نگاهی به فیلم مادر قلب اتمی
فیلم مادر قلب اتمی ساخته ی علی احمدزاده پس از سه سال توقیف به روز پرده ی سینماها رفت. ژانر این فیلم یکی از ژانر های مدرن و جدیدی ست که همانند آن را کمتر در فیلم های ایرانی می بینیم. این فیلم به دو بخش تقسیم شده که صحنه ی ورود گلزار به فیلم همان آغاز بخش دوم آن است. در مجموع داستان فیلم مدام از حالت واقعی به تخیلی و دوباره از حالت تخیلی به واقعی کشیده می شود و در این میان از شخصیت های مثل صدام است. اگر بخواهیم به تحلیل فیلم مادر قلب اتمی بپردازیم می توانیم بگوییم که این اثر چندپاره، آشفته، توخالی و بی نظم است که هیچ نتیجه گیری و یا داستان منسجمی ندارد.
به نظر می رسد نویسنده مفاهیم خاصی در ذهن خود تشکیل داده بوده و در انتقال آن به فیلم خیلی موفق عمل نکرده است. به نظر می رسد که محتوا و ترتیب دیالوگ های خنثی بصورت اتفاقی کنار هم چیده شده اند و هیچ هدف خاصی در فیلم دنبال نمی شود.
اگر بخواهیم گریزی به کیفیت بازی بازیگران بزنیم می توانیم بگوییم که انتخاب بازیگر به خوبی انجام شده ولی همگی آن ها کاملا ضعیف بوده اند. البته ناگفته نماند که فیلم نامه ی ضعیف هم هیچ جایی برای هنرنمایی باقی نگذاشت. به نظر می رسد که علی احمد زاده با اولین فیلمی که بالاخره روی پرده ی سینماها رفت نتوانست بیننده را راضی کند. بطوریکه هیچ کدام از اقشار دوستدار فیلم چه در سطح تخصصی و چه در سطح عام از آن راضی نبوده اند. تماشای این فیلم پیشنهاد نمی شود.
آیا شما این اثر را تماشا کرده اید؟ نظرتان را در مورد کیفیت و محتوای فیلم در قسمت نظرات با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.
