ورزش نه تنها به بدن های ما فرم می دهد بلکه ذهن های ما را نیز شکل می دهد. با توانایی آرام کردن، بهبود خلق و خو و مقابله با اضطراب و افسردگی، ورزش یک ابزار ارزشمند برای مبارزه با استرس است. اما چگونه عمل می کند؟
واکنش های شیمیایی
یکی از شناخته شده ترین راه هایی که ورزش، مزیت روانی فراهم می کند، از طریق واکنش های شیمیایی است که در مغز تولید می کند. در طی ورزش، هورمون های استرس بدن مانند کورتیزول و آدرنالین کاهش می یابند، در حالی که اندورفین ها (مسکن های طبیعی بدن) برانگیخته می شوند. اندورفین ها با فراهم کردن یک حس سرخوشی نیز مرتبط دانسته شده اند اما با توجه به مقاله مروری «اثرات ضد افسردگی ورزش» که در پزشکی ورزشی منتشر شد، معلوم نیست که آیا اندورفین ها به طور مستقیم، مسئول این احساسات هستند یا اینکه به سادگی درد را مسدود می کنند و به مواد شیمایی «دوپامین و سروتونین» اجازه می دهند که آشکارتر شوند.
بازسازی مغز و حالت ارتجاعی
در حال حاضر موسسات ملی بهداشت روان در حال مطالعه اثرات ورزش روی موش ها هستند و نتایج نشان می دهند که فعالیت بدنی منظم در واقع می تواند مدارهای مغزی درگیر با پردازش عاطفی در حین حفاظت در برابر استرس را دوباره شکل دهد. سایر مطالعات منتشر شده در مجله علوم اعصاب و علوم اعصاب رفتاری، دریافته اند که فاکتور نوروتروفیک در موش های فعال نسبت به موش های بی تحرک، بالاتر بود. به علاوه، موش های فعال نورون های جدیدی ایجاد کردند که به نظر می رسید در هنگام مقابله با استرس منعطف تر بودند، آنها عکس العمل های کنترل شده تری نسبت به موش های غیر فعال از خودشان نشان دادند.
ارتباط کل بدن
انجمن روانشناسی آمریکا، فواید ورزش را تحت عنوان ارتباط کل بدن توصیف می کند: «از نظر بیولوژیکی، به نظر می رسد که ورزش به بدن فرصتی برای مقابله با استرس می دهد. » سیستم های فیزیولوژیکی بدن را که همه آنها در پاسخ به استرس درگیر هستند مجبور می کند که بسیار نزدیک تر از حد معمول ارتباط برقرار کنند و همه اینها توسط سیستم های عصبی مرکزی و سمپاتیک کنترل می شود که باید با یکدیگر نیز ارتباط برقرار کنند. «با فعال کردن این مسیرهای ارتباطی به طور منظم، بدن در مدیریت استرس بهتر عمل می کند. هر چه این امر به دفعات کمتری اتفاق بیفتد، بدن در مقابله با استرس، کمتر کارآمد خواهد بود. »
بهبود سلامت کلی
با انجام فعالیت بدنی منظم، بدن معمولا سالم تر و قوی تر می شود که می تواند استرس مربوط به سایر مشکلات سلامتی که ممکن است با عدم فعالیت بدتر شده یا ایجاد شوند، کاهش دهد. از دست دادن کار و حقوق، ویزیت های پزشک و داروهای گران قیمت می توانند به نگرانی، بی خوابی و تحریک پذیری منجر شوند. با توجه به انتشارات سلامت دانشگاه هاروارد، بدن و ذهن در طول پاسخ به استرس می توانند سیگنال های پریشانی یکدیگر را تقویت کنند و یک چرخه معیوب ایجاد نمایند.
