در گزارش United Nations Environment Program پیش بینی شده که در سال جاری حدود ۵۰ میلیون تن زباله الکترونیکی تولید شود. تیمی تحقیقاتی از دانشگاه استنفورد با مورد توجه قرار دادن شیوع و فراگیر شدن فزاینده ی زباله های الکترونیکی، اقدام به ساخت نیم رسانایی خاص شده اند که به راحتی با اسیدهای ضعیفی همچون سرکه، از بین خواهد رفت – لازم به ذکر است که قطعات نیم رسانا به وفور در لوازم الکترونیکی مصرفی ما یافت می شود.

نیم رسانا ی جدیدی با قابلیت تجزیه زیستی که می تواند مشکل زباله های الکترونیکی (e-waste) را حل کند

این تیم ۹ نفره با همکاری محققی از مرکز تحقیقاتی Hewlett Packard Labs و دو مهندس از دانشگاه کالیفرنیا و سانتاباربارا، قطعات الکترونیکی استفاده شده در این وسایل را مورد بازنگری قرار دادند. طبق گزارش این تیم، ایده اولیه ساخت چنین نیم رسانایی از پوست طبیعی انسان ها الهام گرفته شده است. پوست خراش برداشته شده انسان، قادر به ترمیم خود بوده و به طور کامل دارای قابلیت تجزیه زیستی است. هدف این محققان اضافه کردن این دو ویژگی به قطعات الکترونیکی بوده است.

آنها نوعی پلیمر با قابلیت تجزیه شدن ساخته اند که در واقع اولین پلیمر نیمه هادی ای است که دارای این ویژگی است. البته این پلیمر تنها یک بخش از هر نیم رسانا را تشکیل داده و این تیم همچنین یک مدار الکتریکی و یک ماده زیر لایه با ویژگی زیست تخریب پذیر نیز طراحی کرده اند.

آنها به جای استفاده از طلا که معمولا برای قطعات الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد، از آهن – ماد ای غیر سمی و سازگار با محیط زیست – استفاده کرده اند. همچنین با استفاده از سلولز، زیر لایه ای شبیه به کاغذ را ساخته اند؛ این زیرلایه شفاف به نیم رسانا اجازه می دهد تا به سطوح نرم و خشن بچسبد، شبیه به تصویر زیر که نیم رسانا با زیر لایه شفاف خود به یک آووکادو چسبیده (سطح سخت و خشن) یا سطوح نرم مثل پوست انسان. همچنین این نیم رسانا حتی می تواند در داخل بدن جای داده شود. در نهایت به گفته این تیم، پس از اینکه وسیله الکترونیکی ساخته شده از این نیمرساناها، دیگر قابلیت استفاده خود برای کاربر را از دست دهد، تمام اجزای آن می تواند قطعاتی غیر سمی تجزیه شوند.

کاربردهایی فراوانی برای این نیم رسانا پیش بینی شده که می توان به لوازم الکترونیکی پوشیدنی اشاره کرد. به طور مثال از انها می توان برای ردیابی فشار خون افراد یا استفاده از آنها در تحقیقات زمین شناسی و رها کردن آنها در جنگل ها توسط هواپیما اشاره کرد

vitrino