بعد از قهرمانی استقلال خوزستان اما دیگر نمی‌شود هیچ تیمی را دست‌کم گرفت و از درخشش آن به سادگی رد شد. حتی اگر آن تیم تازه وارد از یکی از فقیرترین نقاط ایران آمده و تنها سرمایه‌اش امید باشد. استقلال خوزستان، تیمی که اتفاقا از همین جنوب ایران آمد و جام‌قهرمانی را از مدعیان ربود به تیم‌های کوچک و بزرگ یاد داد که از هیچ اتفاقی غافلگیر نشوند.
نگاهی به نتایج استقلال خوزستان در دو فصل گذشته و مقایسه آن با نتایج مهدی تارتار در پارس جنوبی نشان می‌دهد که این تیم حتی از شاگردان ویسی هم بهتر نتیجه گرفته است. استقلال خوزستان از اول قرار نبود شگفتی‌آفرین باشد. آنها لیگ را با باخت به سپاهان شروع کردند. بعد از آن سه برد، توجهات را به اهواز جلب کرد. پارس جنوبی اما فعلا و تا هفته چهارم طعم باخت را نچشیده است و با ۱۰ امتیاز و به‌خاطر تفاضل گل در رده دوم قرار دارد. پارس‌جم از پرسپولیس طوفانی هم بیشترین گل‌زده و فقط به‌خاطر گل‌خورده بیشتر در صدر جدول نیست.
پارس جنوبی که حتی بهتر از استقلال خوزستان هم لیگ را شروع کرده شاید با ادامه این روند بتواند دومین جام شگفتی را به جنوب ببرد. اگرچه ادامه این روند با اما و اگرهای زیادی همراه است. کار سختی که برای تارتار و شاگردانش ازقهرمانی در لیگ یک بسیار سخت‌تر است. بی‌شک یکی از الگوهایی که پارس‌جم باید از استقلال خوزستان به امانت بگیرد تا شاید بتواند حداقل امید قهرمانی یا کسب سهمیه را زنده نگه دارد گل‌نخوردن است. گل‌نخوردن رمز اول و آخر استقلال خوزستانی بود که قهرمان شد و تارتار اگر می‌خواهد درخششش خیلی کوتاه نباشد باید خط دفاعش را قوی‌تر کند. اتفاقی که جذب اومانیا نشان می‌دهد به آن فکر کرده و برای خط دفاعش برنامه‌های ویژه‌ای دارد.
