نقد و بررسی Silence: The Whispered World 2

“به قلم سید محمدرضا مجاب”

نقد این بازی بر مبنا نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت پردیس‌گیم نوشته شده است

Sadwick دلقک نوجوانی بود که در سرزمینی به نام Silence زندگی می‌کرد. باوجود اینکه شغل او سرگرم کردن مردم بود، اما او همیشه غمگین بود، هیچ دوستی نداشت، و از درون احساس سرما و تهی بودن می‌کرد. بدتر از آن، کابوس‌های شبانه‌اش وعده‌ی نابودی دنیای او را می‌دادند. برای رهایی از کابوس‌هایش و برای نجات دنیای خود، Sadwick به سمت قصر پادشاه به راه افتاد تا بفهمد چه اتفاقاتی در شرف وقوع است، و در آنجا با حقیقتی باورنکردنی رو‌به‌رو شد: او در حقیقت پسر بچه ای به نام Noah است که در حالت کما در بیمارستانی بستری‌ست، و دنیای Silence و تمامی مردمان آن خیالی و غیرواقعی هستند. با آگاهی از این حقیقت، او اجازه داد تا دنیای خیالی اطرافش ویران شود و ناگهان در بیمارستان به هوش آمد.

Silence ادامه ی مستقیمی‌ست بر The Whispered World  که در سال 2010 عرضه شد. Sadwick حالا در 16 سالگی به سر می‌برد و با خواهر کوچک خود Renie در دنیای واقعی زندگی می‌کند. بر اثر اتفاقاتی، آنها به دنیای Silence منتقل می‌شوند، اما متوجه می‌شوند که Silence دیگر همان دنیایی که قبلا می شناخته‌اند نیست. باوجود اینکه روایت داستان به قدری جذاب هست که تا پایان فرد را به دنبال خود بکشاند، اما فقدان یک شخصیت اصلی به یادماندنی در بازی به شدت به چشم می‌خورد. Renie با شیطنت‌های کودکانه و لحن خردسالانه اش بسیار دوست داشتنی است، اما Sadwick همچنان همان شخصیت «نچسب» نسخه‌ی قبل باقی مانده است.

طراحی محیط‌ها به حدی نفس گیر است که مدت‌ها به هر بخش خیره خواهید شد!

ایرادات شخصیت پردازی با مواجهه با شخصیت‌های فرعی به اوج می‌رسد. در طول سفر خود با شخصیت‌های زیادی مواجه نمی‌شوید، اما همان افراد معدود نیز به یادماندنی و خاص نیستند، به سادگی وارد داستان می‌شوند و بدون هیچ دلیلی بازی را ترک می‌کنند. Silence بسیار تلاش کرده عنوانی احساسی و برپایه‌ی روابط بین شخصیت‌ها باشد، و خیلی راحت می‌توان گفت که در این هدف موفق نبوده است. همان اوایل بازی یک رابطه ی عاطفی نصفه و نیمه بین Sadwick و Kyra (دختر جوانی که در پی نجات Silence از نابودی است) بوجود می‌آید، ولی بازی ناگهان و بدون هیچ دلیلی آن را کنار می‌گذارد و حس تصنعی بودن وحشتناکی به گیمر تزریق می‌کند.

Renie، خواهر کوچک Sadwick. او با اختلاف بهترین شخصیت بازی ست.

توصیف گرافیک هنری و طراحی‌های Silence واقعا سخت است. به جرات می‌توان گفت که Silence یک دستاورد هنری‌ست، طراحی محیط‌ها آن قدر خوب است که مدتی را به خیره شدن به مراحل گیم‌پلی خواهید گذراند! جالب است که بر خلاف اکثر عناوین Point & Click (که فقط شخصیت‌ها 3 بعدی هستند و بک گراند صفحه یک تصویر 2 بعدی است)، در Silence محیط‌ها هم کاملا 3 بعدی طراحی شده اند. حتی هنگام جابه جا شدن شخصیت، تصویر نیز به آرامی شروع به حرکت می‌کند و 3 بعدی بودن محیط را به رخ می‌کشد و حالتی بسیار واقع گرایانه به بازی می‌دهد. (واقعا امیدوارم این حالت برای عناوین P&C تبدیل به یک استاندارد شود!)

انتظار نداشتید که در یک دنیای خیالی، اژدها وجود نداشته باشد؟

گیم‌پلی عناوین P&C همیشه یک معضل بوده است. بسیاری از عناوین این سبک آنقدر گیم‌پلی و معماهای پیچیده‌ای دارند که ممکن است عده‌ای بازی را نصفه و نیمه رها کنند. برخی عناوین مثل Machinarium باوجود قرار دادن معماهای سخت و زمان بر، راهنمای قدم به قدم نیز برای گیمر قرار می‌دهند و بعضی همان را هم دریغ می‌کنند. اما Silence روندی متفاوت در پیش گرفته و به ساده‌سازی گیم‌پلی روی آورده است. Inventory معروفی که آیتم‌ها در آن نگهداری می‌شد حذف شده، معماهای سخت و طولانی به ندرت به چشم می‌خورد، و حتی یک سری دکمه زنی و تصمیم‌گیری‌های بی تاثیر ( به سبک عناوین Telltale! ) در بازی قرار داده شده تا گیم‌پلی را جذاب تر کند. Silence عنوانی است که می‌توانید با خیال راحت به هر فردی معرفی کنید و نگران خسته شدن او از گیم‌پلی دشوار بازیهای P&C نباشید.

در این تصویر علاوه بر Renie، یکی دیگر از شخصیت‌های بازی نیز حضور دارد! (البته پیداکردن آن فقط برای افرادی که نسخه ی قبل را تجربه کرده اند ممکن است)

کِرم بامزه ی نسخه ی قبل (Spot) نیز در بازی حضور دارد. توانایی‌های Spot در کش آمدن، پف کردن، و حتی جذب کردن مواد مختلفی مثل آب، اصلی ترین معماهای بازی را بر دوش او نهاده است. باتوجه به اینکه بازی 2 شخصیت اصلی دارد، قابلیت سوویچ کردن بین آنها تعبیه شده تا از خسته کننده شدن روند بازی جلوگیری شود. اما یکی از ایرادات بازی در گیم‌پلی، لودینگ‌های آن است. خیلی پیش می‌آید که برای حل یک معما مجبور باشید بین چند محیط جابه جا شوید، و یا آیتمی را به دست آورید و به محیط قبلی برگردید. و هر بار باید شاهد لودینگ خسته کننده ای باشید که یک صفحه ی سیاه بیشتر نیست! حداقل سازندگان می‌توانستند در لودینگ چند توصیه برای لذت بردن بیشتر از بازی پیشنهاد دهند، یا توضیحاتی درباره ی دنیای Silence بیان کنند.

بازبینی تصویری:

نمایی از دنیای زیبای Silence

موجوداتی که Seeker نام دارند و بلای جان شما در طول بازی خواهند بود. بسیاری از سوالات درباره ی آنها پس از پایان بازی بی جواب می‌ماند

پرواز در دنیای خیالی… این یکی از بهترین و لذت بخش ترین مراحل بازی ست

در منوی اصلی چند طراحی و کانسپت آرت از شخصیت‌ها و مناطق بازی به چشم می‌خورد. این طراحی Kyra است.

Sadwick و Kyra. رابطه ی بین این دو می‌توانست خیلی بهتر به تصویر کشیده شود

مینی‌گیم‌های جالبی که در طول بازی خیلی کم به چشم می‌خوردند

نکات مثبت

گرافیک هنری، طراحی محیط و جلوه‌های بصری را به سختی می‌توان توصیف کرد

موسیقی‌های عالی

یک پیشرفت بزرگ نسبت به نسخه‌ی قبل

مواجه با حقیقت تکان دهنده ی ماجرا در اندینگ (های!) بازی

نکات منفی

شخصیت پردازی نه چندان خوب و ناتوانی در به تصویر کشیدن احساسات بین شخصیت‌ها

کارگردانی ضعیف کات‌سین‌ها

بی جواب ماندن بسیاری از سوالات و بی‌دلیل به نظر رسیدن برخی از اتفاقات پس از اندینگ

لودینگ‌های اعصاب خردکن

سخن آخر

Silence را نمی‌توان یک Point & Click ایده‌آل نامید. با وجود این که بازی از نظر گرافیک و جلوه‌های بصری این سبک را به جلو هدایت کرده است، ولی ضعف در شخصیت پردازی و به تصویر کشیدن احساسات بین آن‌ها مانع می‌شود که بازی بی نقص باشد. با این وجود، Silence یک عنوان همه پسند است که هم طرفداران سبک P&C و هم افرادی که با این سبک آشنایی ندارند را راضی خواهد کرد؛ و اختصاص دادن حدود 10 ساعت از وقتتان به آن خالی از لطف نخواهد بود.

Verdict 

Silence isn’t the most ideal Point & Click adventure game. Visually the game takes the genre many steps forward but many flaws in character development & emotional responses leaves room for improvement. Despite this, Silence is a likeable game for everyone: Point & Click pros or not and the 10 hours put in the game are worthwhile

Pros

The artistic nature of graphic, environmental design & visuals are indescribable
Amazing music composition
A grand step forward from previous entry
Facing the truth in the ending(s) is unforgettable

Cons

Unclear characterization and show if feelings from them
Weakly directed cut scenes
Many unrelated events lead to unanswered questions in the end
Unnerving loading time

Score: 7.5 Out of 10

منبع گیمفا