به نظر می رسد این روزها گویی همه سخت مشغول کار و تلاش هستند. تعداد افرادی که دیروقت به خواب می روند و زود هم بیدار می شوند، در حال حاضر تکان دهنده است. تقریباً اینگونه است که بسیاری از افراد ساعت خواب خود را از ۸ ساعت به تنها ۵ ساعت کاهش داده اند. در حالی که کار کردن در عین داشتن کمبود خواب، به مدت یک یا دو روز می تواند آسان باشد، اما اثرات بلند مدت آن می تواند زیان بار باشد. یک مشکل بزرگ این است که می توانیم به عدم خواب کافی عادت کنیم. با اینهمه، چرا ما باید هر لحظه نگران کمی خواب آلود بودن خود باشیم؟
چگونه کمبود خواب بر قشر جلوی پیشانی اثر می گذارد
خوابیدن، برای ایجاد امکان عملکرد صحیح مغز، لازم است. بسیاری از عملکردهای دیگر بدن می توانند بدون استراحت کردن احیا شوند، اما مغز اینگونه نیست. پژوهشی انجام شد که نشان می دهد قشر جلوی پیشانی در افرادی که بیشتر استراحت کردند، فعال تر می شود. این یکی از دلایل اصلی برای این است که چرا شما بعد از یک چرت کوتاه، احساس شادابی زیادی می کنید. این به خاطر آن است که شما به مغزتان کمی انرژی می دهید.
پس با این تفاسیر، می توانید تصور کنید که بدون استراحت کافی چه اتفاقی می افتد، و قشر جلوی پیشانی شما تحلیل می رود. حال، دلیل اینکه چرا این مسئله آنقدر مهم است، حقیقت این است که این بخش از مغز فوق العاده مهم است. به طور ویژه، آن بخش از مغز در قضاوت، کنترل پیام عصبی، توجه و ارتباطات بصری شما نقش دارد. کم و بیش، وقتی قشر جلوی پیشانی شما خسته می شود، شما سردرگم می شوید. شروع می کنید به جوش و خروش زیاد، قضاوتتان ضعیف می شود، ممکن است دچار توهم و موارد دیگر شوید. همچنین سردرگم شدن باعث می شود حفظ تمرکز بسیار دشوار گردد و همچنین کارهایی انجام دهید که در حالت عادی انجام نمی دهید. یعنی، در حالت عادی شما پیام های عصبی تان را تحت کنترل دارید، اما این کنترل می تواند هنگامی که قشر جلوی پیشانی تان خسته است، به طور کامل از بین برود.
نتایج MRI برای نشان دادن اثرات
اخیراً پژوهشگران از MRI استفاده می کنند تا به آنها کمک کند که بفهمند خواب چگونه بر مغز اثر می گذارد. موضوع مهم این است که این تاثیرات تنها با نداشتن خواب کافی در ۱۶ ساعت پیاپی، نمایان می شوند. این بدان معناست که ۱۶ ساعت فعالیت داشتن بدون خواب صحیح (حتی اگر در این مدت کمی خوابیده باشید) شروع به تداخل با توانایی عملکردتان می کند.
عجیب ترین بخش آن این نکته است که بخش های مختلف مغز در طول فازهای مختلف خواب، استراحت می کنند. پس یک خواب نیمروزی که بسیار طولانی باشد، به طور متفاوتی نسبت به ۶ ساعت خوابیدن، به شما آسیب می زند. پس اینگونه استنتاج می شود که شما هر زمان که می خوابید، بی شک به چرخه ی خواب صحیح نیاز دارید.
دکمه ی راه اندازی مجدد را بزنید
این منجر به ایده ی جالبی می شود که ۸ ساعت خواب فقط برای استراحت بدنتان نیست. این کار در اصل به شما اجازه می دهد تا دکمه ی راه اندازی مجدد را فشار دهید، تا به ذهنتان اجازه دهید از تمام فشارهای روزمره بهبود پیدا کند. در مورد آن فکر کنید، بخش اعظم بدنتان می تواند با نشستن استراحت کند. مغز شما این امکان را ندارد، و باید تمام طول روز فعال و هشیار باشد.
ما وقت زیادی را صرف این می کنیم که مطمئن شویم سلامت جسمانی ما آنقدر بالاست که می توانیم گاهی اوقات، همه ی چیزهایی که توسط ذهنمان اداره می شود را فراموش کنیم. شما باید در مورد مغزتان مطمئن شوید که به مقدار کافی خواب دریافت می نماید. اگر کارهایتان سخت و طاقت فرسا باشد و کمبود وقت هم داشته باشید، این مسئله سخت تر هم می شود، اما بهانه تراشی نکنید و برای خوابتان وقت بگذارید. فقط شما می توانید مطمئن شوید که مغزتان سلامتی خود را حفظ می کند.
