زمین و ماه بیش از یک مدار در دور خورشید را با هم به اشتراک می‌گذارند. داده‌هایی که توسط فضاپیمای Kaguya جمع‌آوری شده است، نشان می‌دهند که بیش از ۲ میلیارد سال است که ذراتی از اتمسفر زمین فصله ۲۴۰ هزار مایلی را طی کرده و به نزدیک‌ترین جرم آسمانی به زمین یعنی کره ماه می‌روند.
طبق مطالعات انجام شده و مطلبی که روز دوشنبه در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، دانشمند علم نجوم، Kentaro Terada از دانشگاه Osaka کشور ژاپن، این گونه بیان می‌کند که ذرات اکسیژن یونیزه از قسمت بالایی اتمسفر زمین، به مدت پنج روز در هر ماه به سمت کره ماه می‌روند.
این داده‌‌ها نشان می‌دهند که اتم‌های اکسیژن در لایه‌های بالای اتمسفر توسط نور ماوراء بنفش یونیزه شده و سپس در حین عبور ماه از میان لایه مگنتوسفر به این کره منتقل می‌شوند. در واقع همان طور که در تصویر زیر هم می‌توانید مشاهده بفرمایید، بادهای خورشیدی باعث انتقال این ذرات به سمت کره ماه می‌شوند، به این صورت که بادهای خورشیدی به راحتی این ذرات را از لایه‌های بالای اتمسفر زمین، به سمت ماه می‌رانند.
مگنتوسفر بیش از ۳۷۰ هزار مایل از طرف خورشید گستره داشته و به طور کامل مدار ماه دور زمین را هم دربر می‌گیرد. در هر ماه، کره ماه پنج روز از مگنتوسفر عبور می‌کند و در این زمان تحت تاثیر این ذرات یونیزه قرار می‌گیرد. تیم تحقیقاتی دانشگاه Osaka برآورد می‌کنند که در این دوره پنج روزه، در هر ثانیه، هر یک سانتی متر مربع از سطح کره ماه تقریبا با ۲۶ هزار یون اکسیژن مورد اصابت قرار می‌گیرد.
البته این اکسژن‌هایی که از زمین به سمت کره ماه می‌روند، برای این که هوای کره ماه برای انسان قابل تنفس باشد، کافی نبوده و این کشفیات می‌توانند معمای قدیمی درباره ترکیبات شیمیایی خاک و سنگ‌های ماه را توضیح دهند.
