کیست مویی و درمان آن
کیست مویی را اکثر ما می شناسیم، غده کوچکی که از گیر افتادن تعداد زیادی مو زیر پوست خبر می دهد. کیست مویی غالبا بالای باسن و روی کمر پدیدار می شود. در موارد نادر در قسمت های دیگر بدن نیز این اتفاق رخ می دهد.
ماهیت:
کیست پیلونیدال یا سینوس پیلونیدال به صورت یک منفذ پوستی کوچک نمایان می شود، ولی گاهی اوقات فقط یک فرورفتگی حاوی مو می باشد.
بیماری پیلونیدال به شکل یک آبسه حاد یا سینوس تخلیه شونده در ناحیه ساکروکوسیکس بروز می کند.
دلایل بروز:
علت ایجاد این کیست مویی هنوز به روشنی معلوم نیست، برخی آن را ژنتیکی و برخی دیگر به دلیل فشار یا اصطکاک پوست بین کفل ها، گودی یا فرورفتگی موجود می دانند.
در هر حالت زمانی که مو در پوست گیر کند، باعث خارش و التهاب می شود. پوست ملتهب نیز عفونت کرده و پس از مدتی عفونت دائمی و تکراری می شود. سپس عفونت منجر به سینوسی می شود که دارای قطعاتی از مو می باشد.
کیست مویی در مراحل اولیه علائمی ندارد و شخص از وجود آن بی اطلاع است. بعضی از افراد تنها هنگام شست و شو احساس توده ای بی درد در محل می کنند.
در موارد زیر امکان ابتلا با احتمال بیشتری وجود دارد:
- شاغل بودن به مشاغلی که نشستن طولانی مدت دارند
- خارش یا آسیب دیدگی
- سابقه خانوادگی
- چاقی و وزن زیاد
- پُرمویی
درمان:
درمان سینوس پایلونیدال جراحی می باشد و درمان دارویی در سینوس مویی درمان قطعی نیست . قبل از اینکه جراحی انجام گیرد برای آمادگی قبلی بیمار آنتی بیوتیک و بعد از جراحی هم آنتی بیوتیک داده می شود. اگر بافت بعد از اینکه برداشته شد محل جراحی بخیه شود بافت پوست سریع تر جوش می خورد و سینوس پایلونیدال دوباره بازگردانده می شود؛ بهترین راه برداشتن سینوس پایلونیدال و باز گذاشتن حفره می باشد که بیمار باید روزانه آن قسمت را شست و شو دهد تا به تدریج بافت آن ترمیم و پر شود.