این بازیگر اسطوره‌ای هالیوود در مصاحبه‌ای که به بهانه جشن هشتاد سالگی خود با مجله «پیپل» انجام داده عنوان کرده است: “فکر می‌کردم عمر طولانی نخواهم نداشت و و در تنهایی و اعتیاد خواهم مُرد. اما حالا سرزنده و سلامت هستیم و هنوز فعالیت می‌کنم. خدا را شکر که در طول این ۸۰ سال بهتر شده‌ام، کمتر قضاوت می‌کنم، بیشتر می‌بخشم.  در طول این سال‌ها برای این که انسان بهتری باشم، سخت کار کرده‌ام”.

مادر «جین فوندا» در سن ۱۲ سالگی خودکشی‌ کرد و در همان سال پدرش «هنری فوندا» بازیگر مطرح هالیوودی ازدواج کرد. «جین» در گذشته و در مصاحبه‌هایی از ابتلا به پرخوری عصبی، استفاده از داروهای توهم‌زا و همچنین مورد سوء استفاده قرار گرفتن در دوران کودکی پرده برداشته بود.

«جین سیمور فوندا» متولد ۲۱ دسامبر ۱۹۳۷ در نیویورک در اولین نقش سینمایی خود در فیلم «داستان بلند» با «آنتونی پرکینز» همبازی شد اما موفقیت فیلم وسترن «کت بالو» موجب شد تا او یک شبه ره صدساله را بپیماید و در فیلم «تعقیب» با بزرگان سینمای آن دوران از جمله «مارلون براندو» و «رابرت ردفورد» هم‌بازی شود.

«فوندا» در فیلم «مگر آنها اسب‌ها را خلاص نمی‌کنند؟» با بازی درخشان خود این فیلم را برای همیشه جزو یکی از آثار به یادماندنی سینما تبدیل کرد.

وی در سال ۱۹۶۷ وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به جمع مخالفان رئیس جمهور آمریکا پیوست و با مخالفت شدید با جنگ ویتنام در تظاهرات ضد جنگ شرکت کرد.

«جین فوندا» در سال‌های ۱۹۷۱ برای فیلم «کلوت» و در سال ۱۹۷۸ برای فیلم «بازگشت به خانه» دو بار برنده جایزه اسکار شد و در سال ۱۹۹۵ توسط مجله انگلیسی«امپایر» به عنوان سی‌ودومین بازیگر برتر همه دوران انتخاب شد و در سال ۱۹۹۴ نیز سفیر صلح سازمان ملل نام گرفت.

وی در سال ۲۰۱۵ در فیلم «جوانی» به کارگردانی «پائولو سورنتینو» و همچنین فیلم «پدران و دختران» از «گابریلیه موچینو» ایفای نقش کرد و در چند سال اخیر در چندین سریال تلویزیون از جمله «گریس و فرانکی» نیز مقابل رفته است.

«فوندا» امسال جایزه شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز را به پاس یک عمر فعالیت سینمایی دریافت کرد که با اولین نمایش جهانی جدیدترین فیلمش «اروح ما در شب» ساخته «ریتیش باترا» در کنار «رابرت ردفورد» همراه بود.

تانی کال

ایسنا