نقد و بررسی بازی KNACK II

یکی از غیرمنتظره‌ترین معرفی‌های سال گذشته را در مراسم PSX شاهد بودیم. بازگشتِ Knack. کسی انتظار دیدن دوباره‌ی Knack را نداشت چون پس از شهرتی که نسخه‌ی اول به لطف ضعف‌هایش برای خود دست و پا کرده بود، کسی خواستار آن نبود. ولی در هر صورت قدمی در راستای جبران برداشته شده است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. حالا تقریبا 4 سال بعد از اولین ملاقاتمان با Knack، دوباره پای ماجراجویی‌های این موجودِ خاطره‌ساز نشسته‌ایم! شاید این بار ارزشش را داشته باشد و شاید حتی خاطرات آزاردهنده‌‌ی ناشی از نسخه‌ی اول را فراموش کنیم!

روندِ Knack 2 مانند یک نوار قلب نامنظم است که در ابتدا بسیار سینوسی عمل کرده و کم‌کم به حالت طبیعی برمی‌گردد. در یک چشم به هم زدن، با پستی و بلندی‌ها و عناصر خوب و بد آن آشنا خواهید شد و پس از آن، تا پایان می‌دانید که چه چیزی انتظارتان را می‌کشد.

برای مثال از همان ابتدا متوجه خواهید شد که نباید از داستان این نسخه نیز انتظار چندانی داشته باشید چون با یک نگاه اجمالی به شخصیت‌ها، به راحتی می‌توانید آنتاگونیستِ نهایی، خیانت‌کارِ ماجرا و حتی پایان کلیشه‌ای آن را پیش‌بینی کنید. موقعیت‌های سوپرایزکننده‌ای که با شنیدن اولین دیالوگ‌ شخصیت‌ها به باد فنا می‌رود و تا آخرین لحظه‌ی بازی را در ذهنتان به تصویر می‌کشد و شوخی‌هایی که در بهترین حالت خود، لبخندی زورکی را به لب‌هایتان می‌آورد، باعث شده است که با سناریویی بسیار پیش پا افتاده روبه‌رو شویم که فقط به عنوان بهانه‌‌ای برای اتفاقات بازی، به وجود آمده است و قصد ندارد شما را تحت تاثیر قرار داده یا شگفت‌زده کند.

با این حال خوشبختانه هیچکدام از این موارد غیرقابل تحمل نیست و به راحتی می‌توانید آنها را نادیده گرفته و به Knack 2 به عنوان مراحلی از ماجراجویی‌هایِ متوالی برای نابود کردن تمامی گابلین‌ها، ربات‌ها یا هر موجود دیگری که در مقابلتان قرار بگیرد، نگاه کنید! در واقع این طرز نگاه بهتر از دیدی است که بازی از دنیای خود شرح می‌دهد و بشدت آنرا پیشنهاد می‌کنم.

اما چیزی که بازی در شرح دادن آن موفق است، هویتِ گیم‌پلی و تعاملی هست که باید با آن برقرار کنید. Knack 2 سعی ندارد چالشی در مقابلتان قرار دهد، سعی ندارد با طراحی مراحل خود شما را شگفت زده کند و سعی ندارد لحظه‌ای به یادماندنی برایتان رقم بزند. این را از دقایق ابتدایی بازی می‌توانید متوجه شوید. Knack 2 تجربه‌ای سرگرم‌کننده است که همه از هر سن و سالی می‌توانند با برداشتن Dual Shock 4 و وارد شدن به دنیای آن، بدون نیاز به هیچ تمرین یا وقفه‌ای از آن لذت ببرند. این همان عنصر طلایی است که نسخه‌ی قبلی از آن برخوردار نبود.

مبارزات سطحی و ابتدایی هستند، مراحل پلتفرمینگ ساده تر از آب خوردن می‌باشند و دشمنان با اینکه از لحاظ ظاهر متنوع هستند، اما همه بدون به کارگیری استراتژی خاصی، از پای درمی‌آیند. با این حال عناصری در Knack 2 وجود دارند که در طول بازی همیشه می‌توانید بر آن تکیه کنید و حس خستگیِ ناشی از تکرار و ساده بودن بازی را به سرگرمی و تفریح تبدیل کنید.

برای عنوانی که 15 چپتر داشته و بالای 10 ساعت گیم‌پلی را ارائه می‌دهد، ایجاد تنوع در محیط‌ها و مراحل می‌تواند کار سختی باشد اما Knack 2 تقریبا از پس آن بر آمده است. محیط شهری و روستایی، بیابان و جنگل، مناطق بسته مانند موزه و آزمایشگاه و همینطور روی عضلات ربات‌های غول‌پیکر(!) که با ترتیبی منطقی در مراحل بازی پراکنده شده است، تنوعی مناسب را ایجاد کرده است که کمی از شدت تکراری بودن مبارزات می‌کاهد.

خوشبختانه این تنوع به ساختار مراحل نیز سرایت کرده است و بخش‌های پلتفرمینگ نهایت استفاده را از ویژگی تغییر شکل و اندازه‌ی Knack کرده‌اند و با ترکیب کردن مراحل معمایی با پلتفرمینگ و همینطور استفاده‌ از عناصر یخ، آهن و شیشه که Knack قابلیت جذب آنها را دارد، حس سرگرمی و نشاط به گیم‌پلی بازی تزریق شده است. با این حال ساختار طراحی مراحل پلتفرمینگ بازی، منسجم نیست و به سادگی می‌توان آن را دور زد. به عنوان مثال سکوهایی که هر کدام باید با زمان‌بندی دقیق و یک پرش ساده، پشت سر گذاشته شود را می‌توان به سادگی با چند دابل جامپ و بدون نیاز به دقت و تمرکز خاصی پشت سر گذاشت. اینگونه موارد باعث می‌شود، چارچوبی که بازی برای این بخش‌ها در نظر گرفته است، بی‌اعتبار و قلابی جلوه داده شود و بازی حتی روی درجه‌ سختی Hard نیز بیش از حد آسان و بی‌قید و بند باشد.

همانطور که اشاره کردیم، مبارزات نیز فاقد چالش لازم می‌باشند اما خوشبختانه ساختار محکمی دارند و نمی‌توان برخلاف قوانینِ آن عمل کرد. دشمنان در بازی سبک مبارزه‌ی متنوعی ندارند اما Knack می‌تواند به لطف سیستم آپگرید مناسبی که در بازی وجود دارد، ضربات و قدرت‌های جدیدی را به قابلیت‌های خود اضافه کند و کمی به نبردهای بی‌جانِ بازی رنگ و لعاب ببخشد. اما عنصری که بیشتر از هر چیز به گیم‌پلی بازی نشاط می‌بخشد، بخش‌های QTE می‌باشد که در عین سادگی، تماشای آنها سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز می‌باشد و ممکن است شما را کمی به یاد اپیزودهای حماسی Transformers بیاندازد و یادآوری کند که Knack با بودجه‌ی کمی توسعه داده نشده است.

با این حال اگر می‌خواهید از تمام پتانسیل سرگرم‌کنندگی Knack 2 استفاده کنید، به خودتان لطف کرده و آن را بصورت Co-op و همراه با خانواده و دوستان تجربه کنید. مبارزات بازی در این حالت بسیار پر زرق و برق‌‌تر به نظر می‌رسند و حتی حل برخی از معماها نیز با یک همراه بسیار سرگرم‌کننده‌تر است. رابط کاربری و ساختار Co-op نیز بسیار ساده و قابل تعامل توسعه داده شده است و در کنار کیفیت بصری قابل‌قبول و موسیقی جذاب که سرتاسر مبارزات و بخش‌های پلتفرمینگ را با انرژی و نشاط پر می‌کند، تجربه‌ا‌ی مفرح را می‌توانید در کنار دوستان و خانواده تجربه کنید. تجربه‌ای که با یک باس فایت حماسی که کمی از جوهره‌ی AAA بازی را نشانمان می‌دهد، به اتمام رسیده و با بدرقه‌ای جذاب و بخش Credits مسخره و خنده‌دار خود، وظیفه‌ی خود را در فراهم کردن تجربه‌ای سرگرم‌کننده و فان به سرانجام می‌رساند.

در نهایت می‌توان نتیجه گرفت: Knack 2 همان چیزی است که نسخه‌ی اول از رسیدن به آن عاجز بود. یک عنوان سرگرم‌کننده و قابل‌دسترس برای تجربه‌‌ای همراه با دوستان و خانواده که بصورت روان اجرا شده و جلوی شما را برای خوش‌ گذراندن در دنیای کلیشه‌ای خود نمی‌گیرد. حالا وقتی اسم Knack را می‌شنوم، کرش‌ها، افت‌ فریم‌ها و بی‌نظمی‌های نسخه‌ی اول برایم تداعی نمی‌شود بلکه تجربه‌‌ای خوش و پرنشاط را به یاد می‌آورم که به دیالوگ‌های جدیِ آن پوزخند زده‌ام و برای جک‌های بی‌مزه‌اش سر تکان داده‌ام. Knack 2 توانست خرابکاری‌‌های Knack را از ذهن‌ گیمرها پاک کرده و ما را به آینده‌‌ای روشن‌تر برای این سری امیدوار کند. سوپرایزکننده بود!

بازبینی تصویری

 

“استفاده از وسایل نقلیه‌‌ی مختلف، تنوع مناسبی را به گیم‌پلی داده است”

 “همانطور که می‌بینید، طراحی شخصیت‌ها دیدنی نیست!”

“مراحل مخفی‌کاری نیز برای تنوع به بازی اضافه شده‌اند، با اینکه مانند بسیاری از بخش‌های بازی توخالی و بدون خلاقیت می‌باشند.”

“بخش‌های QTE بسیار ساده اما سرگرم‌کننده و دیدنی هستند”

” سیستم آپگرید انعطاف و آزادی کافی را ندارد اما وجودش خالی از لطف نیست”

“مراحل پلتفرمینگ به اندازه‌ای آسان طراحی شده‌اند که انگار در حال تجربه‌ی یک Endless Runner با درجه‌ی سختی Super Ultra Easy هستید!”

“بخش Co-op در این نسخه گسترده‌ و خلاقانه‌تر می‌باشد.”

نکات مثبت

تنوع مراحل و محیط‌ها

بخش‌های QTE سرگرم‌کننده

Co-op جذاب

موسیقی شنیدنی

باس فایت‌ نهایی

نکات منفی:

داستان سطحی و قابل پیش‌بینی

دیالوگ‌ها و شخصیت‌پردازی ضعیف

عدم وجود چالش در مبارزات و بخش‌های پلتفرمینگ

رویکرد مبارزه با دشمنان تکراری است

طراحی شخصیت‌ها

سخن آخر:

Knack 2 قصد ندارد شما را تحت ‌تاثیر قرار داده یا چالشی را جلوی رویتان قرار دهد. Knack 2 تجربه‌ای سرگرم‌کننده و بی‌معنی است که پس از تجربه‌ی آن، چیزی به شما اضافه نخواهد شد اما از وقت گذرانده‌ی خود راضی خواهید بود.

Verdict

Knack 2 doesn’t want to impress you or put a challenge in your way. Knack 2 is just a fun and meaningless experience that adds nothing to you but you’ll be happy with your time spent.

تانی کال

پردیس گیم