خاطرهبازی با «پرواز 745»
کارگردان نمایش «پرواز شماره 745» کار خود را تجربهای متفاوت معرفی میکند که با روایت داستانی عاشقانه خاطرات زیادی را برای نسل جوان امروز و دیروز مرور میکند.
مرجان پورغلامحسین که به تازگی نمایش «پرواز 745» را پس از اجرایی موفق در جشنواره تئاتر عروسکی و نیز حضور در جشنوارههای خارجی در تئاترشهر به صحنه برده است، در گفتوگویی با ایسنا دربار ه این نمایش که به شیوه میکروتئاتر آماده شده است، بیان کرد: این نمایش کاری متفاوت در کارنامه کاری من محسوب میشود به ویژه انکه در جامعه تئاتری به عنوان کسی که همیشه کارهای عروسکی اجرا کرده است، شناخته میشوم ولی «پرواز 745» با وجود بهرهبردن از شیوههای عروسکی نمایشی برای بزرگسالان است.
او درباره میزان استقبال مخاطبان گفت: واقعیت این است که تصور زیادی وجود دارد مبنی براینکه نمایش عروسکی صرفا برای کودکان است و شاید به همین دلیل باشد که به لحاظ کمی آن طور که انتظار میرفت نشده ولی به لحاظ کیفی تقریبا تمام کسانی که نمایش را دیدند بازخورد مثبتی دادند. البته شاید اگر مثل برخی دیگر از کارها از بازیگر چهره استفاده میشد، شرایط فرق میکرد اما از آنجا که در همان اجراهای اول خودم بازی کرده بودم، نمیخواستم از بازیگری استفاده ابزاری کنم و بخاطر گیشه چهرهای را دعوت به کار کنم.
وی ادامه داد: البته این را هم باید اضافه کنم که نوع نگارش من برای این متن دشواریهایی داشت که ترجیح میدادم خودم بازی کنم و اگر از بازیگری دیگری استفاده میشد، حتما از یک بازیگر حرفهای تئاتر و نه لزوما چهره دعوت میکردم.
پورغلامحسین درباره اینکه به نظر میرسد حساسیت زیاد از حد او باعث شده حضور یک بازیگر مطرح حتی تئاتری را استفاده ابزاری بداند در حالی که تماشاگر این روزهای تئاتر زیاد به دنبال چهرهها است، گفت: من بیشتر میخواهم با این نمایش تماشاگر را به دیدن خودِ تئاتر دعوت کنم نه تماشای یک بازیگر و انچه امروز در تئاتر میبینیم، اتفاقی است که متاسفانه از خود تئاتریهای شروع شده و این اهالی تئاتر بودند که ذائقه مخاطب را عوض کردند. نمیدانم چرا این کار را کردند و قطعا بخشی از آن به مسائل مالی مربوط میشد اما به هر حال چالهای است که خود ما تئاتریها کندهایم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر در ادامه درباره محتوا و شیوههای متفاوت اجرای نمایش «745» توضیح داد: موضوع جنگ یکی از عناصر جداییناپذیر زندگی من در کودکی بوده که به همراه خانوادهام درگیر آن بودیم. کمااینکه در همین دوران به واسطه حضور جنگ در زندگیام اتفاقاتی افتاد که تا پایان عمر خاطرات و تجربیاتش در کنارم حضور خواهد داشت.
وی ادامه داد: به طور حتم این اتفاقات هیچگاه برای من التیام پیدا نمیکند و من همواره با این فضای نوستالژیک و پر از خاطره با همه تلخیها و شیرینیهایش زندگی خواهم کرد. زندگی که قطع به یقین در حوزه کاری من نیز حضور پر رنگی دارد و من حتی به صورت ناخودآگاه از آن بهره مند شدهام. این موضوع در اجرای نمایش «پرواز شماره 745» نیز به دنبالم بود و برای من بسیار نکته جالب توجهی است که عنصر جنگ برای تعدادی از مخاطبان این چنین پر رنگ شده و میتوانند با آن همذات پنداری کنند.
پورغلامحسین درباره شیوه اجرای نمایش هم گفت: شیوه «میکرو تئاتر» یکی از شیوه های کمتر تجربه شده در تئاتر کشورمان است که من و گروه اجرایی نمایش مدت کوتاهی مشغول تجربه آن هستیم بنابراین با توجه به پتانسیل بسیار بالای این شیوه قطعا آن را دنبال کرده و اجراهای دیگری را در صورت فراهم آمدن امکانات روی صحنه خواهم برد.
نمایش «پرواز شماره 745» نویسندگی، کارگردانی و بازی مرجان پور غلامحسین هر روز ساعت 20 در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود.