حتی گل دقیقه دوم الاهلی هم نتوانست پرسپولیس را از مسیرش منحرف کند. پرسپولیس که از زمان حضور برانکو روی به بازی مالکانه آورده، در همه شرایط اصرار به ادامه این سبک از فوتبال دارد. فوتبال مالکانه یک فلسفه است و صرفا با حفظ توپ در یک یا دو مسابقه نمیتوان به آن رسید. برای ارائه این فوتبال، باید از احساس دور شد و دریافت دو گل در این دیدار حیاتی، معیار خوبی برای سنجش پرسپولیس بود.
برانکو در این دیدار نشان داد که در شرایط بحرانی هم میتواند به فلسفهاش پایبند باشد. بازیکنان پرسپولیس در این مسابقه ۴۹۵ پاس دادند. این در حالی است که تیم حریف فقط ۲۷۰ پاس داده بود. مالکیت ۶۴،۳ درصدی پرسپولیس هم دیگر آماری است که به فوتبال مالکانه پرسپولیس صحه میدهد.
به طور معمول در شرایطی که تیمها عقب میافتند، روی به بازی احساسی میآورند و فوتبال مالکانه را فراموش میکنند. یکی از راههای تشخیص این که تیم از فرم خودش خارج شد یا نه، تعداد پاسهای بلند است. معمولا در این شرایط بازیکنان روی به بازی مستقیم آورده و تعداد ارسالهای بلند بازیکنان زیاد میشود. ولی پرسپولیس در این دیدار، مجموعا شانزده درصد پاسهایش را پاس بلند تشکیل میداد. که تعداد زیادی از آنها هم مربوط به سانترهایی است که از کنارههای محوطه جریمه روی دروازه حریف ارسال شد. در حالی که الاهلی دو برابر پرسپولیس از پاس بلند استفاده کرد.
دقت پاس بازیکنان پرسپولیس نزدیک به ۷۹ درصد بود. آمار دیگری که نشان میدهد پرسپولیس از بازی مستقیم استفاده نکرد و بازیکنان، نزدیکترین فاصله را برای مقصد پاسهایشان انتخاب میکردند. ۶۶% پاس بازیکنان پرسپولیس در زمین حریف هم به بازیکنان خودی رسید. این آمار، نشان میدهد برانکو در شرایط سخت هم فوتبال مالکانه را به اجرا گذاشت. اتفاقی که خوشبختانه، نتیجه را هم برای نماینده ایران تغییر داد.