نقد و بررسی بازی ATOMEGA

اگر سبک شوتر اول‌شخص را جزو محبوب‌ترین سبک بازی‌ها بدانیم، دروغ نگفته‌ایم. سبکی با بازی‌هایی چون Battlefield ،Call of Duty،Titanfall یا آثار متنوع دیگر که معمولا افراد زیادی آن‌ها را به شکل تک‌نفره یا چندنفره تجربه می‌کنند. حال استودیو یوبی‌سافت رفلکشنزکه با ساخت بازی‌ای چون Grow Home آن را می‌شناسیم، بازی‌ای در این سبک با نام ATOMEGA منتشر کرده که البته تفاوت‌های زیادی با بازی‌های شوتر اول‌شخص رایج دارد و از طرفی هم فاقد بخش داستانی است و با یک بازی چندنفره رو‌به‌رو هستیم.

حال شاید با شنیدن اسم بازی شوتر اول‌شخص چندنفره، ذهن‌تان سراغ بازی‌هایی مثل بتلفیلد یا Counter Strike رفته باشد، اما واقعیت این است که ATOMEGA بازی‌ای در این سبک با ایده‌ای نو و جدید است؛ در واقع همین ایده جالب بازی بود که باعث شد شخصا به امید بازی کردن تجربه‌ای نو در سبکی آشنا جذب بازی شوم، اما خب نتیجه، آن چیزی که انتظار می‌رفت نیست و ATOMEGA حتی برای یک بازی ۱۰ دلاری هم جذابیت کافی را ندارد و خیلی بازی‌های شوتر اول‌شخص رایگان در دسترس هستند که به مراتب از این بازی جذابیت بیش‌تری دارند.

اما برای اینکه بتوانیم از مشکلات بازی ATOMEGA بگوییم، اول باید با سبک و سیاق بازی آشنا شویم و بدانیم که چرا گفته شد گیم‌پلی بازی ایده‌ای نو و جدید دارد. در ابتدای بازی ATOMEGA، شما و دیگر بازیکنان، نقش یک ذره نورانی را دارید و هدف‌تان این است که با جمع کردن مکعب‌های موجود در محیط، به مرور بزرگ و بزرگ‌تر شوید. در بازی شاهد چندین سطح هستیم که با جمع‌آوری مکعب، می‌توانید به آن‌ها برسید و به مرور زمان، به موجود بزرگ‌تر و قوی‌تری تبدیل شوید. آخرین سطحی که می‌توان به آن رسید، امگا نام دارد و در این حالت به موجودی عظیم‌جثه تبدیل خواهید شد که به راحتی می‌تواند با شلیک اشعه‌ای دیگر موجودات را نابود کند. مساله جمع‌آوری مکعب‌ها و بزرگ‌تر شدن، یک جنبه از بازی است و جنبه دیگر، شلیک به دیگر موجودات حاضر در بازی و از بین بردن آن‌ها است. زمانی که بتوانید موجودات دیگر گیمر‌ها را از بین ببرید، آن‌ها به تکه‌های ریزی تبدیل می‌شوند و این شانس را دارید که با جمع‌آوری این تکه‌ها، سریع‌تر بزرگ شده و قوی‌تر شوید. بازی از این حیث شباهت‌هایی به بازی Evolve دارد که در آن، موجودات بازی به مرور پیشرفت کرده و قوی‌تر می‌شدند.

خب تا به اینجای کار همه‌چیز خوب و مثبت به نظر می‌رسد و با اثری طرف هستیم که حس و حال جدیدی را در بین بازی‌های شوتر اول‌شخص دارد. اما مشکل اصلی بازی، این است که ATOMEGA نهایتا برای یکی دو ساعت سرگرم‌کننده باقی می‌ماند و پس از آن، حس و حال تکراری و حوصله‌سربر بودن به کاربر دست می‌دهد. این مساله هم خود دلیلی دارد و آن هم اینکه ATOMEGA، شدیدا از کمبود محتوا رنج می‌برد. تصور کنید بازی‌ای مثل بتلفیلد یا Call of Duty با آن مکانیزم‌های گیم‌پلی غنی، فقط یک اسلحه و یک نقشه داشته باشند. حال هرچه که خود بازی جذاب هم باشد، نهایتا تا جایی می‌توان با این نبود تنوع سر کرد و پس از آن بازی به تجربه‌ای خسته‌کننده تبدیل می‌شود. خب ATOMEGA دقیقا همین مشکل را دارید و در بازی فقط شاهد یک نقشه هستیم و به همین دلیل هم پس از چند دست بازی کردن، همه چیز حالتی تکراری پیدا می‌کند.

البته سازندگان بازی اخیرا وعده داده‌اند که قرار است محتویات بیش‌تری را برای بازی منتشر کنند، اما ملاک ما بررسی بازی در حالت فعلی است و خب حداقل در حال حاضر، ATOMEGA بازی‌ای نیست که خرید آن، حتی به قیمت ۱۰ دلار هم ارزش داشته باشد. با این حال نباید هم ATOMEGA را یک بازی کاملا ضعیف خطاب کرد. چرا که بازی در صورتی که محتویات متنوع‌تری داشت، قطعا می‌توانست تجربه سرگرم‌کننده‌ای باشد. درست است که گیم‌پلی خود بازی به اندازه آثار بزرگ سبک شوتر اول‌شخص جذاب نیست، اما بد هم نیست و لذت خاص خود را دارد. مخصوصا که شاهد تعادل نسبتا خوبی هم در بازی هستیم و مثلا صرفا بزرگ‌تر شدن و رسیدن به سطوح بالا، همیشه تضمین‌کننده موفقیت نیست. چرا که مثلا هرچه شما با جمع‌آوری گوی‌ها بزرگ‌تر می‌شوید، سرعت‌تان هم کم‌تر می‌شود و در نتیجه موجودات کوچک‌تر می‌توانند با تکیه بر سرعت بالاترشان، شما را آزار بدهند. یا یک ویژگی مثبت دیگر در بازی، وجود یک سری توانایی‌های ویژه مثل احیای سلامتی یا سپر مخافظ است که عمق بیش‌تری به گیم‌پلی بازی می‌دهند و استفاده به جا از آن‌ها، می‌تواند تاثیر زیادی روی مرگ یا زنده ماندن شما ایفا کند.

ATOMEGA همچنین یک بخش شخصی‌سازی هم دارد که می‌توانست جذابیت بیش‌تری به بازی بدهد اما خب این بخش هم از همان مشکل اصلی بازی یعنی کمبود محتوا رنج می‌برد؛ چرا که در این قسمت نهایتا می‌توانید رنگ مکعب‌ها یا یک سری موارد ظاهری دیگر را تغییر دهید که خب تاثیری در بخشیدن تنوع به خود بازی ندارند. ضعف در این قسمت حتی باعث شده تا سیستم پیشرفت و ارتقای بازی هم بی‌معنی شود و با اینکه پس از نبرد‌ها، XP کسب کرده و سطح‌تان بالاتر می‌رود، اما در واقع تغییر خاصی در بازی یا شخصیت‌تان با ارتقا سطح اعمال نمی‌شود یا به آیتم جدید و جذابی دست پیدا نمی‌کنید که حداقل همین عاملی برای جذب شدن‌تان به بازی باشد.

اما ATOMEGA با وجود تمام مشکلاتی که مفصل به آن‌ها اشاره کردیم، در زمینه‌های صوتی و بصری شرایط بدی ندارد. گرافیک بازی در عین سادگی، کیفیت خوبی دارد و طراحی‌ها، به همان شکلی هستند که باید باشند و کاملا با روند ساده بازی و مکانیزم‌های آن، همخوانی دارند. از طرف دیگر طراحی موجودات داخل بازی هم به خوبی صورت گرفته و مساله مهمی هم وجود دارند و آن هم اینکه حتی در شلوغ‌ترین دقایق بازی و مثلا زمانی که یک امگای عظیم‌جثه رو‌به‌رویتان قرار دارد، همه‌چیز کاملا روان و بدون کوچک‌ترین افت فریمی اجرا می‌شود. در زمینه صوتی هم با اینکه اگر بازی موسیقی‌های بیش‌تری داشت قطعا شرایط بهتری را تجربه می‌کرد، اما با وجود تنوع کم، موسیقی پخش‌شده در بازی کیفیت خوبی دارد و این مساله در رابطه با صداگذاری شلیک‌ها و موارد دیگر هم صدق می‌کند. همچنین بد نیست به کیفیت سرور‌های بازی نیز اشاره کنیم که شرایط خوبی دارند و درست است که به دلیل کم بودن تعداد کاربران بازی گاهی باید زمان نسبتا زیادی را برای وارد شدن به بازی منتظر بمانید، اما حداقل شاهد مشکلاتی چون قطعی یا مشکل پینگ نخواهید بود و با یک اینترنت معمولی هم می‌توانید از ATOMEGA لذت ببرید.

ATOMEGA توسط استودیویی ساخته شده که پیش از این، بازی‌های خوب و با کیفیتی را ساخته و روانه بازار کرده است. اما بازی جدید آن‌ها، بیش از آنکه لایق نام کمپانی‌ای چون یوبی‌سافت باشد، شبیه به یک پروژه دانشجویی است که انگار با کم‌ترین میزان بودجه و امکانات ساخته شده است. درست است که هسته اصلی گیم‌پلی بازی کیفیت نسبتا خوبی دارد، اما ATOMEGA خیلی زود تکراری و خسته‌کننده می‌شود و آن محتوایی را که از یک بازی شوتر اول‌شخص انتظار می‌رود، ندارد. به همین دلیل هم نهایتا یکی دو ساعت با این بازی سرگرم خواهید شد و در صورتی که سازندگان محتویات جدیدی را، آن هم خیلی زود برای بازی منتشر نکنند، ATOMEGA هم به جمع بازی‌هایی خواهد پیوست که در لابه‌لای آثار بزرگ سبک شوتر اول‌شخص، گم می‌شوند و حرفی برای گفتن ندارند.