گیم‌پلی NBA 2K18، همانند عناوین پیشین سری، در بهترین وضعیت خود قرار داشته و حتی می‌توان آن را برترین خواند. NBA 2K18 به‌خوبی حس و حال یک بازی بسکتبال را به شما منتقل می‌کند، از صداگذاری بسیار عالی در زمین و گرافیک زیبای بازی تا فکر کردن و اجرا کردن یک استراتژی برای حمله و چیدمان مناسب برای دفاع؛ یکی دیگر از مواردی که در گیم‌پلی NBA 2K18 حس می‌کنید، منحصر به‌ فرد بودن هر بازیکن است. شما به‌خوبی می‌توانید کم وزن بودن یک بازیکن یا سنگین بودن آن را حس کنید. فیزیک توپ هم ارتقا پیدا کرده و به محیط و وضعیتی که در آن قرار دارد بستگی دارد و دیگر مثل گذشته با یک زنجیر نامرئی به دست بازیکنان بسته نشده است. دریبل کردن نیز از همیشه بهتر شده، انیمیشن‌های تازه دریبل به بازی اضافه شده‌اند و با انجام آن‌ها حس خوبی به شما منتقل می‌‌شود. دفاع کردن در NBA 2K18 کمی سخت‌تر شده اما شاهد آن هستیم که Steal کردن یا گرفتن توپ از رقیب بهبودهایی داشته و راحت‌تر شده است. پیش‌تر در نسخه‌های پیشین بازی برای پرتاب یک توپ حلقه‌ای زرد رنگ زیر بازیکن قرار می‌گرفت که به شما می‌گفت چه مقدار شانس وجود دارد که توپ به امتیاز تبدیل شود اما حال این ویژگی حذف شده و به‌جای آن در زمان پرتاب توپ ستون سفید رنگی در کنار سر بازیکن ظاهر می‌شود و باید آن را در زمان مناسب و با پر شدن آن رها کرد تا توپ به‌خوبی پرتاب شود.

توجه ویژه استودیوی Visual Concepts به جزئیات حقیقتا ستودنی است. درهنگام تجربه NBA 2K18 شما حقیقتا این احساس را دارید که مشغول تماشای یک بازی NBA واقعی هستید، همه چیز در سرجای خود و طبق آن چیزی که هست ساخته شده. از برنامه‌های قبل از بازی که کارشناسان به صحبت و شوخی می‌پدازند تا مصاحبه‌های بین دو نیمه با مربیان و کارشناسان و حتی تماشاگران. گزارشگران بازی به‌خوبی وظیفه خود را انجام دادند و شما یکی از طبیعی‌ترین و بهترین گزارش‌های بازی‌های ورزشی را خواهید شنید. گرافیک بازی همانطور که گفته شد در بهترین وضعیت خود قرار دارد اما مشکلاتی در زمینه چهره‌های بازیکنان مشهور دیده می‌شود که گاهی عدم توجه به جزئیات در ایجاد چهره‌های آنان را می‌توان مشاهده کرد. متاسفانه بازی از مشکلات فنی مختلفی رنج می‌برد. طول تجربه‌ای که داشتم بازی سه بار مختلف در بخش MyCareer کرش کرد و مجبور شدم باری دیگر از کات‌سین‌هایی که دیده بودم به ادامه بازی بپردازم. انیمیشن‌های شخصیت‌ها نیز گاهی به‌طرز خنده‌داری با مشکلاتی روبه‌رو می‌شد، مثلا صحبت‌های شخصیت‌ها به پایان می‌رسید اما آنان همچنان لب می‌زدند!

سرورهای بازی به‌خوبی شلوغ بوده و در رابطه پیدا کردن حریف شما کمتر از ۲۰ ثانیه منتظر می‌مانید. بخش آنلاین بازی به‌خوبی کار نمی‌کند و مشکلات لگ و گیر کردن دارد. ممکن است مشکل از کیفیت خط اینترنت خودم باشد (که البته با چندین نفر دیگر از تجربه کنندگان ایرانی بازی صحبت شد و آن‌ها نیز همین مشکل را داشتند) اما عموما در اواسط بازی شاهد دریافت لگ‌های مختلف بودم که در تجربه آنلاین در عناوین دیگر دیده نمی‌شد. همچنین تلاش‌های مختلفی برای تجربه بازی به‌صورت آنلاین با یکی از دوستانم صورت گرفت که نتیجه‌ای دربر نداشت و تنها یکی از بخش‌های آن قابل بازی بود. طی صحبتی که با بخش پشتیبانی ۲K داشتم برای تجربه بدون مشکل بخش آنلاین، داشتن Nat باز یا Open اهمیت بالایی دارد و درصورت داشتن Nat بسته تضمینی برای تجربه یکپارچه نیست.

میزان محتوای قرار داده شده در بازی بسیار زیاد و بزرگ است. بخش‌هایی چون MyTeam که سیستمی همانند بخش Ultimate Team سری FIFA دارد می‌تواند ساعت‌ها شما را درگیر خود کند. شاید بتوان مهم‌ترین قسمت بازی که تلاش زیادی در آن صورت گرفته را دو بخش MyCareer و MyGm دانست. در MyCareer شما بازیکن خود را خلق می‌کنید و با میانگین قدرت ۶۰ بازی را آغاز می‌کنید. در MyGm نیز شما تیم بسکتبال خود را خواهید داشت و باید به مدیریت باشگاه خود بپردازید. امسال نیز در برای نخستین بار بخش MyGm داستانی همانند MyCareer دارد و میان‌پرده‌های مختلفی برای آن وجود دارد که متاسفانه به‌طرز عجیبی هیچگونه صداگذاری در آن وجود نداشته و داستان بازی از طریق متن گفته می‌شود. هردو بخش دارای میان پرده‌ها و رویدادهای مخصوص به خود است و از نظر محتوایی Visual Concepts سنگ تمام گذاشته است.

بخش MyCareer بازی دارای یک داستان بوده که نه چنان خوب است که شما از روایتش لذت ببرید و نه افتضاح که از شنیدنش بیزار شوید، با این وجود خروجی‌های داستانی بازی جالب نیستند؛ برای مثال اگر شما در یک بازی افتضاح هم بازی کنید در پایان، بازیکن شما همان دیالوگ‌هایی را می‌گیرد که شما عالی بازی کنید. یکی از بدی‌های دو بخش MyCareer و MyGm عدم امکان رد کردن کات‌سین‌ها است. شاید گاهی ما حوصله دیدن میان پرده‌های تکراری که نشان داده می‌شود را نداشته باشیم یا بخوایم آن‌ها را رد کنیم و سریع‌تر به بازی برسیم اما متاسفانه امکان چنین کاری وجود دارد و شما باید تا پایان میان پرده آن را تماشا کنید. نقش آفرینی شخصیت‌های بخش MyCareer خوب نبوده و صداگذاری صورت گرفته برای شخصیت‌ها ضعیف است. بزرگ‌ترین بخشی که به MyCareer اضافه شده، قسمتی نیمه جهان باز به‌نام The Neighborhood است که حاوی قسمت‌های مختلفی چون فروشگاه‌ها، محل تمرین و زمین‌های بسکتبال است. بهترین مثالی که می‌توانم برای درک بهتر The Neighborhood برای شما بزنم همان Tower عنوان Destiny است که در آن تمامی بازیکنان را می‌توانید ببینید و با آن‌ها تعامل کنید. The Neighborhood آنچنان که فکر می‌کنید بخش جالبی نیست و پس از مدت کوتاهی برای‌تان خسته کننده می‌شود. بسیاری از فعالیت‌های موجود در این منطقه گران قیمت هستند و نیازمند تهیه آن به وسیله VC یا ارز داخل بازی است.  در The Neighborhood شما می‌توانید با دوستان خود به تمرین و بازی نیز بپردازید که البته در مدت تجربه‌ای که داشتم نتوانستم بازی خوبی با دوستم داشته باشم چراکه رابط کاربری بخش MyCareer به‌شدت بهم ریخته است و عموما مجبور میشدم با جستجو در فروم‌های مختلف به‌دنبال پیدا کردن راهی برای تجربه بازی با دوستم باشم. از جمله دیگر تغییرات بخش MyCareer می‌توان به نحوه افزایش سطح بازیکنان‌تان اشاره کرد. حال نحوه افزایش سطح بازی شبیه به عناوین نقش آفرینی شده و با افزایش هر سطح شما می‌توانید میزان مشخصی از قابلیت‌های خود را افزایش دهید. برای افزایش قابلیت نیز شما از ارز داخل بازی استفاده می‌کنید، این ارز را می‌توان از طریق بازی کردن و یا با پول واقعی خریداری کرد.

وقتی طمع پیروز می‌شود

وجود پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای این روزها در اکثر عناوین وجود دارد و امری طبیعی تبدیل شده؛ از عناوین شوتری چون Rainbow Six Siege و Halo تا بازی‌های شبیه‌ساز FIFA و Forza، اما چه چیزی پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای NBA 2K18 در بخش MyCareer را از بقیه مجزا می‌کند؟ در دیگر عناوین ما شاهد آن هستیم که پرداخت‌ها به جهت خرید آیتم‌های ظاهری است یعنی تاثیری بر گیم‌پلی نمی‌گذارد و یا اگر ویژگی خاصی دراختیار بگذارد می‌شود با کمی تجربه بازی آن را بدست آورد مثلا در بخش Ultimate Team سری FIFA شما می‌توانید پک‌هایی با پول واقعی خریداری کنید تا بازیکن به شما بدهد در همین حال شما با تجربه چند ساعته بازی به راحتی می‌توانید چندین پک را خریداری کنید و جوایز بسیاری برای تجربه بازی درنظر گرفته شده اما در NBA اوضاع فرق می‌کند. شما در NBA 2K می‌توانید برای شخصیت خود آیتم‌ خریداری کنید، می‌توانید توانایی‌های او را ارتقا دهید درکنار این‌ها شما می‌توانید این کارها را با پول واقعی نیز انجام دهید که به‌نظر مشکلی نیست اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که پیشرفت عادی در بازی به کندی صورت می‌گیرد، همانند یک بازی رایگان با پرداخت‌های درون برنامه‌ای. طبیعتا اکثر ما عناوین رایگان یا Free to Play را تجربه کرده‌ایم. عناوینی که به شما اجازه می‌دهند بازی را به رایگان تجربه کنید اما پیشرفت در بازی به کندی صورت می‌گیرد و همواره شما با تبلیغات و دیدن ویژگی‌های مختلف تشویق به خرج کردن در بازی می‌شوید، اگر NBA 2K18 یک عنوان رایگان بود، وجود چنین سیستمی منطقی به‌نظر می‌رسید اما با وجود قیمت ۶۰ دلاری نسخه استاندارد، به‌جز طمع سازندگان به چیز دیگری نمی‌شود فکر کرد. شاید شما یک هفته به تجربه مداوم بازی بپردازید اما در آخر دوست شما با پرداخت هزینه‌ای دو برابر آنچه که شما در طول یک هفته تلاش کرده‌اید را بدست می‌آورد. در ابتدای بازی شما شخصیت خود را ایجاد می‌کنید که متاسفانه میزان انتخاب‌های شما برای ایجاد شخصیت‌تان بسیار محدود است، شما حتی نمی‌توانید یک ریش ساده برای شخصیتتان قرار دهید و بعد از طراحی او برای داشتن مدل‌های مو جدیدتر، ریش یا هرچیز دیگر نیازمند پرداخت هزینه هستید که بسیار احمقانه به‌نظر می‌رسد. هر ویژگی قرار گرفته در NBA 2K18 طوری است که شما را تشویق به خرید ارز داخل بازی کند. کفش، لباس، خالکوبی و هر ویژگی ظاهری دیگر که بخواهید برای شخصیتتان استفاده کنید نیازمند استفاده از ارز داخل بازی است و این ارز نیست به راحتی بدست نمی‌آید. ما پیش‌تر هم شاهد حضور پرداخت‌های درون برنامه‌ای در سری NBA 2K بودیم؛ اما اینبار جهش روبه‌ جلویی شاهد هستیم که نه تنها به بازی آسیبی جدی می‌زند بلکه پیشرفت کردن را نیز بی‌معنی می‌کند. در روز نخست عرضه وقتی پا به بخش The Neighborhood گذاشته می‌شود شاهد بازیکنانی هستیم که میانگین قدرتشان از ۸۰ بالاتر است و آیتم‌های مختلف ظاهری را دارا هستند در این میان بازیکنانی وجود دارند که با تی‌شرت ساده و چهره‌ای بدون ویژگی خاص و با میانگین قدرت‌های زیر ۷۰ در حال قدم زدن هستند و خب شما می‌توانید به راحتی حدس بزنید که آن‌ها خریداران نسخه استاندارد بازی هستند.

نتیجه گیری

صحبت‌ نهایی درباره بازی NBA 2K18 بسیار برای من سخت است، آیا باید تجربه این بازی را پیشنهاد کنم؟ یا از تجربه آن جلوگیری کنم؟ به‌نظر می‌آید باید بخش بخش برای هر گروه به‌صورت جدا این بازی را پیشنهاد کرد. اگر به‌دنبال تجربه بهترین گیم‌پلی بازی NBA هستید، ۲K18 حقیقتا باید انتخاب شما باشد، این نسخه می‌تواند بهترین ورودی شما به دنیای جذاب بازی‌های NBA باشد. حال اگر از نسخه‌های پیشین همانند نسخه ۱۶ یا ۱۷ قصد ارتقا به نسخه ۱۸ را دارید داستان کمی فرق می‌کند. در حال حاضر به‌نظر من برای کسانی که صاحب‌ نسخه قبلی هستند نیازی به چنین ارتقای گران‌قیمتی نیست و می‌توانند به راحتی بدون آنکه نگران از دست دادن چیز زیادی باشند به تجربه نسخه‌های پیشین خود بپردازند، بخش MyPlayer این نسخه با وجود ارتقاهای جذاب و دوست داشتنی در بین تپه‌ای از پرداخت‌های درون برنامه‌ای گم شده است.

تجربه NBA 2K18 در زمین بازی و خارج از بحث پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای لذت بخش است، بازی در بحث گیم‌پلی شاهکار بوده و جهشی رو به جلو است؛ مشکلات فنی و باگ‌هایی در بازی وجود دارد که باعث شکننده شدن تجربه بازی نمی‌شود اما بازهم از تجربه یک بازی بی‌نقص جلوگیری می‌کند. گرافیک، موسیقی‌ها، گزارشگری و هر چیزی که در زمین بازی و درهنگام تجربه آن مشاهده می‌کنید، عالی است اما خارج از زمین بسکتبال شاهد مشکلات مختلفی هستیم، از پرداخت‌های درون برنامه‌ای سرسام آور آن تا رابط کاربری بهم ریخته بخش MyCareer آن.

عنوان NBA 2K18 یکی از بهترین عناوین سری است که به‌خوبی فرمول موفق خود را بهبود می‌بخشد اما درکنار ارائه ویژگی‌های جدید، ضعف‌های تازه‌ای هم معرفی می‌کند. امیدوارم که ۲K از بازخوردهای مختلف دریافت شده در رابطه با پرداخت‌های درون برنامه‌ای درس گرفته باشد در نسخه‌های آینده حد وسط را رعایت کند.

گیمفا

” target=”_blank” rel=”nofollow noopener”>گیمفا