مصاحبه اسکارلت جوهانسون در مورد فیلم Marriage Story
اسکارلت جوهانسون در بیست و دوم نوامبر ۱۹۸۴ از پدری دانمارکی و مادری لهستانی الاصل در نیویورک به دنیا آمد. او بازیگری را از سنین کودکی آغاز کرد و برای اولین‌بار در هشت سالگی در تئاتری به نام سفسطه (Sophistry) به روی صحنه رفت و در ۹ سالگی بود که برای نخستین بار در نقش کوتاهی در فیلم شمال (North) به کارگردانی راب رینر مقابل دوربین قرار گرفت. اولین‌بار در فیلم مانی و لو (Manny & Lo) در سال ۱۹۹۶ در نقش اصلی ظاهر شد که با واکنش مثبت منتقدان رو‌به‌رو شد و برایش نامزد دریافت جایزه‌ی جشنواره‌ی ایندیپندنت اسپیریت در شاخه بهترین بازیگر زن شد. دو سال بعد در فیلم رابرت ردفورد تحت عنوان نجواگر اسب‌ها (The Horse Whisperer) درخشید و نامزد دریافت جایزه‌ی ستاره نوظهور از انجمن منتقدین شیکاگو شد.
در سال ۲۰۰۳ جوهانسون در دو فیلمِ مطرح گمشده در ترجمه (Lost in Translation) و دختری با گوشواره‌ی مروارید (Girl With a Pearl Earing) نقش آفرینی کرد و برای هردو نامزد دریافت جایزه‌ی گلدن گلوب شد و همچنین برای گمشده در ترجمه جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های ونیز و بفتا را از آن خود کرد. در سال ۲۰۱۰ برای اولین‌بار برای بازی در نقش ناتاشا رومانوف، به قسمت دوم فیلم مرد آهنی (Ironman) پیوست و همچنان برای بازی در این نقش با شرکت مارول همکاری می‌کند. این بازیگر دو بار دیگر و برای فیلمهای ترانه‌ی عاشقانه‌ای برای بابی لانگ (A Love Song for Bobby Long) و امتیاز نهایی (Match Point) نامزد دریافت گلدن گلوب شده و امسال هم با داستان ازدواج (Marriage Story) از شانسهای اصلی دریافت این جایزه بود.
با نزدیک شدن به مراسم اسکار، فیلم تحسین شده‌ی نوآ بامباک تحت عنوان «داستان ازدواج» که محصول نتفیلیکس است از بخت‌های جوایز امسال بشمار می‌رود. ستاره‌های این فیلم نیز «آدام درایور» و «اسکارلت جوهانسون» هستند که برای بازی درخشانشان مورد توجه منتقدان سراسر جهان قرار گرفته‌اند. فیلم داستان زوجی است که دچار اختلافاتی هستند و قصد دارند از هم جدا شوند، و این فرصتی می‌شود برای نگاهی دوباره وعمیق به رابطه‌شان.
به همین بهانه نشریه‌ی ورایتی، گفت و گویی داشته با اسکارلت جوهانسون که از حضورش در این فیلم، همکاری با نوآ بامباک و لذت بخش بودن بازخورد‌ها به نقش آفرینی‌اش می‌گوید:
حس فوق‌العاده و هیجان‌انگیزی دارم، تا به حال چنین حسی را تجربه نکرده بودم، همکاری با این گروه و پشت سر گذاشتن این تجربه برایم بسیار هیجان‌انگیز است، شگفت انگیز است، چراکه ما همه بسیار سخت تلاش کردیم و حالا با دیدن واکنش مردم نسبت به فیلم و اینکه تا این اندازه تحت تاثیر فیلم قرار گرفته‌اند واقعا حس خوبی پیدا می‌کنم. پیام‌های شگفت انگیزی از همکاران، بازیگران دیگر، دوستان و اعضای خانواده‌ام دریافت کردم، همه آن‌ها از عشقی که درنهایت بین شخصیتها باقی می‌ماند متاثر شده بودند. فیلم در عین حال که شیرین و لذت‌بخش است، تلخی هم دارد که همین موجب اثر گذاری‌اش می‌شود، از اینکه جزئی از این کار بودم بسیار خوشحالم.
اسکارلت جوهانسون که پر درآمد ترین بازیگر زن تاریخ سینما است، پیش از این مقابل دوربین کارگردان‌های بزرگی همچون برایان دی‌پالما (Brian De Palma)، کریستوفر نولان (Christopher Nolan)، رابرت ردفورد (Robert Redford)، لوک بسون (Luc Besson)، برادران کوئن (Coen Brothers) و کارگردان محبوبش وودی آلن (Woody Allen) قرارگرفته است، در تحسین از نوآ بامباک، که برای اولین‌بار مقابل دوربینش قرار گرفته، سبک کارگردانی او را «بیرحم و پیگیرانه» توصیف می‌کند:
او با بازیگرانش را به شکل خسته کننده‌ای به آماده ترین سطح می‌رساند و تاکید بسیاری بر جزئیات دارد، که البته جالب است، به این خاطر که درست در همین شرایط است که بازیگر به ایده‌های عجیب و جالبی می‌رسد.
او در ادامه توضیح می‌دهد:
در اوج خستگی چیزهایی کشف می‌کنید که اگر عقلتان سر جایش باشد و سرحال باشید امکان ندارد برایتان اتفاق بیافتد. گاهی اوقات به‌نظرم وقتی خسته و ضعیف می‌شوید مثل این است که دیوارهای اطرافتان فرو می‌ریزند و آن‌وقت است که خودتان را هم شگفت زده می‌کنید. من از این شرایط راضی بودم، هرچند که بسیار طاقت فرسا بود.
اگرچه فیلم زشتی‌ای را تصویر می‌کند که ممکن است از پس طلاق بیاید، جوهانسون بر این باور است که فیلم روی هم رفته تصویری متعالی از عشق و ازدواج را به نمایش می‌گذارد. او می‌گوید:
فکر می‌کنم گاهی اوقات به‌دلیل انتظارات بیش از حدی که داریم باعث می‌شویم که رابطه‌ی بلند مدت شکل نگیرد و حتی به چنین رابطه‌ای بی اعتنا باشیم، درحالیکه به نظر من اینکه دو برای مدتی طولانی نسبت به هم تعهد داشته باشند، با هم صاحب فرزند شوند و یک زندگی را درکنارهم بسازند، باعث افتخار، و موجب احترام و حس خوب است. Marriage Story همچنین داستانی را روایت می‌کند. فیلم ازدواجی را ازطریق جدایی مورد امتحان قرار می‌دهد.
اسکارلت جوهانسون در این فیلم در نقش نیکول ظاهر می‌شود، بازیگری که به‌واسطه حضور در یک فیلم تینیجری و نمایش‌هایی که همسرش چارلی به صحنه برده است، شهرت اندکی برای خود دست و پا کرده و پیشنهادی برای نقش آفرینی دریک سریال دارد، البته نیکول برای حضور در سریال باید نیویورک را ترک کرده و به زادگاهش لس آنجلس برود، نیکول که مشکلاتی با همسرش دارد و احساس می‌کند در زندگی‌اش حق انتخاب نداشته و حتی فکر می‌کند که ماندن و بازی کردن در نمایش‌های چارلی بیشتر به نفع همسرش بوده است و مانع از پیشرفت او شده، تصمیم می‌گرد با پسرشان به لس آنجلس نزد خانواده‌اش برود و همان‌جا هم از چارلی جدا شود.
اسکارلت جوهانسون که این اواخر عادت کرده بودیم که او را در بلاک باسترهای هالیوود ببینیم، امسال بار دیگر با بازی در فیلم داستان ازدواج مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است. پدر و مادر اسکارلت زمانیکه او ۱۳ سال داشت از هم جدا شدند و خود او نیز به مانند کارگردان فیلم، نوآ بامباک طلاق را تجربه کرده است. او دو مرتبه در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۷ به ترتیب از رایان رینولدز (Ryan Reynolds) و رومن داریاک (Roman Dauriac) جداشده و این موضوع برای نزدیک شدن به کاراکتر نیکول به او کمک فراوانی کرده است.
این بازیگر که در سال ۲۰۱۰ برای نخستین بار در برادوی روی صحنه رفت و با بازی درخشانش در نمایش چشم اندازی از روی پل (A View from the Bridge)، براساس نمایشنامه‌ای از آرتور میلر، برنده‌ی جایزه‌ی تونی به‌عنوان بهترین بازیگر زن شد، پنج نامزدی گلدن گلوب در کارنامه دارد، امسال او برای اولین‌بار کاندیدا دریافت جایزه در اسکار ۲۰۲۰ شد، آنهم دو اسکار برای دو فیلم متفاوت؛ باید دید آیا درنهایت امسال او می‌تواند این جایزه را به خانه ببرد؟ هرچند جوایز ملاک دقیقی برای سنجش توانایی‌های یک بازیگر نیستند.
برگرفته از Variety
