چه کارمندانی شایسته ترفیع هستند؟
اگر می خواهید ترفیع بگیرید و پیشرفت کنید، بهتر است فراتر از مهارت ها و تجارب خود بیاندیشید. بهترین کارکنان آنهایی هستند که نگرش و برخورد مناسبی داشته و همچنین تصور درستی از افراد و عملکرد تیم دارند.
این استدلال بسیار ساده است. نگرش آگاهی بخش عمل و رفتار است. نگرش نیروی محرکه تمام موفقیت ها و پیروزی هاست.
تا جایی که به عملکرد و در نتیجه ی آن پیشرفت مربوط می شود، می توان گفت نگرش و طرز برخود همه چیز است.
اگر می خواهید پیشرفت کرده و ترفیع بگیرید، بهتر است نکات زیر را در نظر داشته باشید :
۱- بنده و خدمتگذار دیگران باشید و نه بنده ی خودتان.
افراد هرگز نمی توانند خودشان به چیز ارزشمندی برسند. به همین دلیل است که هم تیمی های خوب می توانند همه کس و همه چیز را در اطراف خودشان بهتر کنند.
یک بازیکن بسکتبال متواضع را در نظر بگیرید: او می تواند با ارسال پاس های دقیق، باعث بهبود و بهتر شدن هم تیمی های خود شود. تمام این کارها چیزهایی هستند که در آمارها دیده نمی شوند، اما مطمئناً عملکرد تیمی را بهبود می دهند.
رهبران بزرگ ابزارها، آموزش، و فرهنگ را برای کمک به کارکنان شان فراهم می کنند تا آنها بتوانند کارهایشان را بهتر انجام داده و به اهداف خود برسند.
شرکت های بزرگ ابتدا به مشتریان خود می رسند؛ آنها می دانند که خدمت به مشتریان در نهایت به نفع کسب و کار آنهاست.
کارکنانی که فقط به خودشان فکر می کنند، روزی تنها می مانند. کارکنانی که به دیگران کمک می کنند شاید در مرکز توجه نباشد اما قطعاً همکارانی به آنها توجه کرده و آنها را می بینند.
۲- فروتن باشید و از تکبر دوری کنید.
افراد متکبر فکر می کنند همه چیز را می دانند؛ افراد فروتن همیشه در حال یادگیری هستند. افراد فروتن سوال می پرسند و درخواست کمک می کنند.
افرادی که فروتن هستند به طور خودکار اعتبارات به دست آمده را با دیگران تقسیم می کنند زیرا آنها به طور غریزی می دانند که هر تلاشی، هر چقدر هم که فردی به نظر برسد، در واقع یک تلاش تیمی است.
افراد فروتن هر کاری را انجام می دهند، حال هر چقدر هم که کم ارزش باشد.
۳- خوش بین باشید، نه بدبین.
خوش بینی باعث افزایش انرژی می شود؛ بدبینی انرژی را کاهش داده و از بین می برد. افراد خوش بین چیزهای بیشتری را امتحان کرده و ریسک های هوشمندانه بیشتری را به جان می خرند، زیرا آنها بر روی چیزهایی متمرکز شده اند که توانایی انجام درست آنها را دارند.
بدبین ها هرگز حتی کار را شروع هم نمی کنند، زیرا آنها آنقدر مشغول فکر کردن به مشکلات و اشتباهات پیش رو هستند که فرصت شروع کار را از دست می دهند!
افراد خوش بین نیازی به صبر و انتظار در خود احساس نمی کنند – برای اینکه ترفیع گرفته یا مورد پذیرش قرار بگیرند و یا اینکه کشف شوند – می دانند که باید سخت کار کنند. از همه مهم تر اینکه خوش بین بودن مسری است و به دیگران نیز سرایت می کند.
۴- بر روی انجام و اجرای کار تمرکز داشته باشید.
برنامه ریزی مهم است، اما نباید قفسه ها را از استراتژی هایی پر کرد که هرگز اجرا نمی شوند!
کارکنان خوب ایده را ایجاد کرده، استراتژی را به وجود آورده، برنامه عملیاتی را تنظیم کرده، و سپس مراحل اجرا، سازگار نمودن، اجرا، اصلاح، اجرای مجدد و تصحیح را انجام داده و کاری می کنند که کارهای باورنکردنی، رخ دهند.
موفقیت با استراتژی آغاز شده اما با اجرا و انجام آن به پایان می رسد.
کارکنانی که پیشرفت می کنند، قطعاً در برنامه ریزی خوب هستند، اما در اجرای آن عالی اند.
۵- به بلند مدت فکر کنید.
رهبری واقعی کوتاه مدت نیست. رهبران واقعی قادر هستند به طور مداوم الهام بخش و انگیزه بخش باشند و کاری کنند که افراد احساس بهتری درباره خودشان داشته باشند. رهبران واقعی افرادی هستند که شما نه از روی اجبار، بلکه از روی میل و خواست خودتان دنباله روی آنها هستید.
افراد تا ابد و همیشه از یک رهبر واقعی پیروی می کنند، زیرا او این احساس را القا می کند که شما در حقیقت دنباله روی او نیستید – و احساس می کنید که با هم و در کنار یکدیگر به موفقیت رسیده اید.
ایجاد این سطح از احترام و اعتماد و این نوع پیوند زمان بر است. کارکنان خوب فقط به دنبال چیزهای کوتاه مدت نیستند، بلکه به بلند مدت نیز توجه کرده و سپس وارد عمل می شوند.
در زمان مناسب، کارکنان خوب در پست هایی مناسب قرار گرفته و می توانند بر موفقیت شرکت تأثیر گذار باشند.
۶- داوطلب باشید.
بهترین کارکنان داوطلبانی طبیعی هستند. آمها برای انجام کارهای اضافی داوطلب می شوند. آنها برای دریافت مسئولیت قبل از اعطای آن مسئولیت داوطلب می شوند. آنها داوطلب می شوند تا کارکنان جدید را آموزش و تعلیم دهند. آنها به افرادی که نیازمند کمک هستند، کمک می کنند – و حتی آنهایی که نیازی به کمک ندارند.
چرا این کار مهم است؟ داوطلب شدن نشان دهنده توانایی رهبری است. رهبران فعال هستند و افراد فعال منتظر نمی مانند به آنها گفته شود باید چه کار کنند. آنها از قبل انجام آن کار را شروع کرده اند.
کارکنان موفق ترفیع ها را با سخت کوشی خود به دست می آورند، دقیقاً همانطور که کسب و کارهای موفق سود بیشتری را با ارائه ارزش های بیشتر کسب می کنند و کارآفرینان موفق بازده بیشتری را با سخت کوشی بسیار، آن هم قبل از مشاهده هر گونه بازگشت سرمایه به دست می آورند.
۷- خود آگاه باشید ولی خودخواه نباشید.
افراد خود آگاه خودشان را می فهمند و این درک از خود به آنها کمک می کند تا مردم اطرافشان را بهتر درک کنند. آنها همدل تر هستند و بهتر می توانند نقاط ضعف دیگران را قبول کنند زیرا آنها به خوبی می دانند که شکست خوردن چه احساسی دارد.
آنها می توانند با شفقت و مهربانی رهبری کنند زیرا می دانند اینکه با بی احترامی، بی شرمی، و تمسخر و تحقیر با شما برخورد شود چه حسی دارد. آنها هر کاری که از دستشان بر بیاید برای کمک به تحقق اهداف دیگران انجام می دهند، زیرا به خوبی حس کمبود و کاستی داشتن را درک می کنند.
افراد خود آگاه مسائل را برای تیم، سازمان و مشتریان حل می کنند –نه فقط برای خودشان. هر سازمان باید افراد خود آگاه را در نقش های کلیدی قرار دهد.
۸- سازگار باشید و از سرسختی اجتناب کنید.
در شرکت هایی که رشد بالایی دارند همه چیز به طور مداوم در حال تغییر است. افراد بدون انعطاف با تغییرات زیاد احساس راحتی نمی کنند و به طور مداوم و نا خودآگاه تلاش می کنند سرعت این تغییرات را کاهش دهند.
دستورالعمل ها، رویه ها، سیاست ها، همه می توانند به اداره بهتر یک کسب و کار کمک کنند. اما هر کسی می تواند دستورالعمل ها و رویه ها را دنبال کند. کارکنان عالی تمایل به تغییر دارند و حتی مشتاق این تغییرات هستند. کارکنان عالی به شرایط و چالش‌های جدید با هیجان واکنش نشان داده و تردید به خود راه نمی دهند.
کارکنانی که بتوانند خود را با پیشرفت ها سازگار کنند، سریع تر پیشرفت می کنند زیرا این همان چیزی است که هر شرکتی – مخصوصاً شرکت های با رشد بالا – به آن نیاز دارند. در غیر این صورت، رشد به چیزی تبدیل می شود که در گذشته است و به آینده متعلق نیست.
برگرفته از inc
