چه خوشتان می آید و چه خیر، هیدتاکا میازاکی نابغه ای است که یک سبک کاملا جدید را در دل ژانر اکشن نقش آفرینی مدرن خلق کرد و با ساخت شاهکارهایی به نام Souls و Bloodborne و موفقیت بی نظیر آن ها، دیگر بازیسازان را نیز قانع کرد که می توان بازی بسیار سخت و مرگبار و به اصطلاح خودمان “اشک در بیار” ساخت و هم خوب فروخت و هم خوب امتیاز گرفت و هم کلی طرفدار سرسخت و دو آتشه پیدا کرد. جدا از داستان گویی های محیطی عناوین وی و طراحی های هنری شاهکار این بازی ها، چیزی که در عناوین سولز انقلابی بود و باعث خلق زیرشاخه جدیدی در نقش آفرینی شد، گیم پلی و مبارزات بازی های وی بودند که شدیدا بر پایه تمرکز، دقت بسیار بالا، سرعت عکس العمل، و البته صبر و تاکتیک بنا شده بودند و تا قبل از آن هیچ بازی دیگری چیزی شبیه به آن را عرضه نکرده بود. مبارزاتی نه چندان سریع با دشمنانی که ضعیف ترین و معمولی ترین آن ها می تواند در صورت تمرکز نداشتن شما، کارتان را با دو یا سه ضربه تمام کند و البته سیستم پاداش و جزای بسیار لذتبخش و جذاب که بازیباز را پای بازی نگاه می داشت و وی را برای پیشروی تشنه تر می کرد. در حقیقت عناوین سولز وقتی تنبیه می کنند به شدید ترین شکل این کار را می کنند و وقتی هم که پاداش می دهند، آن قدر جذاب و بخشنده هستند که نمی گذارند شما به جزا فکر کنید و تمام فکر و ذکرتان را به این معطوف می کنید که “باید این بخش رو رد کنم تا ببینم چه آیتمی می گیرم. باید این باس رو بکشم تا ببینم چقدر روح میده و چه لباس هایی آزاد میشه.”
عناوین سری سولز باعث شدند تا بسیازی از سازندگان مختلف از آن ها و سبک جالب آن ها الهام بگیرند و کلی بازی مختلف را از “الهام گرفته” تا “تقلید محض” تا به امروز شاهد بوده ایم که برخی از آن ها نیز فوق العاده بوده اند مانند Lords of Fallen و Salt and Sanctuary و البته اخیرا Nioh
عناوین سری سولز باعث شدند تا بسیازی از سازندگان مختلف از آن ها و سبک جالب آن ها الهام بگیرند و کلی بازی مختلف را از “الهام گرفته” تا “تقلید محض” تا به امروز شاهد بوده ایم که برخی از آن ها فوق العاده بوده اند مانند Lords of Fallen و Salt and Sanctuary و البته اخیرا Nioh. در دنیای بازی های رایانه ای برخی عناوین به عنوان نماد و الگوی سبک خود محسوب می شوند و وقتی بازی دیگری در آن سبک ساخته می شود و از آن ها الهام می گرد، اگر مقدار این الهام گرفتن خیلی زیاد باشد و گاها به تقلید انجامیده باشد از آن بازی ها به عنوان ‘Clone….’ یاد می کنند، مانند عناوینی که در سبک اکشن نقش افرینی ایزومتریک هستند و از آن ها به عنوان دیابلو کلون نام می برند. سری سولز نیز در سبک و نوع خاص خود، به عنوان یک الگو و نماد شناخته شده است و بازی هایی که از آن و مکانیک های آن تقلید می کنند را به عنوان “Souls-like”, “Souls-style” یا در حالت عصبانی تر، “Souls clone” در دنیای بازی های رایانه ای خطاب می کنیم.
قبلا دیده ایم که القابی مانند “سولز کلون” باعث به وجود آمدن نفرت در برخی از بازیبازها نسبت به برخی عناوین فوق العاده مانند Lords of the Fallen شده اند و آنها را به همین دلیل کوبیده اند در حالی که الهام گرفتن و عشق داشتن به یک سری، چیز بدی نیست
قبلا دیده ایم که این القاب باعث به وجود آمدن نفرت در برخی از بازیبازها نسبت به برخی عناوین فوق العاده مانند Lords of the Fallen و Salt and Sanctuary شده اند و آن ها را به همین دلیل کوبیده اند، در حالی که الهام گرفتن و عشق داشتن به یک سری، چیز بدی نیست. مطلب امروز ما در مورد یکی از بازی هایی است که جدیدا در نسل هشتم منتشر شده و الهامات زیادی را از شاهکار های سولز گرفته است و البته برخلاف عنوانی مانند لردز او فالن که بارها در مورد آن صحبت کرده ام، بسیار نیز موفق ظاهر شد. این عنوان زیبا که قطعا نام و آوازه اش را شنیده اید Nioh نام دارد. برخی اعتقاد دارند که این عنوان یک سولز کلون است و برخی دیگر می گویند که این بازی تنها از سری سولز الهاماتی گرفته است و یک شخصیت کاملا مجزا دارد. دیدگاه بنده از همان ابتدا مطابق با نظریه دوم بود و کاملا معتقدم که Nioh عنوانی کاملا مجزا با شخصیت منحصر به فرد است که الهاماتی بسیار عالی از سری سولز گرفته و از برخی مکانیک های فوق العاده آن به روش خود استفاده کرده است.
یکی از عناوینی که به زیبایی، دارک سولز را کاملا دو بعدی کرده و یک تجربه فوق العاده بود
اخیرا در یکی از وبسایت های خارجی، مطلبی را در همین مورد مطالعه کردم که به خوبی دلایل مختلفی را که سبب می شود بازی Nioh به هیچ عنوان یک سولز کلون محض نباشد برشمرده و یکی یکی آن ها را مطرح کرده بود. بنده نیز بد ندیدم که این مطلب را در ترکیب با اطلاعات شخصی بنده از این عناوین، برای شما عزیزان به زبان فارسی قرار دهم تا تفاوت های این بازی فوق العاده را با سری شاهکار سولز بیشتر متوجه شویم و شاید نظر قبلیتان در مورد این عنوان تغییر کند. قطعا خالی از لطف نیست که با یکدیگر تفاوت های واضح و مبرهن عنوان Nioh با سری سولز را بررسی کنیم و بیشتر به عمق المان ها و مکانیک های گیم پلی این بازی نسل هشتمی فوق العاده با کیفیت، پی ببریم. اگر به عناوین شاهکار سولز و بازی زیبای Nioh علاقمند هستید بد نیست تا در ادامه این مطلب با ما همراه باشید و اگر هم قصد دارید تا بیشتر با این بازی آشنا شوید و بر اساس المان های گیم پلی آن، در مورد بازی کردن یا نکردن Nioh تصمیم بگیرید، این مطلب می تواند تا حدودی برای شما مفید باشد. پس از شما دعوت می کنم تا در ادامه مطلب “چرا Nioh به هیچ وجه یک “Souls Clone” نیست؟” با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.
با تجربه تمامی عناوین نینجا گایدن، حس می کنم تاثیری که نینجا گایدن بر روی Nioh داشته است اگر بیشتر نباشد، به هیچ عنوان کمتر از سری سولز نیست
می توانیم ساعت ها بنشینیم و در مورد المان هایی که باعث شده اند سری سولز تبدیل به فرنچایزی که اکنون هست، شده است صحبت کنیم و بگوییم دیگر بازی ها تا چه حد شبیه به این سری هستند. اما من اعتقاد دارم این تفاوت ها هستند، نه شباهت ها، که باید بررسی شوند تا ببینیم یک بازی واقعا می خواسته شخصیت مجزایی داشته باشد یا فقط می خواسته تقلید کند. زیرا وقتی تفاوت ها خیلی کم باشند آنگاه مطمئن تر می توان گفت بازی هیچ خلاقیتی نداشته و یک تقلید بوده است.
متاسفانه برخی بازیبازان ناآگاه، بی اطلاع و افراطی که خدا برکت بدهد در کشورمان هم کم نیستند (البته نه در بین کاربران عزیزمان در گیمفا)، فکر می کنند هر بازی که سخت است تقلید سولز است و کم مانده بگویند سوپر میت بوی هم سولز کلون است! مثلا در مورد بازی Niohh هم چنین اعتقادی داشتند و تهمت تقلید محض می زدند در حالی که باید به این دوستان بگویم، عزیزان زمانی که سولز وجود نداشت، نینجا گایدن خودش معنای سختی مرگبار در بازی های مدرن بود. برخی دیگر می گویند هر بازی که در آن روح ها و تجربه هایت را از روی جنازه ات برداری سولز کلون است! در حالی که سال ها قبل از سولز، در دیابلو شاهد چنین موضوعی بوده ایم. در حقیقت وقتی دقیق تر به عنوان Nioh نگاه می کنیم می بینیم که چقدر تعداد تفاوت ها نسبت به سری سولز بیشتر از شباهت ها هستند.
به مانند ویچر، دشمنان در بازی، طراحی شناخته شده و برگرفته از افسانه های موجود دارند و مانند سری سولز طراحی کاملا ساختگی و آزاد ندارند.
این لیستی از مواردی است که در آنها Nioh به هیچ وجه و اصلا و ابدا یک بازی سولز نیست:
- از لحاظ شخصیت، داستان، روایت داستان و سرانجام داستان. در Nioh تنها یک پایان داریم و آن هم با روند داستان گویی بسیار واضح و شفاف و با شخصیت ها و وقایعی که همگی واقعی هستند و حول و حوش وقایع تاریخی Battle of Sekigahara می چرخند.
- داستان بسیار صاف و ساده و پوست کنده بیان می شود نه پنهان در توضیحات آیتم ها و صحبت با افراد و داستان گویی محیطی.
- هیچ دنیای متصل به همی وجود ندارد. هیچ هاب اصلی که پر از تاجر است نداریم. در عوض ماموریت های اصلی، فرعی و باس های تکرار شونده و قابل تکرار داریم و ماموریت های تمرینی برای باز کردن مهارت های مختلف.
- چیزی به اسم NG+ که یکی از ارکان سولز است نداریم. همه چیز باز می ماند و می توانید هر جور می خواهید هر ماموریتی را دوباره تکرار کنید و چیزی به نام دفعات بعدی بازی و .. نداریم.
-
یکی از بزرگترین تفاوت های Nioh با سولز، همین وجود روح های نگهبان هستند که تنوع فوق العاده ای به بازی بخشیده اند
- “meta” وجود ندارد، هیچ محدودیت لول در بازی کو اپ نداریم. عدد قابلیت ها و مهارت های شخصیت ها نیازی به رسیدن به عدد خاصی ندارد و در حقیقت نیازی به “optimizationn” نیست.
- سیستم آیتم ها و لوتینگ مانند دیابلو است، بر پایه رنگ های مختلف، ایجاد تصادفی و تعداد بسیار زیادی آیتم. شما در بازی باید مدام فارم و لوتینگ کنید تا سلاح های بهتر و مواد خام بهتر برای ساخت و ساز به دست آورید. در سولز از قبل تقریبا مشخص است که چه باس و دشمنی ممکن است چه آیتم و سلاحی بیاندازد و سیستم کرفتینگ آن محدودتر است و اصطلاحا “rarity” و بونوس های ویژه ثانویه ندارد.
- سیستم bonuse یا جوایز ویژه. در بازی زره ها و ست های لباسی وجود دارند که قابلیت های ویژه و ثانویه ای را در صورت پوشیدن تمام ست آزاد می کنند که به قدرت روح های نگهبان (guardian spirits) و .. اثرگذار است. در سولز چنین سیتمی نداریم و جدا از محافطت، پوشیدن کل یک لباس حالت زیبایی ظاهری دارد و قابلیت ثانویه ای را به بازیباز نمی دهد.
- دشمنان موجودات برگرفته از فولکلور و افسانه های موجود هستند. به مانند ویچر، دشمنان در بازی، طراحی شناخته شده و برگرفته از افسانه های موجود دارند و مانند سری سولز طراحی کاملا ساختگی و آزاد ندارند.
-
مبارزات و سیستم سلاح های بازی و همینطور وجود روح های نگهبان، تفاوت اصلی و بارز این عنوان با شاهکارهای سری سولز هستند که البته هیچ کدام هم ضعف و ایرادی ندارند.
- مهارت ها و امتیازات مهارت ها برای رشد شخصیت و همینطور کمبوها. مهارت های مختلف حتی برای شمشیرها و سلاح های مختلف هم وجود دارند و کاملا هم با یکدیگر متفاوتند. شما باید از امتیازات تجربه خود استفاده کنید و می توانید تجربه های کاملا مختلفی را با یک سلاح داشته باشید. شما باید کمبوهای مختلف اجرا کنید و مهارت های خاصی را برای سلاح خود برگزینید و فعال کنید، شامل افزودن یک روح نگهبان خاص به سلاح، که باعث محافظت بیشتر یا انجام حرکاتی خاص و قدرتمند می شود.
- مبارزات بسیار بسیار سریع با تمرکز کمتر بر دفاع. به مانند بلادبورن، البته با مقداری سیستم دفاعی تر، شما می توانید Ki خود را در مبارزات با استفاده به موقع و هوشمندانه از ki pulses برگردانید و پس بگیرید که این مبارزات را بسیار سیال تر و سریعتر می کند. همچنین این قابلیت سیستم مدیریت قدرت بدنی را نسبت به سری سولز کاملا متفاوت می کند. همچنین دشمنان نیز سریعتر هستند و می توانند از قدرت ها و مهارت هایی استفاده کنند که شما استفاده می کنید.
-
بازی پر است از آیتم های مختلف قابل جمع کردن در مراحل در قالب Kodama ها و Hot Spring ها که چنین موردی را در سری سولز نداریم. پیدا کردن تعداد زیاد هر دوی این آیتم ها جدا از گرفتن تروفی ها، به شما پاداش هایی را نیز در بازی برای راحت تر کردن آن می دهد.
- مبارزات راه دور. از بین بردن دشمنان از راه دور در بازی گاها بسیار حیاتی است. شما می توانید کار یک دشمن را سریعا با یک شلیک به سرش بسازید و می توانید از cannon خود برای سرعت بخشیدن به باس فایت ها استفاده کنید. برخی زره ها امتیازاتی را برای مبارزه از راه دور و مصرف تیرها در اختیار شما می گذارند. در مجموع نقش مبارزه از راه دور در بازی بسیار بیشتر از سری سولز است.
- طراحی باس ها. تقریبا تمامی باس های بازی دارای رفلکس های بسیار سریع و جاخالی دادن های روی اعصاب هستند و ترکیبی از حملات دور و نزدیک قدرتمند دارند که هر حمله شما را خنثی کنند و در حقیقت مبارزات با باس ها در بازی درگیرانه تر و مقداری سریع تر از سری سولز است.
-
تقریبا تمامی باس های بازی دارای رفلکس های بسیار سریع و جاخالی دادن های روی اعصاب هستند و ترکیبی از حملات دور و نزدیک قدرتمند دارند که هر حمله شما را خنثی کنند و در حقیقت مبارزات با باس ها در بازی درگیرانه تر از سری سولز است
- آیتم های قابل جمع آوری. بازی پر است از آیتم های مختلف قابل جمع کردن در مراحل در قالب Kodama ها و Hot Spring ها که چنین موردی را در سری سولز نداریم. پیدا کردن تعداد زیاد هر دوی این آیتم ها جدا از گرفتن تروفی ها، به شما پاداش هایی را نیز در بازی برای راحت تر کردن آن می دهد.
- مبارزات بازی. مبارزات در بازی و سیستم ۳ منظوره استفاده از سلاح ها که هر کدام باعث متفاوت ساختن کارایی آن سلاح می شود، زمین تا آسمان با سری سولز متفاوت است. شما می توانید به حالت سبک و سنگین و متوسط از یک سلاح استفاده کنید که بسته به شرایط مختلف مبارزه متفاوت است. وقتی حالت سبک را انتخاب کنید ضربات سریع تر ولی با قدرت کمتر و استفاده از Ki کمتر خواهید داشت. حالت سنگین دارای ضربه های سنگین ولی با سرعت کمتر و مصرف بیشتر Ki دارید و در حالت متوسط هم حد وسطی از این دو حالت را در اختیار خواهید داشت. جالب است بدانید که ارتقاها و فنون هر کدام از این حالت ها با دیگری متفاوت است و مثلا یک مهارت یا قابلیت را فقط در حالتی که از حالت سبک در کلاس شمشیر استفاده کنید خواهید داشت و یکی دیگر را مثلا در حالت سنگین استفاده از نیزه. در واقع باید انتخاب کنید که کدام روش بیشتر مناسب شماست و کدام کلاس سلاح را بیشتر می خواهید ارتقا دهید و به این ترتیب مثلا تمرکز خرج امتیازات خود را بر روی حالت متوسط شمشیر که بیشتر با نوع بازی شما همخوانی دارد بگذارید. در واقع در بازی تک تک سلاح ها و ارتقای یکی یکی آن ها زیاد مورد نظر نیست بلکه بیشتر بر ازتقای کلی یک کلاس از سلاح ها تمرکز شده است. همینطور در این بازی شاهد وجود روح های نگهبان به شکل حبوانات مختلف هستیم که هر کدام توانایی های خاص و فوق العاده ای در اختیار بازیباز قرار می دهند و تنوع بی نظیری به مبارزات بازی بخشیده اند که وجود این روح های محافظ یکی از بزرگترین تفاوت های این عنوان با سری سولز محسوب می شود. در واقع می توان گفت مبارزات و سیستم سلاح های بازی و همینطور وجود روح های نگهبان، تفاوت اصلی و بارز این عنوان با شاهکارهای سری سولز هستند که البته هیچ کدام هم ضعف و ایرادی ندارند.
اگر بخواهیم باز هم در مورد تفاوت های بازی Nioh با سری سولز صحبت کنیم و موارد ریز را هم مطرح کنیم می توانیم چندین مورد دیگر را نیز برشماریم اما به همین موارد کلیدی و اصلی بسنده می کنیم چرا که کاملا حق مطلب را ادا می کنند. در واقع موضوع اینجاست که مهم نیست برخی شباهت ها و الهام ها در بازی Nioh از سری سولز وجود دارد بلکه تعداد تفاوت ها آنقدر زیاد هستند که کاملا یک جایگاه مجزا و یک شخصیت مستقل را به بازی Nioh می دهند، مخصوصا وقتی که سازندگان آن، خالقان سری نینجا گایدن هستند که خیلی قبل تر از سولز، درجه های سختی وحشتناک را برای بازیبازان هاردکور به ارمغان آورده بودند. به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی صحیح و منطقی نیست که از اصطلاح “Souls clone” برای این عنوان استفاده شود زیرا که تفاوت ها، آن هم تفاوت های بنیادی و ساختاری خیلی زیاد هستند. من تمامی عناوین سری نینجا گایدن را تجربه کرده ام و باید بگویم که حس می کنم تاثیری که نینجا گایدن بر روی Nioh داشته است اگر بیشتر نباشد، به هیچ عنوان کمتر از سری سولز نیست. بگذارید تا خیلی راحت و صریح بگویم: اگر از سری سولز خوشتان نمی آید، هیچ قطعیتی نیست که از بازی Nioh هم حتما خوشتان نخواهد آمد، بلکه باید گفت اگر از سری سولز تنها به خاطر سخت بودنش خوشتان نمی آید، از عنوان Nioh نیز زده خواهید شد. یعنی Nioh و سولز بزرگترین نقطه مشترکشان سخت بودن آن هاست وگرنه زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند و تعداد تفاوت هایشان در مقایسه با شباهت هایشان خیلی زیاد است. پس لطفا بیهوده هر بازی سختی را سریعا به سولز و “سولز کلون بودن” ربط ندهید و با بی اطلاعی تمام، برای این بازی ها نفرت سازی نکنید و انگشت اتهام به سمت سازندگانشان نگیرید (هر چند متاسفانه برای ما این راحت ترین کار است)، زیرا وقتی از سختی خوشتان نیاید از Lords of the Fallen و Salt and Sanctuary و دیمونز سولز و سوپر میت بوی و نینجا گایدن و دارک سولز و Nioh خوشتان نخواهد آمد و هر بازی سختی، تقلید محض از سری سولز نیست. اگر خود شما هم بازیساز شوید و یک بازیباز نیز باشید، وقتی بخواهید بازی بسازید به یاد عناوین خوبی که تجربه کرده اید می افتید و سعی می کنید از بازی های محبوبتان الگو بگیرید. قطعا نیز خوشتان نخواهد آمد بعد از چند سال زحمتتان یک بازیباز بدون اطلاع و آگاهی تا دو تا خبر در مورد بازیتان می خواند بدون آن که آن را تجربه کرده باشد بگوید “بابا فلان بازی که تقلیده، به درد نمی خوره!”
گیمفا
