توشاک طی این مصاحبه به سؤالات زیر پاسخ داد:
فکر می کنید کدام تیم قهرمان لالیگا شود؟
زمانی که بارسلونا در آخرین روز چند عنوان قهرمانی به دست آورد را به یاد می آورم. ما همراه با رئال سوسیداد در نوکمپ بازی می کردیم که رئال مادرید لیگ را در تنریف از دست داد. شاهد اتفاقات بسیاری در اسپانیا بوده ایم؛ یک ضرب المثل معروف اسپانیایی در مورد دم گاو نر هست (به انگلیسی؛ تا زمانی که بانوی چاق نخوانده، تمام نمی شود) – و اوضاع می تواند به شکل دراماتیکی در دقیقه ‘۹۰ تا ‘۹۲ تغییر کند… ما در مورد دو تیمی صحبت می کنیم که می توانند با آخرین ضربه به توپ در جریان بازی گلزنی کنند. من انتظار دارم که هم بارسا و هم رئال مادرید در بازی های باقی مانده خود پیروز شوند.
پرونده انضباطی راموس:
او بیشتر از هر بازیکن دیگری در تاریخ رئال مادرید کارت گرفته است. او از رکورد کارت های قرمز هیرو (۲۲) هم عبور کرده و بیشترین کارت قرمز را در تاریخ باشگاه دارد. در فینال جام باشگاه های جهان هم او باید اخراج می شد اما داور از اینکه بازیکن رئال مادرید را اخراج کند ترسید. چند روز پیش هم چنین اتفاقی رخ داد. خیلی سخت است که بازیکنی بتواند به اندازه راموس کارت دریافت کند.
کریستیانو، آفساید در دربی:
آنها می گویند که او از لحاظ جایگیری در آفساید بود یا تداخلی در بازی نداشت، اما اگر او تداخلی در بازی ندارد، پس نباید آنجا باشد. اگر من یک مدافع باشم و ببینم که مهاجمی با یک متر فاصله از من ایستاده است و در آفساید قرار دارد، قصد رها کردن یارگیری از او را نخواهم داشت. در جای خود می ایستم چون او در آفساید قرار دارد، اما ناگهان او گلزنی می کند و در آفساید هم نیست… درست بودن اینگونه تصمیمات سخت است.
گرت بیل:
من بیل را خوب می شناسم چون وقتی ۱۷ ساله بود، اولین بازی ملی خود برای ولز را با ما انجام داد، و بزرگترین مشکلی که داشته این است که کار خود را به عنوان دفاع چپ شروع کرد و به نظرم هنوز هم یک دفاع چپ است. فکر می کنم این بهترین پست برای اوست. بیل یک بازیکن چپ پاست اما در بال راست بازی می کند – هرگز ندیده ام که روبرتو کارلوس در بال راست بازی کند. مردم می گویند که اگر در دفاع چپ بازی کنید نمی توانید بهترین بازیکن دنیا شوید اما من مالدینی، روبرتو کارلوس و کاماچو را به آنها یادآوری می کنم. همچنین بیل وقتی خیلی جوان بود، دچار مصدومیت جدی شد و فکر می کنم این در پیشرفت او تأثیر داشت.
سیستم ‘توشاک’:
خیلی از تیم ها با سیستمی بازی می کنند که از روی عادت ‘توشاک سیستم’ خوانده می شود – یک خط دفاع ۴ نفره با یک دفاع آخر. این سیستم را برای اولین بار در ولز استفاده کردم، وقتی که بازیکن-مربی بودم. در رئال سوسیداد با این سیستم قهرمان کوپا دل ری شدیم و با رئال مادرید لیگ را فتح کردیم و حالا آن را سیستم ‘انقلابی’ می خوانند. به یاد دارم که رئیس سابق باشگاه رئال مادرید [رامون مندوزا] شک و تردید های خود را در مورد این سیستم داشت اما وقتی قهرمانی لیگ را جشن می گرفتیم، با یک سیگار بر لب می خندید؛ ‘سیستم دفاعی، هان؟ ۱۰۷ گل! رکورد لیگ است!’ کرویف هم از این سیستم استفاده کرد.
هواداران رونالدو را هو می کنند:
این را درک می کنم، اما فکر نمی کنم او هم درک کند… (می خندد). او تنها کسی است که هو شدن خود را درک نمی کند. هیچکس دوست ندارد که هو شود. اما اگر آنها شما را هو نکنند، بازیکن دیگری را هو خواهند کرد.
کریستیانو رونالدو و مسی:
بدون کم کردن چیزی از ارزش های رونالدو، فکر نمی کنم دیگر در زمان خود بتوانیم بازیکنی مثل مسی ببینیم.
برچسب قیمت ۶۰ میلیون یورویی روی وینیسیوس جونیور ۱۶ ساله:
(نفس عمیقی می کشد) وقتی من به لیورپول پیوستم، هفته ای ۸۰ پوند دریافت می کردم. ورزشگاه ۵۴,۰۰۰ نفر گنجایش داشت و به ازای هر دو نفری که به ورزشگاه می آمدند، باشگاه به ما دو پوند دیگر می داد. اگر ورزشگاه پر می شد، ما ۱۶ پوند بیشتر دریافت می کردیم – طوری که تقریباً هفته ای ۱۰۰ پوند دریافت می کردیم. با آن دستمزد می توانستیم به مدت ۳ یا ۴ روز به بنیدورم برویم!! پولی که امروزه از آن صحبت می شود، فراتر از حد تصورات من است. نمی توانم آن را درک کنم. تنها چیزی که می توانم بگویم این است که در زمان من می دانستیم که قرار نیست همگی مربی شویم بنابراین به پول کافی نیاز داشتیم تا بتوانیم کسب و کار کوچکی راه بیاندازیم؛ اما حالا بازیکنان ۲۱ یا ۲۲ ساله آنقدر دریافت می کنند که یک عمر برای آنها کافی باشد. اگر چنین پولی دریافت کنید پس انگیزه کجاست؟ مربیگری این روز ها خیلی سخت تر از چند سال پیش است.
دوره دوم به عنوان مربی رئال مادرید:
هیچ چیز آن شبیه دوره اول مربیگری ام نبود. ۱۰ سال بعد از آن بود – ‘پسران فراری’ هم بودند که خیلی خوشآیند نبودند. آنها تازه مقابل یوونتوس قهرمان لیگ قهرمانان شده بودند و فکر می کردند که خیلی عالی هستند. هیدینک به عنوان جانشین هاینکس آمد، اما تنها ۶ ماه دوام آورد. خیلی سخت بود.
تمدید قرارداد زیدان:
شاید زیدان همین حالا هم تمدید کرده باشد اما اگر از روی مورد لوئیز انریکه قضاوت کنیم، احتمالاً بهتر است که چیزی نگویید چون مثل بوسه مرگ است. او می گوید که در مورد تمدید قرارداد با کسی صحبت نکرده و فلورنتینو هم چیزی نمی گوید.
زیدان من را به یاد نقل قول قدیمی بیل شنکلی می اندازد که گفت تنها چیزی که در مورد فوتبال شگفت زده ام می کند این است که هواداران شگفت زده می شوند – وقتی که هر اتفاقی در فوتبال می تواند رخ دهد. چند روز پیش بازی رئال مادرید را تماشا می کردم و با خود گفتم؛ ‘اگر تیمی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه را تشکیل دهید، چند نفر از بازیکنان کنونی در آن جای می گرفتند؟’. نمی توانستم به جز شاید کریستیانو، به هیچ کدام آنها فکر کنم. اما نکته شگفت انگیز این است که آنها مجدداً به فینال لیگ قهرمانان راه یافته اند. رئال مادرید مربیان دیگری هم داشته که ترکیب هایی بهتر از ترکیب زیدان داشته اند پس این یعنی حتماً او کار درستی انجام می دهد.
مجادله ها بین راموس و پیکه:
اگر مربی یکی از این دو باشگاه بودم، تحمل این نوع رفتار ها برایم بسیار سخت بود. هیچ کدام از آنها به نظرم خنده دار نیستند. راموس در باشگاه خود بیشتر از هر بازیکن دیگری کارت قرمز دارد و این شامل صحنه هایی که باید کارت می گرفت هم نمی شود. اگر قرار باشد دو مدافع مرکزی از میان تمام تیم هایی که طی ۱۴ سال هدایت کرده ام، انتخاب کنم، هیچ کدام از آنها را انتخاب نمی کردم.
برنامه نود
