نقد و بررسی بازی Spintires: Mudrunner
به لطف پیشرفت تکنولوژی، عناوین زیادی بر پایه قدرت فیزیک ساخته شده یا در حال توسعه هستند. عناوینی مثل «Trials» و «Human: Fall Flat» و حال عنوانی دیگر با قرار دادن قدرت فیزیک به عنوان پایه اصلی، قصد دارد تا شبیهسازی کامیون سواری را در قالب یک بازی ویدیویی به ارمغان آورد. بعد از موفقیت نسخه Early Access عنوان «Spintires: Mudrunner» بر روی PC و استقبال نسبتا مثبت بازیکنان و علاقهمندان به سبک شبیهسازی، استودیو «Saber Interactive» تصمیم گرفت این عنوان را برای کنسولهای نسل هشتم نیز عرضه کند.
پیش از هر چیز به سراغ محتویات این بازی ۴۰ دلاری برویم. بگذارید از همان اول به این نکته اشاره کنیم، Spintires: Mudrunner با ارایه تنها ۶ نقشه و ۹ چالش، هیچ منطق موجهی برای قیمت گذاری گزاف ۴۰ دلاری ندارد. نقشههای بازی با این که از تنوع خوبی برخوردار هستند، اما وسعت نسبتا کمی داشته و بعد از چند ساعت گشت و گذار، دیگر تنوعی ندارند. علاوه بر این، چالشهایی که برای بازی در نظر گرفته شده هم به سرعت به پایان میرسند. هر چند سازندگان سعی کردهاند با قرار دادن بخش چند نفره و درجههای سختی متفاوت، کمی از مشکل اصلی آن بکاهند، اما در نهایت نتیجه نهایی باز هم عنوانی کم محتواست.
همان طور که در شروع متن گفته شد، Spintires: Mudrunner یک عنوان بر پایه فیزیک بوده و نتیجه کار سازندگان هم در این بخش به خوبی از کار در آمده است. با شروع بازی و در نگاه اول، متوجه این موضوع خواهید شد که با عنوان ساده و شاید سرگرم کنندهای طرف نیستید. اول از همه دوربین بازی، که شبیه هیچ کدام از عناوین ریسینگ یا شبیهسازی موجود در بازار نیست. ما با دوربینی آزاد طرف هستیم، دوربینی که به شما اجازه میدهد به صورت کامل دور و بر ماشین خود بچرخید و ماشین را از زوایای مختلف کنترل کنید. یادگیری طریقه کنترل دوربین، به زمان نسبتا زیادی نیاز دارد و در بسیاری از موارد به دلیل قرار دادن دوربین بازی در سمت اشتباه، مجبور خواهید بود دوباره مرحله را تکرار کنید. علاوه بر این دوربین، یک حالت داخل ماشین هم برای بازی در نظر گرفته شده که به دلیل حالتهای سخت جادهها، عملا بیاستفاده است. البته این دوربین هم از جزئیات بسیار کمی برخوردار بوده و همین امر به بیاستفاده بودن هر چه بیشتر آن، کمک کردهاست. بعد از کلنجار رفتن با دوربین، کنترل ماشینها نکته بعدی است که باید وقت زیادی برای یادگرفتن آن بگذارید، سازندگان بازی با قرار دادن سیستم موتوری و کامل ماشینهای سنگین، کار تحسین برانگیزی انجام دادهاند. به عنوان مثال، هر کدام از ماشینها دارای حالت پارک، دندههای مختلف و سیستمهای متفاوت دیفرانسیل بوده، که با توجه به حالتهای مختلف جاده باید یاد بگیرید از آنها استفاده کنید. بعد از یادگیری این دو بخش، Spintires: Mudrunner ارزش واقعی خود را نشان میدهد و به عنوانی جذاب و چالش برانگیز همانند کنترل این ماشینها در جادههای سخت در دنیای واقعی، تبدیل میشود. هدف اصلی در طول بازی، جا به جا کردن کالاهای مختلف، سوختگیری و پیمودن مسافت مشخص است. مشکلی که وجود دارد این است که بعد از مدتی و به دلیل کمبود تنوع، ممکن است بازی برای شما تکراری شود و اگر به این سبک علاقه نداشته باشید، این عنوان چندان جذابیتی برای شما نخواهد داشت.
بخش بصری این عنوان قطعا قویترین و نکته برجسته آن به شمار میرود. فیزیک بینقص در کنار توجه کامل به جزییات، معجون چشم نواز استودیو Saber است. با استارت زدن موتور ماشین و شروع به حرکت، شاهد این خواهید بود که ذرات گل و لای به قسمتهای مختلف لاستیک ماشین میچسبند و بعد از عبور از چالههای آب، پاک شده و یا به جادهها ریزش میکنند. فیزیک بازی هم نقش به سزایی به زیباتر کردن هر چه بیشتر بخش بصری کردهاست، به عنوان مثال اگر شما با ماشین سنگینی وارد چاله آب شوید و حالت ۴ دیفرانسیل ماشین خود را فعال نکرده یا سرعت کمی داشته باشید، ماشین شما به گل خواهد نشست و مجبور به تکرار مرحله یا کمک گرفتن به وسیله طناب هستید. محیط های بازی هم دارای جزییات و تخریب پذیری نسبتا خوبی بوده، و در کل نتیجه قابل قبولی را ارائه دادهاست. در بخش صداگذاری هم، سازندگان بازی با قرار دادن صداهای واقعی ماشینها، کمک زیادی به مجموع بصری بازی و واقعی سازی بیشتر آن کردهاند.
عنوان Spintires: Mudrunner، برای عاشقان ماشینهای سنگین و جیپ و رانندگی با آنها در شرایط سخت جادههای واقعی ساخته شده است. عنوانی که با دوربین و کنترل مشکل خود در ابتدا نمیتواند چندان شما را به خود جذب نماید، اما در نهایت با تمرین زیاد شرایط را به کلی عوض میکند. بخش بصری بازی هم در کنار بهترین و کاملترین عناوین موجود در سبک شبیهسازی قرار میگیرد. هر چند تمام این ویژگیها قربانی قیمت ۴۰ دلاری و محتویات کم بازی شده و بعد از چند ساعت از جذابیت بالای آن میکاهد.