یانیو الریش از دانشگاه کلمبیا با همکاری دینا زیلینسکی از مرکز ژنوم نیویورک این روش را طراحی کرده‌اند. آنها در این زمینه از روش جدید رمزگذاری دی‌ان‌ای استفاده کردند که بیشترین میزان اطلاعات به ازای هر نوکلئوتید را ذخیره می‌کند. این دو دانشمند در آزمایش‌ها با استفاده از الگوریتمی به نام DNA Fountain، شش فایل (یک فیلم کوتاه، کل یک رایانه OS و یک کارت هدیه آمازون) را درون یک ذره دی‌ان‌ای ذخیره کردند. الریش در این باره می گوید: «روش رمزگذاری ما ۱۰۰ بار کارآمدتر از روش‌هایی است که در سال ۲۰۱۲ ساخته شد و می‌تواند ۲۱۵ پتابایت اطلاعات را در یک گرم دی‌ان‌ای ذخیره کند.
هرچند این روش برای ذخیره سازی اطلاعات بسیار کارآمد است؛ اما باید در نظر داشت که هزینه‌های ذخیره و خوانش اطلاعات در دی‌ان‌ای بسیار زیاد است. برای ذخیره این پکیج اطلاعاتی ۲ مگابایتی در دی‌ان‌ای، هفت هزار دلار برای سنتز دی‌ان‌ای و دو هزار دلار دیگر برای انجام توالی آن هزینه شده است. به عقیده الریش یک دهه طول خواهد کشید تا ذخیره اطلاعات در دی‌ان‌ای برای عموم مردم قابل دسترس باشد.این روش درحقیقت حفظ اطلاعات پایه توالی دی‌ان‌ای است. این فناوری با استفاده از دی‌ان‌ای مصنوعی انجام میشود که در ماشین‌های الیگونوکلئوتیدی به کار می‌رود.
ماشین‌های الیگونوکلئوتیدی نیز به نوبه خود برای ذخیره‌سازی و بازیابی اطلاعات دی‌ان‌ای به کار می‌رود. این نوع سیستم ذخیره، فشرده‌تر از نوارهای مغناطیسی و هارد درایوهاست، زیرا در دی‌ان‌ای اطلاعات بیشتری ذخیره میشود. دانشمندان معتقدند با استفاده از همین روش می‌توان به طور موثر تمام اطلاعات جهان را درون یک اتاق فشرده و ذخیره کرد! هر پتابایت معادل ۱۳.۳ سال ویدئو با کیفیت HD است.
مهر
