کریستوفر نولان از اهمیت ارتباط مخاطب با سینما پس از حل مشکل ویروس کرونا می‌گوید

یکی از مسائلی که این روزها درباره‌ی تعطیلی گسترده‌ی سالن‌های سینما توسط بسیاری از مخاطبان فراموش می‌شود، آسیب وارد شدن به ده‌ها هزار انسانی است که خارج از صنعت فیلم‌سازی و فقط درون بخش نمایش آثار متعلق به جهان هنر هفتم کار می‌کنند. کریستوفر نولان، فیلم‌سازی که اگر ویروس کرونا به سلطه بر جهان ادامه ندهد کمتر از ۱۱۵ روز دیگر فیلم TENƎꓕ (تنت/Tenet) یعنی تازه‌ترین ساخته‌ی خود را به روی پرده‌های نقره‌ای می‌فرستد، به‌تازگی با یک مقاله در روزنامه‌ی واشنگتن پست به ستایش این انسان‌ها پرداخت و درباره‌ی مواردی گفت که مخاطبان سینما نباید در این روزها که بسیاری از فیلم‌ها به‌صورت دیجیتالی پخش می‌شوند، آن‌ها را از یاد ببرند.

کریستوفر نولان: ما به آن‌چه که فیلم‌ها به ما می‌دهند، احتیاج داریم. نباید فراموش کنیم که در پس زرق و برق‌های صنعت فیلم‌سازی چه انسان‌هایی برای نمایش ان فیلم‌ها در سالن‌ها و جمع کردن ما درکنار یکدیگر زحمت می‌کشند. سالن‌های سینما بخشی حیاتی از سبک زندگی ما هستند. آن‌ها در آینده‌ای که در آن جامعه دیگر درگیر ویروس کرونا نیست، به کمک ما احتیاج خواهند داشت. هیچ‌کس نباید فراموش کند که هنر هفتم در پس این ظاهر دوست‌داشتنی چه نقش عظیمی در زندگی ما ایفا می‌کند.

وقتی مردم به فیلم‌ها می‌اندیشند، غالبا  فکرشان نخست به سمت ستاره‌های سینما و سپس به سمت استودیوهای سازنده و همان زرق و برق ظاهری می‌رود. اما صنعت فیلم‌سازی درباره‌ی همگان است؛ درباره‌ی آدم‌هایی که روی فروش حق پخش یک محصول سینمایی کار می‌کنند، تجهیزات لازم را می‌سازند، بلیط می‌فروشند، بلیط می‌خرند، اطلاعات فیلم‌ها را در بانک‌های داده ثبت می‌کنند، کارهای تبلیغاتی آثار را انجام می‌دهند یا سرویس‌های بهداشتی سالن‌های سینما را تمیز نگه می‌دارند. همه‌ی این آدم‌ها بخشی از صنعت فیلم‌سازی هستند؛ همین انسان‌های عادی که یا مخاطب یا فروشنده‌ی فیلم‌ها به حساب می‌آیند. برخی از آن‌ها حقوق مشخصی ندارند و ساعتی دستمزد می‌گیرند. در برخی از زیباترین و دل‌چسب‌ترین محل‌های جمع شدن ما کار می‌کنند و خودشان به سختی زندگی را با حقوق اندک می‌گذرانند.

ویروس کرونا تا این لحظه به‌صورت جدی روی زندگی بیش از ۳۰۰ هزار نفر تاثیر داشته است و متاسفانه توانست بیش از ۱۲۰۰۰ مرگ به بار بیاورد. اکنون علاوه‌بر تعطیلی سینماها، به درستی در بسیاری از نقاط جهان از جمله بخش‌های زیادی از آمریکا قانون اجبار به ماندن در خانه اعمال می‌شود. این یک چالش بی‌سابقه است که ما در مقابل آن قرار گرفته‌ایم و درباره‌ی نحوه‌ی فائق آمدن بر آن ناآگاه هستیم. انواع‌واقسام کسب‌وکارها هم به درستی با درک ضررهای اجتناب‌ناپذیری که بر آن‌ها وارد خواهند شد، مسیر تعطیلی را در پیش گرفته‌اند. راه دیگری وجود ندارد.

وی صحبت‌های خود در این رابطه را در بخش دیگری از مقاله این‌گونه ادامه می‌دهد:

شبکه‌ی فوق‌العاده و پیوسته‌ی سینماهای هر کشور به خودی خود یک صنعت را می‌سازد و امیدوارم اکنون که دولت‌ها آن‌ها را باتوجه‌به شرایط تعطیل کرده‌اند، همه بفهمند که هرکدام از این سالن‌ها یک عنصر کلیدی در زندگی اجتماعی ما و سازنده‌ی تعداد قابل توجهی از شغل‌ها و لحظات سرگرم‌کننده‌ی بی‌پایان است. به‌عنوان یک فیلم‌ساز کار من همواره بدون تک‌تک انسان‌های دیگر فعال در نقطه به نقطه‌ی این صنعت و تمام تماشاگرانی که به استقبال فیلم‌ها می‌روند، ناقص خواهد ماند.

البته که این دوره‌ی زمانی ویژه به یاد ما آورد که بخش‌هایی بسیار مهم‌تر از کارهایی چون رفتن به سالن‌های سینما درون زندگی وجود دارند. ولی وقتی که عمیقا به داشته‌های گرفته‌شده از انسان‌ها با تعطیلی سینماها فکر کنیم، می‌فهمیم که راهی برای تصور زندگی بدون وجود آن‌ها نداریم. سالن‌های سینما اکنون در خاموشی به سر می‌برند؛ انگار به شکل دردناکی دیگر اهمیتی ندارند. وقتی این دوران گذشت ما به یک اتحاد انسانی عظیم برای زیستن، خندیدن و عشق ورزیدن درکنار یکدیگر و برای یکدیگر احتیاج خواهیم داشت و این اتحاد قوی‌تر از همیشه خواهد بود. سالن‌های سینما هم لیاقت بهره بردن از نتایج این اتحاد را دارند. ما باید به فکر همه‌ی کسب‌وکارهای محلی سالن‌های سینما در کشورهای گوناگون باشیم و به محض پایان یافتن دوران درگیری با کرونا روی پرده‌های نقره‌ای با فیلم‌های جدید و مورد انتظار به استقبال تماشاگر برویم.

ما این حمایت همه‌جانبه را فقط به ۱۵۰۰۰۰ فرد فعال در صنعت پخش فیلم‌ها در سالن‌های سینمای کشور آمریکا بدهکار نیستیم. ما این را به خودمان بدهکاریم. باید بااستحکام و بدون لغزش به یاد داشته باشیم که به آن مواردی که فیلم‌ها و فقط فیلم‌ها تقدیم ما می‌کنند، نیاز داریم.

کریس نولان که همیشه به پخش فیلم‌ها در سالن‌های سینما، تجربه‌ی آن‌ها در همین محل‌ها و در کل حفظ برخی سنت‌ها و شیوه‌های مهم صنعت فیلم‌سازی اهمیت داده است، در انتها صحبت‌های خویش را با اشاره به علت حقیقی حضور بسیاری از انسان‌ها در سالن‌های سینما به پایان می‌رساند؛ مکان‌هایی خاص که فرصت لمس تجربه‌ای به مراتب فراتر از تماشای یک فیلم سینمایی در خانه را فراهم می‌سازند.

شاید مثل من شما هم برای مدتی باور کرده‌اید که به‌خاطر مواردی همچون تکنولوژی‌های صوتی بسیار بهتر به کار رفته در یک سالن سینما به آن‌جا می‌روید. شاید فکر می‌کنید به خاطر لذت بردن از بادام زمینی‌ها، نوشابه‌ها یا پاپ‌کرن‌های تازه فیلم را در سینما می‌بینید. اصلا شاید فکر می‌کنید که خود تماشای فیلم‌ها حرکتی صرفا برآمده از میل به دیدن مواردی چون درخشش ستاره‌های سینما است. ولی این‌گونه نیست. ما به خاطر هیچ‌کدام از این‌ها فیلم نمی‌بینیم و به خاطر هیچ‌کدام از این‌ها به سالن‌های سینما نمی‌رویم. بلکه به‌خاطر یکدیگر و حضور درکنار هم این کار را می‌کنیم.

– کریستوفر نولان

تانی کال

برگرفته از The Hollywood Reporter

زومجی